Пәнд-несиһәтләр 8
1 [Қулақ сал, ] даналиқ чақириватмамду? Йоруқлуқ сада чиқириватмамду?
智慧は呼はらざるか 聰明は聲を出さざるか
2 Йолларниң егиз җайлиридин, Доқмушлардин у орун алиду,
彼は路のほとりの高處また街衢のなかに立ち
3 Шәһәргә киридиған қовуқларниң йенида, Һәр қандақ дәрваза еғизлирида у мураҗиәт қилмақта: —
邑のもろもろの門 邑の口および門々の入口にて呼はりいふ
4 «И мөтивәрләр, силәргә мураҗәт қилимән, Һәй, адәм балилири, садани силәр үчүн қилимән,
人々よわれ汝をよび 我が聲をもて人の子等をよぶ
5 Гөдәк болғанлар, зерәкликни үгинивелиңлар, Ахмақ болғанлар, йоруқлуққа еришиңлар!
拙き者よなんぢら聰明に明かなれ 愚なる者よ汝ら明かなる心を得よ
6 Маңа қулақ селиңлар, Чүнки гөзәл нәрсиләрни дәп беримән, Ағзимни ечип, дурус ишларни [силәргә] йәткүзимән.
汝きけ われ善事をかたらん わが口唇をひらきて正事をいださん
7 Ейтқанлирим һәқиқәттур, Ағзим рәзилликтин нәпрәтлиниду;
我が口は眞實を述べ わが口唇はあしき事を憎むなり
8 Сөзлиримниң һәммиси һәқ, Уларда һеч қандақ һейлигәрлик яки әгитмилик йоқтур.
わが口の言はみな義し そのうちに虚偽と奸邪とあることなし
9 Уларниң һәммиси чүшәнгәнләр үчүн ениқ, Билим алғанлар үчүн дурус-тоғридур.
是みな智者の明かにするところ 知識をうる者の正とするところなり
10 Күмүчкә еришкәндин көрә, несиһәтлиримни қобул қилиңлар, Сап алтунни елиштин көрә билимни елиңлар.
なんぢら銀をうくるよりは我が敎をうけよ 精金よりもむしろ知識をえよ
11 Чүнки даналиқ ләәл-яқутлардин әвзәл, Һәр қандақ әтиварлиқ нәрсәңму униңға тәң кәлмәстур.
それ智慧は眞珠に愈れり 凡の寳も之に比ぶるに足らず
12 Мән болсам даналиқмән, Зерәклик билән биллә туримән, Истиқамәттин келип чиққан билимни аян қилимән.
われ智慧は聰明をすみかとし 知識と謹愼にいたる
13 Пәрвәрдигардин әйминиш — Яманлиққа нәпрәтлиниш демәктур; Тәкәббурлуқ, мәғрурлуқ, яман йол һәм шум еғизни өч көримән.
ヱホバを畏るるとは惡を憎むことなり 我は傲慢と驕奢 惡道と虚偽の口とを憎む
14 Мәндә убдан мәслиһәтләр, пишқан һекмәт бар; Мән дегән йоруқлуқ, қудрәт мәндидур.
謀略と聰明は我にあり 我は了知なり 我は能力あり
15 Падишаһлар мән арқилиқ һөкүм сүриду, Мәнсиз һакимлар адил һөкүм чиқармас.
我に由て王者は政をなし 君たる者は義しき律をたて
16 Мән арқилиқла әмирләр идарә қилиду, Алийҗанаблар, йәр йүзидики барлиқ сорақчилар [тоғра] һөкүм қилиду.
我によりて主たる者および牧伯たちなど凡て地の審判人は世ををさむ
17 Кимки мени сөйсә, мәнму уни сөйимән, Мени тәлмүрүп издигәнләр мени тапалайду;
われを愛する者は我これを愛す 我を切に求むるものは我に遇ん
18 Мәндә байлиқ, шөһрәт, Һәтта кониримас, көчмәс дөләт вә һәққанийәтму бар.
富と榮とは我にあり 貴き寳と公義とも亦然り
19 Мәндин чиққан мевә алтундин, Һәтта сап алтундин қиммәтликтур, Мәндин алидиған дарамәт сап күмүчтинму үстүндур.
わが果は金よりも精金よりも愈り わが利は精銀よりもよし
20 Мән һәққанийәт йолиға маңимән; Адаләт йолиниң оттурисида жүримәнки,
我は義しき道にあゆみ 公平なる路徑のなかを行む
21 Мени сөйгәнләрни әмәлий нәрсиләргә мирас қилдуримән; Уларниң ғәзнилирини толдуримән.
これ我を愛する者に貨財をえさせ 又その庫を充しめん爲なり
22 Пәрвәрдигар ишлирини башлишидила, Қедимдә ясиғанлиридин бурунла, Мән униңға тәвәдурмән. Әзәлдин тартипла — муқәддәмдә, Йәр-зимин яритилмастила, Мән тикләнгәнмән.
ヱホバいにしへ其御わざをなしそめたまへる前に その道の始として我をつくりたまひき
永遠より元始より地の有ざりし前より我は立られ
24 Чоңқур һаңлар, деңиз-океанлар апиридә болуштин авал, Мән мәйданға чиқирилғанмән; Мол су урғуп туридиған булақлар болмастинла,
いまだ海洋あらず いまだ大なるみづの泉あらざりしとき我すでに生れ
25 Егиз тағлар өз орунлириға қоюлмастинла, төпиликләр шәкилләнмәстинла, [Пәрвәрдигар] бепаян зимин, кәң далаларни, Аләмниң әслийдики топа-чаңлириниму техи яратмастинла, Мән мәйданға чиқирилғанмән.
山いまださだめられず 陵いまだ有ざりし前に我すでに生れたり
即ち神いまだ地をも野をも地の塵の根元をも造り給はざりし時なり
27 У асманларни бена қиливатқинида, Деңиз йүзигә упуқ сизиғини сизиватқинида, Әрштә булутларни орунлаштуруп, Чоңқур деңиздики булақ-мәнбәләрни мустәһкәмләватқинида, Деңиз сулирини бекиткән даиридин ешип кәтмисун дәп пәрман чүшүриватқинида, Бепаян зиминниң һуллирини қуруватқинида, Мән у йәрдә едим;
かれ天をつくり海の面に穹蒼を張たまひしとき我かしこに在りき
彼うへに雲氣をかたく定め 淵の泉をつよくならしめ
海にその限界をたて 水をしてその岸を踰えざらしめ また地の基を定めたまへるとき
30 Шу чағда гоя уста бир һүнәрвәндәк Униң йенида турған едим, Мән һәрдайим Униң алдида шатлинаттим, мән Униң күндилик дилъарами едим;
我はその傍にありて創造者となり 日々に欣び恒にその前に樂み
31 Мән Униң алимидин, йәр-зиминидин шатлинип, Дуниядики инсанлардин хурсәнлик тепип жүрәттим,
その地にて樂み又世の人を喜べり
32 Шуңа и балилар, әнди маңа қулақ селиңлар; Чүнки йоллиримни чиң тутқанлар нәқәдәр бәхит тапар!
されば小子等よ いま我にきけ わが道をまもる者は福ひなり
33 Алған несиһәткә әмәл қилип, Дана болғин, уни рәт қилма.
敎をききて智慧をえよ 之を棄ることなかれ
34 Сөзүмгә қулақ селип, Һәркүни дәрвазилирим алдидин кәтмәй, Ишиклирим алдида мени күтидиған киши нәқәдәр бәхитликтур!
凡そ我にきき 日々わが門の傍にまち わが戸口の柱のわきにたつ人は福ひなり
35 Кимки мени тапса һаятни тапиду, Пәрвәрдигарниң шәпқитигә несип болиду.
そは我を得る者は生命をえ ヱホバより恩寵を獲ればなり
36 Лекин маңа гуна қилған һәр ким өз җениға зиян кәлтүриду, Мени яман көргәнләр өлүмни дост тутқан болиду».
我を失ふものは自己の生命を害ふ すべて我を惡むものは死を愛するなり
