Пәнд-несиһәтләр 31
1 Төвәндикиләр, падиша Ләмуәлгә униң аниси арқилиқ вәһий билән кәлгән сөзләрдур; аниси бу сөзләрни униңға үгәткән:
Verba Lamuelis regis. Visio, qua erudivit eum mater sua.
2 И оғлум, и мениң амриғим, қәсәмләр билән тилигән арзулуғум, мән саңа немә дәй?
Quid dilecte mi, quid dilecte uteri mei, quid dilecte votorum meorum?
3 Күч-қуввитиңни аял-хотунлар тәрипигә сәрп қилмиғин; Яки падишаларниму вәйран қилидиған ишларға берилгүчи болма!
Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
4 И Ләмуәл, шарап ичиш падишаларға лайиқ әмәс, Әмирләргиму һараққа хумар болуш ярашмас.
Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum: quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas.
5 Болмиса улар шарап ичип, [муқәддәс] бәлгүлимиләрни унтуп, Бозәк бәндиләрниң һәққини астин-үстүн қиливетиши мүмкин.
et ne forte bibant, et obliviscantur iudiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
6 Күчлүк һарақ өлгүси кәлгәнләргә, һәсрәткә чөмгәнләргә берилсун!
Date siceram moerentibus, et vinum his, qui amaro sunt animo:
7 Улар шарапни ичип, мискинлигини унтуп, Қайтидин дәрд-әлимини есигә кәлтүрмисун!
ut bibant, et obliviscantur egestatis suae, et doloris sui non recordentur amplius.
8 Өзлири үчүн гәп қилалмайдиғанларға ағзиңни ачқин, Һалак болай дегәнләрниң дәвасидә гәп қил.
Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt:
9 Сүкүт қилма, улар үчүн лилла һөкүм қил, Езилгәнләрниң вә мискинләрниң дәрдигә дәрман бол.
aperi os tuum, decerne quod iustum est, et iudica inopem et pauperem.
10 Пәзиләтлик аялни ким тапалайду? Униң қиммити ләәл-яқутлардинму зор ешип чүшиду.
Mulierem fortem quis inveniet? procul, et de ultimis finibus pretium eius.
11 Ериниң көңли униңға тайинип хатирҗәм туриду, У болғачқа ериниң алған олҗиси кам әмәстур!
Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
12 У өмүр бойи еригә вападар болуп яхшилиқ қилиду, Уни зиянға учратмайду.
Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitae suae.
13 У қой жуңи вә кәндир тепип, Өз қоли билән җан дәп әҗир қилиду.
Quaesivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
14 У сода кемилиригә охшаш, [Аилини беқиштики] озуқ-түлүкләрни жирақ җайлардин тошуйду.
Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
15 Таң йорумаста у орнидин туриду, Аилисидикиләргә йемәклик тәйярлайду, Хизмәткар-дедәкләргә несивисини тәқсим қилиду.
Et de nocte surrexit, deditque praedam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
16 У бир парчә етизни өзи көрүп алиду; Қоли билән жиққан дарамәттин у бир үзүмзар бена қилиду.
Consideravit agrum, et emit eum: de fructu manuum suarum plantavit vineam.
17 [Ишқа қарап] у белини күч билән бағлар, Биләклирини күчләндүрәр;
Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
18 Өз ишиниң пайдилиқлиғиға көзи йетәр, Кечичә чириғини өчүрмәй иш қилар.
Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio eius: non extinguetur in nocte lucerna eius.
19 У қоллири билән чақни чөрәр, Бармақлири жип урчуқини тутар.
Manum suam misit ad fortia, et digiti eius apprehenderunt fusum.
20 Аҗизларға ярдәм қолини узитар; Һаҗәтмәнләргә қоллирини созар.
Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
21 Қар яққанда у аилиси тоғрилиқ әндишә қилмайду, Өйидикиләрниң һәммисигә қизил кийимләр кийдүрүлгән.
Non timebit domui suae a frigoribus nivis: omnes enim domestici eius vestiti sunt duplicibus.
22 Кариват япқучлирини өзи тоқуйду; Өзиниң кийим-кечәклири канап вә сөсүн рәхттиндур.
Stragulatam vestem fecit sibi: byssus, et purpura indumentum eius.
23 Ериниң шәһәр дәрвазилирида абройи бар; Шу йәрдә у жуттики ақсақаллар қатаридин орун алиду.
Nobilis in portis vir eius, quando sederit cum senatoribus terrae.
24 У нәпис канаптин кийим-кечәк тикип уни сатиду; Бәлвағларни тикип содигәрләрни тәминләйду.
Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananaeo.
25 Кийими күч-қудрәт вә иззәт-һөрмәттур; У келәчәккә үмүт билән күлүп қарайду.
Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die novissimo.
26 Ағзини ачсила, дана сөз қилиду, Тилида меһриванә несиһәтләр бар.
Os suum aperuit sapientiae, et lex clementiae in lingua eius.
27 Аилисидики ишлардин дайим хәвәр алиду, Бекарға нан йемәйду.
Consideravit semitas domus suae, et panem otiosa non comedit.
28 Пәрзәнтлири орнидин туруп униңға бәхит-бәрикәт тиләйду; Ериму мубарәкләп уни махтап: —
Surrexerunt filii eius, et beatissimam praedicaverunt: vir eius, et laudavit eam.
29 «Пәзиләт билән яшиған аяллар көптур, Бирақ сән уларниң һәммисидинму ешип чүшисән» — дәйду.
Multae filiae congregaverunt sibi divitias: tu supergressa es universas.
30 Гөзәллик сеһри алдамчидур, Һөсн-җамалму пәқәт бир көпүк, халас, Пәқәт Пәрвәрдигардин қорқидиған аялла махтилиду!
Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum ipsa laudabitur.
31 У өз меһнитиниң мевилиридин бәһримән болсун! Әҗирлири уни дәрвазиларда һөрмәт-шөһрәткә ериштүрсун!
Date ei de fructu manuum suarum: et laudent eam in portis opera eius.
