Пәнд-несиһәтләр 5
1 И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
My son, attend unto my wisdom, incline thine ear to my understanding;
2 Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
that thou mayest keep reflection, and that thy lips may preserve knowledge.
3 Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
For the lips of the strange woman drop honey, and her mouth is smoother than oil;
4 Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
but her end is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.
Her feet go down to death; her steps take hold on Sheol. (Sheol h7585)
6 Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
Lest she should ponder the path of life, her ways wander, she knoweth not [whither].
7 Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
And now, children, hearken unto me, and depart not from the words of my mouth.
8 Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:
9 Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel;
10 Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
lest strangers be filled with thy wealth, and the fruits of thy toil [come] into the house of a stranger;
11 Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
and thou mourn in thine end, when thy flesh and thy body are consumed;
12 Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
and thou say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof!
13 Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
and I have not hearkened unto the voice of my teachers, nor inclined mine ear to those that instructed me;
14 Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
I was well nigh in all evil in the midst of the congregation and assembly.
15 Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.
16 Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
Thy fountains shall be poured forth, as water-brooks in the broadways.
17 Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
Let them be only thine own, and not strangers' with thee.
18 Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
Let thy fountain be blessed; and have joy of the wife of thy youth.
19 У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
As a lovely hind and a graceful roe, let her breasts satisfy thee at all times: be thou ravished continually with her love.
20 И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
And why shouldest thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?
21 Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
For the ways of man are before the eyes of Jehovah, and he pondereth all his paths.
22 Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
His own iniquities shall take the wicked, and he shall be holden with the cords of his sin.
23 У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.
He shall die for want of discipline; and in the greatness of his folly he shall go astray.
