Пәнд-несиһәтләр 5
1 И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
My son, to my wisdom, attend, and, to mine understanding, incline thou thine ear:
2 Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
That thou mayest preserve discretion, —and, as for knowledge, that thy lips may guard it.
3 Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
For, with sweet droppings, drip the lips of her that is a stranger, and, smoother than oil, is her mouth;
4 Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
But, the latter end of her, is bitter as wormwood, sharp, as a two-edged sword!
Her feet, are going down to death, —on hades, will her steps take firm hold. (Sheol h7585)
6 Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
Lest, the path of life, she should ponder, her tracks have wandered she knoweth not [whither].
7 Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
Now, therefore, ye sons, hearken unto me, and do not turn away from the sayings of my mouth.
8 Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
Keep far from her thy way, and do not go near the opening of her house:
9 Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
Lest thou give, to other men, thy vigour, and thy years, to him that is cruel:
10 Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
Lest strange men, be well fed, by thy strength, and, thy toils, be in the house of the alien.
11 Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
So shalt thou grieve in thy latter end, in the failing of thy flesh and of thy healthy condition;
12 Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
And thou shalt say—How I hated correction! and, reproof, my heart disdained;
13 Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
Neither hearkened I to the voice of my teachers, nor, to my instructors, inclined I mine ear:
14 Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
Soon was I in all evil, in the midst of convocation and assembly.
15 Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
Drink thou water out of thine own cistern, and flowing streams out of the midst of thine own well.
16 Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
Let not thy fountains, flow over, abroad, in the streets, dividings of waters:
17 Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
Let them be for thyself, alone, and not for strangers with thee.
18 Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
Let thy well-spring be blessed, —and get thy joy from the wife of thy youth: —
19 У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
A loving hind! a graceful doe! let, her bosom, content thee at all times, and, in her love, mayst thou stray evermore.
20 И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
Wherefore, then, shouldst thou stray, my son, with a strange woman? or embrace the bosom of a woman unknown?
21 Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
For, before the eyes of Yahweh, are the ways of a man, —and, all his tracks, doth he consider:
22 Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
His own iniquities, shall entrap him with the lawless, and, by the cords of his own sin, shall he be seized.
23 У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.
He, shall die, for lack of discipline, and, by the abounding of his perversity, shall he be lost.
