< Пәнд-несиһәтләр 5 >
1 И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti
2 Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.
3 Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,
4 Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.
5 Униң қәдәмлири өлүм гирдавиға елип бариду, Тутқан йоли гөргә башлайду. (Sheol )
Njene noge silaze k smrti, a koraci vode u Podzemlje. (Sheol )
6 Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.
7 Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.
8 Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,
9 Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;
10 Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;
11 Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti
12 Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
i da ne kažeš: “Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!
13 Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.
14 Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!”
15 Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.
16 Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?
17 Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.
18 Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:
19 У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!
20 И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?
21 Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.
22 Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.
23 У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.
Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.