Пәнд-несиһәтләр 5
1 И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
Son min, gjev agt på min visdom, lut øyra ned til mitt vit!
2 Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
So du kann halda deg gløggtenkt, og lipporne gøyma på kunnskap.
3 Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
4 Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
Hennar føter stig ned til dauden, hennar fet fører radt til helheims. (Sheol h7585)
6 Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
7 Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
8 Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
Lat din veg vera langt frå henne, kom’kje nær til husdøri hennar!
9 Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
10 Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
11 Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
12 Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
13 Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
14 Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
15 Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
Drikk or din eigen brunn, det som renn or di eigi kjelda!
16 Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
Skulde kjeldorne dine renna på gata, vatsbekkjerne dine ute på torgi?
17 Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
Lat deim vera berre for deg, og ikkje for framande med deg!
18 Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
Kjelda di vere velsigna, gled du deg i din ungdoms viv.
19 У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
20 И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
21 Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
For Herren hev kvar manns vegar for augo, og han jamnar alle hans stigar.
22 Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
Den gudlause vert fanga i misgjerningarne sine, hans synde-band bind honom fast.
23 У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.
Han døyr av di han ikkje let seg aga, og ved sin store dårskap tumlar han i koll.
