Пәнд-несиһәтләр 7
1 И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
Fiam, tartsd meg az én beszédeimet, és az én parancsolataimat rejtsd el magadnál.
2 Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
Az én parancsolatimat tartsd meg, és élsz; és az én tanításomat mint a szemed fényét.
3 Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
Kösd azokat ujjaidra, írd fel azokat szíved táblájára.
4 Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
Mondd ezt a bölcseségnek: Én néném vagy te; és az eszességet ismerősödnek nevezd,
5 Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
Hogy megőrizzen téged a nem hozzád tartozó asszonytól, és az ő beszédivel hizelkedő idegentől.
6 [Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
Mert házam ablakán, a rács mögül néztem,
7 Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
És láték a bolondok között, eszembe vevék a fiak között egy bolond ifjat,
8 У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
A ki az utczán jár, annak szeglete mellett, a házához menő úton lépeget,
9 Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
Alkonyatkor, nap estjén, és setét éjfélben.
10 Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
És ímé, egy asszony eleibe jő, paráznának öltözetében, álnok az ő elméjében.
11 Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
Mely csélcsap és vakmerő, a kinek házában nem maradhatnak meg az ő lábai.
12 Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
Néha az utczán, néha a tereken van, és minden szegletnél leselkedik.
13 Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
És megragadá őt és megcsókolá őt, és szemtelenségre vetemedvén, monda néki:
14 «Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
Hálaáldozattal tartoztam, ma adtam meg fogadásimat.
15 Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
Azért jövék ki elődbe, szorgalmatosan keresni a te orczádat, és reád találtam!
16 Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
Paplanokkal megvetettem nyoszolyámat, égyiptomi szövésű szőnyegekkel.
17 Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
Beillatoztam ágyamat mirhával, áloessel és fahéjjal.
18 Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
No foglaljuk magunkat bőségesen mind virradtig a szeretetben; vígadjunk szerelmeskedésekkel.
19 Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
Mert nincs otthon a férjem, elment messze útra.
20 У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
Egy erszény pénzt vőn kezéhez; holdtöltére jő haza.
21 Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
És elhiteté őt az ő mesterkedéseinek sokaságával, ajkainak hizelkedésével elragadá őt.
22 Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
Utána megy; mint az ökör a vágóhídra, és mint a bolond, egyszer csak fenyítő békóba;
Mígnem átjárja a nyíl az ő máját. Miképen siet a madár a tőrre, és nem tudja, hogy az az ő élete ellen van.
24 И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
Annakokáért most, fiaim, hallgassatok engem, és figyelmezzetek az én számnak beszédeire.
25 Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
Ne hajoljon annak útaira a te elméd, és ne tévelyegj annak ösvényin.
26 Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
Mert sok sebesültet elejtett, és sokan vannak, a kik attól megölettek.
