Пәнд-несиһәтләр 31
1 Төвәндикиләр, падиша Ләмуәлгә униң аниси арқилиқ вәһий билән кәлгән сөзләрдур; аниси бу сөзләрни униңға үгәткән:
Kong Lemuel af Massas Ord; som hans Moder tugtede ham med.
2 И оғлум, и мениң амриғим, қәсәмләр билән тилигән арзулуғум, мән саңа немә дәй?
Hvad, Lemuel, min Søn, min førstefødte, hvad skal jeg sige dig, hvad, mit Moderlivs Søn, hvad, mine Løfters Søn?
3 Күч-қуввитиңни аял-хотунлар тәрипигә сәрп қилмиғин; Яки падишаларниму вәйран қилидиған ишларға берилгүчи болма!
Giv ikke din Kraft til Kvinder, din Kærlighed til dem, der ødelægger Konger.
4 И Ләмуәл, шарап ичиш падишаларға лайиқ әмәс, Әмирләргиму һараққа хумар болуш ярашмас.
Det klæder ej Konger, Lemuel, det klæder ej Konger at drikke Vin eller Fyrster at kræve stærke Drikke,
5 Болмиса улар шарап ичип, [муқәддәс] бәлгүлимиләрни унтуп, Бозәк бәндиләрниң һәққини астин-үстүн қиливетиши мүмкин.
at de ikke skal drikke og glemme Vedtægt og bøje Retten for alle arme.
6 Күчлүк һарақ өлгүси кәлгәнләргә, һәсрәткә чөмгәнләргә берилсун!
Giv den segnende stærke Drikke, og giv den mismodige Vin;
7 Улар шарапни ичип, мискинлигини унтуп, Қайтидин дәрд-әлимини есигә кәлтүрмисун!
lad ham drikke og glemme sin Fattigdom, ej mer ihukomme sin Møje.
8 Өзлири үчүн гәп қилалмайдиғанларға ағзиңни ачқин, Һалак болай дегәнләрниң дәвасидә гәп қил.
Luk Munden op for den stumme, for alle lidendes Sag;
9 Сүкүт қилма, улар үчүн лилла һөкүм қил, Езилгәнләрниң вә мискинләрниң дәрдигә дәрман бол.
luk Munden op og døm retfærdigt, skaf den arme og fattige Ret!
10 Пәзиләтлик аялни ким тапалайду? Униң қиммити ләәл-яқутлардинму зор ешип чүшиду.
Hvo finder en duelig Hustru? Hendes Værd staar langt over Perlers.
11 Ериниң көңли униңға тайинип хатирҗәм туриду, У болғачқа ериниң алған олҗиси кам әмәстур!
Hendes Husbonds Hjerte stoler paa hende, paa Vinding skorter det ikke.
12 У өмүр бойи еригә вападар болуп яхшилиқ қилиду, Уни зиянға учратмайду.
Hun gør ham godt og intet ondt alle sine Levedage.
13 У қой жуңи вә кәндир тепип, Өз қоли билән җан дәп әҗир қилиду.
Hun sørger for Uld og Hør, hun bruger sine Hænder med Lyst.
14 У сода кемилиригә охшаш, [Аилини беқиштики] озуқ-түлүкләрни жирақ җайлардин тошуйду.
Hun er som en Købmands Skibe, sin Føde henter hun langvejs fra.
15 Таң йорумаста у орнидин туриду, Аилисидикиләргә йемәклик тәйярлайду, Хизмәткар-дедәкләргә несивисини тәқсим қилиду.
Endnu før Dag staar hun op og giver Huset Mad, sine Piger deres tilmaalte Del.
16 У бир парчә етизни өзи көрүп алиду; Қоли билән жиққан дарамәттин у бир үзүмзар бена қилиду.
Hun tænker paa en Mark og faar den, hun planter en Vingaard, for hvad hun har tjent.
17 [Ишқа қарап] у белини күч билән бағлар, Биләклирини күчләндүрәр;
Hun bælter sin Hofte med Kraft, lægger Styrke i sine Arme.
18 Өз ишиниң пайдилиқлиғиға көзи йетәр, Кечичә чириғини өчүрмәй иш қилар.
Hun skønner, hendes Husholdning lykkes, hendes Lampe gaar ikke ud om Natten.
19 У қоллири билән чақни чөрәр, Бармақлири жип урчуқини тутар.
Hun rækker sine Hænder mod Rokken, Fingrene tager om Tenen.
20 Аҗизларға ярдәм қолини узитар; Һаҗәтмәнләргә қоллирини созар.
Hun rækker sin Haand til den arme, rækker Armene ud til den fattige.
21 Қар яққанда у аилиси тоғрилиқ әндишә қилмайду, Өйидикиләрниң һәммисигә қизил кийимләр кийдүрүлгән.
Af Sne har hun intet at frygte for sit Hus, thi hele hendes Hus er klædt i Skarlagen.
22 Кариват япқучлирини өзи тоқуйду; Өзиниң кийим-кечәклири канап вә сөсүн рәхттиндур.
Tæpper laver hun sig, hun er klædt i Byssus og Purpur.
23 Ериниң шәһәр дәрвазилирида абройи бар; Шу йәрдә у жуттики ақсақаллар қатаридин орун алиду.
Hendes Husbond er kendt i Portene, naar han sidder blandt Landets Ældste.
24 У нәпис канаптин кийим-кечәк тикип уни сатиду; Бәлвағларни тикип содигәрләрни тәминләйду.
Hun væver Linned til Salg og sælger Bælter til Kræmmeren.
25 Кийими күч-қудрәт вә иззәт-һөрмәттур; У келәчәккә үмүт билән күлүп қарайду.
Klædt i Styrke og Hæder gaar hun Morgendagen i Møde med Smil.
26 Ағзини ачсила, дана сөз қилиду, Тилида меһриванә несиһәтләр бар.
Hun aabner Munden med Visdom, med mild Vejledning paa Tungen.
27 Аилисидики ишлардин дайим хәвәр алиду, Бекарға нан йемәйду.
Hun vaager over Husets Gænge og spiser ej Ladheds Brød.
28 Пәрзәнтлири орнидин туруп униңға бәхит-бәрикәт тиләйду; Ериму мубарәкләп уни махтап: —
Hendes Sønner staar frem og giver hende Pris, hendes Husbond synger hendes Lov:
29 «Пәзиләт билән яшиған аяллар көптур, Бирақ сән уларниң һәммисидинму ешип чүшисән» — дәйду.
»Mange duelige Kvinder findes, men du staar over dem alle!«
30 Гөзәллик сеһри алдамчидур, Һөсн-җамалму пәқәт бир көпүк, халас, Пәқәт Пәрвәрдигардин қорқидиған аялла махтилиду!
Ynde er Svig og Skønhed Skin; en Kvinde, som frygter HERREN, skal roses.
31 У өз меһнитиниң мевилиридин бәһримән болсун! Әҗирлири уни дәрвазиларда һөрмәт-шөһрәткә ериштүрсун!
Lad hende faa sine Hænders Frugt, hendes Gerninger synger hendes Lov i Portene.
