Пәнд-несиһәтләр 7
1 И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
Mein Sohn, behalte meine Reden und verwahre meine Gebote bei dir.
2 Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
Behalte meine Gebote, so wirst du leben, und meine Weisung wie deinen Augapfel.
3 Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
Binde sie an deine Finger, schreibe sie auf die Tafel deines Herzens.
4 Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
Sprich zur Weisheit: Meine Schwester bist du! und nenne Einsicht “Vertraute”,
5 Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
daß du vor dem fremden Weibe bewahrt werdest, vor der Auswärtigen, die einschmeichelnd redet.
6 [Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
Durch das Fenster nämlich meines Hauses, durch mein Gitter schaute ich aus.
7 Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
Da sah ich unter den unerfahrenen, bemerkte unter den jungen Leuten einen unsinnigen Jüngling.
8 У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
Der ging auf der Gasse, nahe einer Ecke, und schritt in der Richtung nach ihrem Hause einher.
9 Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
In der Dämmerung am Abende des Tags, in schwarzer Nacht und Dunkelheit.
10 Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
Da auf einmal tritt ihm ein Weib entgegen im Huren-Anzug und mit heimtückischem Sinne -
11 Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
leidenschaftlich ist sie und unbändig; ihre Füße können nicht im Hause bleiben.
12 Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
Bald ist sie auf der Straße, bald auf den Plätzen und lauert neben jeder Ecke -
13 Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
nun hat sie ihn gefaßt und geküßt; mit frecher Miene sprach sie zu ihm:
14 «Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
Heilsopfer lagen mir ob; heute habe ich meine Gelübde bezahlt.
15 Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
Darum bin ich herausgegangen, dir entgegen, um nach dir zu suchen, und habe dich nun gefunden.
16 Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
Mit Decken habe ich mein Bette bedeckt, mit buntgestreiften Teppichen von ägyptischem Garn.
17 Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
Ich habe mein Lager besprengt mit Balsam, Aloë und Zimmet.
18 Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
Komm, wir wollen uns in Liebe berauschen bis zum Morgen, wollen schwelgen in Liebeslust.
19 Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
Denn der Mann ist nicht daheim; er hat eine Reise in die Ferne angetreten.
20 У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
Den Geldbeutel hat er mit sich genommen; erst am Vollmondstage kehrt er wieder heim!
21 Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
Durch ihr eifriges Zureden verführte sie ihn, riß ihn fort durch ihre glatten Lippen.
22 Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
Er folgt ihr plötzlich nach wie ein Stier, der zur Schlachtbank geführt wird, und wie ein Hirsch, der ins Netz rennt,
bis ihm der Pfeil die Leber spaltet; wie ein Vogel zur Schlinge eilt und weiß nicht, daß es sein Leben gilt.
24 И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
Nun denn, ihr Söhne, gehorcht mir und merkt auf die Reden meines Mundes.
25 Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
Laß dein Herz nicht abbiegen zu ihren Wegen, verirre dich nicht auf ihre Steige.
26 Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
Denn viel sind der Erschlagenen, die sie gefällt hat, und zahlreich sind, die sie alle gemordet hat.
