< Пәнд-несиһәтләр 7 >
1 И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
My son, keep my words, And lay up my commandments with thee.
2 Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
Keep my commandments and live; And my law as the apple of thine eye.
3 Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
Bind them upon thy fingers; Write them upon the tablet of thy heart.
4 Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
Say unto wisdom, Thou art my sister; And call understanding [thy] kinswoman:
5 Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
That they may keep thee from the strange woman, From the foreigner that flattereth with her words.
6 [Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
For at the window of my house I looked forth through my lattice;
7 Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
And I beheld among the simple ones, I discerned among the youths, A young man void of understanding,
8 У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
Passing through the street near her corner; And he went the way to her house,
9 Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
In the twilight, in the evening of the day, In the middle of the night and in the darkness.
10 Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
And, behold, there met him a woman With the attire of a harlot, and wily of heart.
11 Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
(She is clamorous and wilful; Her feet abide not in her house:
12 Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
Now she is in the streets, now in the broad places, And lieth in wait at every corner.)
13 Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
So she caught him, and kissed him, [And] with an impudent face she said unto him:
14 «Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
Sacrifices of peace-offerings are with me; This day have I paid my vows.
15 Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
Therefore came I forth to meet thee, Diligently to seek thy face, and I have found thee.
16 Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
I have spread my couch with carpets of tapestry, With striped cloths of the yarn of Egypt.
17 Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
I have perfumed my bed With myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
Come, let us take our fill of love until the morning; Let us solace ourselves with loves.
19 Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
For the man is not at home; He is gone a long journey:
20 У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
He hath taken a bag of money with him; He will come home at the full moon.
21 Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
With her much fair speech she causeth him to yield; With the flattering of her lips she forceth him along.
22 Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
He goeth after her straightway, As an ox goeth to the slaughter, Or as [one in] fetters to the correction of the fool;
Till an arrow strike through his liver; As a bird hasteth to the snare, And knoweth not that it is for his life.
24 И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
Now therefore, [my] sons, hearken unto me, And attend to the words of my mouth.
25 Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
Let not thy heart decline to her ways; Go not astray in her paths.
26 Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
For she hath cast down many wounded: Yea, all her slain are a mighty host.
27 Униң өйи болса тәһтисараниң кириш еғизидур, Адәмни «һалакәт меһманханиси»ға чүшүрүш йолидур. (Sheol )
Her house is the way to Sheol, Going down to the chambers of death. (Sheol )