Пәнд-несиһәтләр 7
1 И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
My son, keep my words, And treasure up my commandments with thee!
2 Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
Keep my commandments and live! Yea, my teaching, as the apple of thine eye!
3 Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
Bind them upon thy fingers, Write them upon the tablet of thy heart!
4 Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
Say unto wisdom, “Thou art my sister!” And call understanding thy near acquaintance;
5 Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
That they may keep thee from the wife of another, From the stranger, that useth smooth words.
6 [Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
For through the window of my house, Through the lattice I was looking forth,
7 Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
And I saw among the simple ones, I discerned among the youths, A young man void of understanding.
8 У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
He was passing through the street near her corner, And was going the way to her house,
9 Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
At twilight, in the evening, At midnight, yea, in the thick darkness.
10 Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
And, behold, a woman met him, In the attire of a harlot, and subtle of heart, —
11 Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
One noisy and unruly, Whose feet abide not in her house;
12 Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
Who is now in the streets, now in the broad places, And lurketh near every corner.
13 Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
She caught hold of him and kissed him, And with a shameless face said to him,
14 «Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
“Thank-offerings have been upon me, And this day have I performed my vows;
15 Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
Therefore came I forth to meet thee, —Diligently to seek thy face, and I have found thee!
16 Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
I have spread my bed with coverlets, With tapestry of the thread of Egypt.
17 Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
I have sprinkled my bed With myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
Come, let us take our fill of love until the morning; Let us solace ourselves with caresses.
19 Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
For the good-man is not at home; He is gone a long journey;
20 У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
He hath taken a purse of money with him; At the day of the full moon he will return.”
21 Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
By her much fair speech she seduced him; By the smoothness of her lips she drew him away.
22 Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
He goeth after her straightway, As an ox goeth to the slaughter, Or as one in fetters to the chastisement of the fool,
Till an arrow strike through his liver; —As a bird hasteneth into the snare, And knoweth not that it is laid for its life.
24 И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
Now, therefore, ye children, hearken to me, And attend to the words of my mouth!
25 Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
Let not thy heart turn aside to her ways; Go not astray in her paths!
26 Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
For many are the wounded which she hath cast down; Yea, countless is the number of those slain by her.
