< Пәнд-несиһәтләр 31 >
1 Төвәндикиләр, падиша Ләмуәлгә униң аниси арқилиқ вәһий билән кәлгән сөзләрдур; аниси бу сөзләрни униңға үгәткән:
The words given to King Lemuel; the prophecy which his mother taught him.
2 И оғлум, и мениң амриғим, қәсәмләр билән тилигән арзулуғум, мән саңа немә дәй?
What, O my son! and what, O son of my womb! Yea, what, O son of my vows! [[shall I say to thee?]]
3 Күч-қуввитиңни аял-хотунлар тәрипигә сәрп қилмиғин; Яки падишаларниму вәйран қилидиған ишларға берилгүчи болма!
Give not thy strength to women, Nor thy ways to that which destroyeth kings!
4 И Ләмуәл, шарап ичиш падишаларға лайиқ әмәс, Әмирләргиму һараққа хумар болуш ярашмас.
It is not for kings, O Lemuel! It is not for kings to drink wine, Nor for princes to desire strong drink;
5 Болмиса улар шарап ичип, [муқәддәс] бәлгүлимиләрни унтуп, Бозәк бәндиләрниң һәққини астин-үстүн қиливетиши мүмкин.
Lest they drink, and forget the law, And pervert the rights of any of the afflicted.
6 Күчлүк һарақ өлгүси кәлгәнләргә, һәсрәткә чөмгәнләргә берилсун!
Give strong drink to him who is ready to perish, And wine to him that hath a heavy heart;
7 Улар шарапни ичип, мискинлигини унтуп, Қайтидин дәрд-әлимини есигә кәлтүрмисун!
Let him drink and forget his poverty, And remember his misery no more!
8 Өзлири үчүн гәп қилалмайдиғанларға ағзиңни ачқин, Һалак болай дегәнләрниң дәвасидә гәп қил.
Open thy mouth for the dumb, In the cause of every orphan!
9 Сүкүт қилма, улар үчүн лилла һөкүм қил, Езилгәнләрниң вә мискинләрниң дәрдигә дәрман бол.
Open thy mouth, judge righteously, And maintain the cause of the poor and needy!
10 Пәзиләтлик аялни ким тапалайду? Униң қиммити ләәл-яқутлардинму зор ешип чүшиду.
Who can find a capable woman? Her worth is far above pearls.
11 Ериниң көңли униңға тайинип хатирҗәм туриду, У болғачқа ериниң алған олҗиси кам әмәстур!
The heart of her husband trusteth in her, And he is in no want of gain.
12 У өмүр бойи еригә вападар болуп яхшилиқ қилиду, Уни зиянға учратмайду.
She doeth him good, and not evil, All the days of her life.
13 У қой жуңи вә кәндир тепип, Өз қоли билән җан дәп әҗир қилиду.
She seeketh wool and flax, And worketh willingly with her hands.
14 У сода кемилиригә охшаш, [Аилини беқиштики] озуқ-түлүкләрни жирақ җайлардин тошуйду.
She is like the merchants' ships; She bringeth her food from afar.
15 Таң йорумаста у орнидин туриду, Аилисидикиләргә йемәклик тәйярлайду, Хизмәткар-дедәкләргә несивисини тәқсим қилиду.
She riseth while it is yet night, And giveth food to her family, And a task to her maidens.
16 У бир парчә етизни өзи көрүп алиду; Қоли билән жиққан дарамәттин у бир үзүмзар бена қилиду.
She layeth a plan for a field, and buyeth it; With the fruit of her hands she planteth a vineyard.
17 [Ишқа қарап] у белини күч билән бағлар, Биләклирини күчләндүрәр;
She girdeth her loins with strength, And maketh strong her arms.
18 Өз ишиниң пайдилиқлиғиға көзи йетәр, Кечичә чириғини өчүрмәй иш қилар.
She perceiveth how pleasant is her gain, And her lamp is not extinguished in the night.
19 У қоллири билән чақни чөрәр, Бармақлири жип урчуқини тутар.
She putteth forth her hands to the distaff, And her hands take hold of the spindle.
20 Аҗизларға ярдәм қолини узитар; Һаҗәтмәнләргә қоллирини созар.
She spreadeth out her hand to the poor, Yea, she reacheth forth her hands to the needy.
21 Қар яққанда у аилиси тоғрилиқ әндишә қилмайду, Өйидикиләрниң һәммисигә қизил кийимләр кийдүрүлгән.
She hath no fear for her household on account of the snow, For all her household are clothed with crimson.
22 Кариват япқучлирини өзи тоқуйду; Өзиниң кийим-кечәклири канап вә сөсүн рәхттиндур.
She maketh for herself coverlets; Her clothing is of fine linen and purple.
23 Ериниң шәһәр дәрвазилирида абройи бар; Шу йәрдә у жуттики ақсақаллар қатаридин орун алиду.
Her husband is known in the gates, When he sitteth with the elders of the land.
24 У нәпис канаптин кийим-кечәк тикип уни сатиду; Бәлвағларни тикип содигәрләрни тәминләйду.
She maketh linen garments and selleth them, And delivereth girdles to the merchant.
25 Кийими күч-қудрәт вә иззәт-һөрмәттур; У келәчәккә үмүт билән күлүп қарайду.
Strength and honor are her clothing; And she laugheth at the days to come.
26 Ағзини ачсила, дана сөз қилиду, Тилида меһриванә несиһәтләр бар.
She openeth her mouth with wisdom, And kind instruction is upon her tongue.
27 Аилисидики ишлардин дайим хәвәр алиду, Бекарға нан йемәйду.
She looketh well to the ways of her household, And eateth not the bread of idleness.
28 Пәрзәнтлири орнидин туруп униңға бәхит-бәрикәт тиләйду; Ериму мубарәкләп уни махтап: —
Her children rise up, and extol her; Her husband, and praiseth her, [[saving, ]]
29 «Пәзиләт билән яшиған аяллар көптур, Бирақ сән уларниң һәммисидинму ешип чүшисән» — дәйду.
“Many daughters have done, virtuously, But thou excellest them all.”
30 Гөзәллик сеһри алдамчидур, Һөсн-җамалму пәқәт бир көпүк, халас, Пәқәт Пәрвәрдигардин қорқидиған аялла махтилиду!
Grace is deceitful, and beauty vain; But the woman that feareth the LORD, she shall be praised.
31 У өз меһнитиниң мевилиридин бәһримән болсун! Әҗирлири уни дәрвазиларда һөрмәт-шөһрәткә ериштүрсун!
Give ye her of the fruit of her hands, And let her works praise her in the gates.