Пәнд-несиһәтләр 7
1 И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
2 Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
3 Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
4 Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
5 Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
6 [Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
7 Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
8 У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
9 Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
10 Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
11 Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
12 Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
13 Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
14 «Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
15 Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
16 Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
17 Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
18 Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
19 Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
20 У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
21 Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
22 Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
24 И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
25 Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
26 Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
