Пәнд-несиһәтләр 7
1 И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
Fili mi, custodi sermones meos, et praecepta mea reconde tibi. Fili
2 Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
serva mandata mea, et vives: et legem meam quasi pupillam oculi tui:
3 Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
4 Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
Dic sapientiae, soror mea es: et prudentiam voca amicam tuam,
5 Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena, quae verba sua dulcia facit.
6 [Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
De fenestra enim domus meae per cancellos prospexi,
7 Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
et video parvulos, considero vecordem iuvenem,
8 У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
qui transit per plateam iuxta angulum, et prope viam domus illius, graditur
9 Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris, et caligine.
10 Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, praeparata ad decipiendas animas: garrula, et vaga,
11 Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis,
12 Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
nunc foris, nunc in plateis, nunc iuxta angulos insidians.
13 Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
Apprehensumque deosculatur iuvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
14 «Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
Victimas pro salute vovi, hodie reddidi vota mea.
15 Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
16 Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
Intexui funibus lectulum meum, stravi tapetibus pictis ex Aegypto.
17 Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
aspersi cubile meum myrrha, et aloe, et cinnamomo.
18 Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus, donec illucescat dies.
19 Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
non est enim vir in domo sua, abiit via longissima.
20 У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
sacculum pecuniae secum tulit: in die plenae lunae reversurus est in domum suam.
21 Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
22 Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur,
donec transfigat sagitta iecur eius: velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animae illius agitur.
24 И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
Nunc ergo fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
25 Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
Ne abstrahatur in viis illius mens tua: neque decipiaris semitis eius.
26 Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
multos enim vulneratos deiecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
