< Пәнд-несиһәтләр 3 >
1 И оғлум, тәлимимни унтума, Дегәнлиримни һемишә көңлүңдә чиң тут.
fili mi ne obliviscaris legis meae et praecepta mea custodiat cor tuum
2 Чүнки у саңа бәрикәтлик күнләр, узун өмүр вә хатирҗәмлик қошуп бериду.
longitudinem enim dierum et annos vitae et pacem adponent tibi
3 Меһриван вә һәқ-сәмимий болуштин ваз кәчмә, Буларни бойнуңға есивал, Қәлбиңгә пүтивал.
misericordia et veritas non te deserant circumda eas gutturi tuo et describe in tabulis cordis tui
4 Шундақ қилғанда Худа вә бәндиләрниң нәзиридә илтипатқа лайиқ болисән, данишмән һесаплинисән.
et invenies gratiam et disciplinam bonam coram Deo et hominibus
5 Өз әқлиңгә таянмай, Пәрвәрдигарға чин қәлбиң билән таянғин;
habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo et ne innitaris prudentiae tuae
6 Қандақла иш қилсаң, Пәрвәрдигарни тонушқа интил; У саңа тоғра йолларни көрситиду.
in omnibus viis tuis cogita illum et ipse diriget gressus tuos
7 Өзүңни әқиллиқ санима; Пәрвәрдигардин әйминип, яманлиқтин жирақ бол.
ne sis sapiens apud temet ipsum time Dominum et recede a malo
8 Шундақ қилғиниңда, бу ишлар дәрдиңгә дәрман, Устиханлириңға илик болиду.
sanitas quippe erit umbilico tuo et inrigatio ossuum tuorum
9 Пәрвәрдигарниң һөрмитини қилип мал-дунияйиңдин һәдийәләрни сунғин, Етизиңдин тунҗа чиққан мәһсулатлириңдин Униңға атиғин;
honora Dominum de tua substantia et de primitiis omnium frugum tuarum
10 Шундақ қилғиниңда, амбарлириң ашлиққа толуп ташиду, Шарап көлчәклириңдә йеңи шарап ешип-тешип туриду.
et implebuntur horrea tua saturitate et vino torcularia redundabunt
11 И оғлум, Пәрвәрдигарниң тәрбийисигә бепәрвалиқ қилма, Униң тәнбиһидин бәзмә.
disciplinam Domini fili mi ne abicias nec deficias cum ab eo corriperis
12 Чүнки, ата әзиз көргән оғлиға тәнбиһ-тәрбийә бәргәндәк, Пәрвәрдигар кимни сөйгән болса униңға тәнбиһ-тәрбийә бериду.
quem enim diligit Dominus corripit et quasi pater in filio conplacet sibi
13 Даналиққа муйәссәр болған киши, Йоруқлуққа егә болған киши немидегән бәхитлик-һә!
beatus homo qui invenit sapientiam et qui affluit prudentia
14 Чүнки даналиқниң пайдиси күмүчниң пайдисидин көптур, Қиммити сап алтунниңкидинму зиядидур.
melior est adquisitio eius negotiatione argenti et auro primo fructus eius
15 У ләәл-яқутлардин қиммәтликтур, Интизар болған һәр қандақ нәрсәңдин һеч бириму униңға тәң кәлмәстур.
pretiosior est cunctis opibus et omnia quae desiderantur huic non valent conparari
16 Даналиқниң оң қолида узун өмүр, Сол қолида байлиқ вә шөһрәт бардур.
longitudo dierum in dextera eius in sinistra illius divitiae et gloria
17 Униң йоллири саңа хуш пурақ туюлур, Униң барлиқ тәриқилири сени арам тапқузур.
viae eius viae pulchrae et omnes semitae illius pacificae
18 У өзини тапқан адәмгә «һаятлиқ дәриғи»дур, Уни чиң тутқан киши немидегән бәхитлик!
lignum vitae est his qui adprehenderint eam et qui tenuerit eam beatus
19 Пәрвәрдигар даналиқ билән йәр-зиминни бәрпа қилди, Һекмәт билән асманни орнатти.
Dominus sapientia fundavit terram stabilivit caelos prudentia
20 Униң билими билән йәрниң чоңқур қатламлири йерилди, Һәмдә булутлардин шәбнәм чүшти.
sapientia illius eruperunt abyssi et nubes rore concrescunt
21 И оғлум! [Даналиқ билән билимни] көзүңдин чиқарма, Пишқан һекмәт вә пәм-парасәтни чиң тут.
fili mi ne effluant haec ab oculis tuis custodi legem atque consilium
22 Шуниң билән улар җениңға җан қошиду, Бойнуңға есилған есил марҗандәк саңа гөзәллик қошиду.
et erit vita animae tuae et gratia faucibus tuis
23 Шу чағда йолуңда аман-есән маңалайсән, Йолда путлашмайсән.
tunc ambulabis fiducialiter in via tua et pes tuus non inpinget
24 Ятқанда һеч немидин қорқмайсән, Йетишиң биләнла татлиқ ухлайсән.
si dormieris non timebis quiesces et suavis erit somnus tuus
25 Бешиңға дәһшәтлик вәһимә чүшкәндә қорқмиғин, Рәзилләрниң вәйранчилиғидин ғәм қилмиғин!
ne paveas repentino terrore et inruentes tibi potentias impiorum
26 Чүнки Пәрвәрдигар сениң таянчиңдур, У путуңни қапқанлардин нери қилиду.
Dominus enim erit in latere tuo et custodiet pedem tuum ne capiaris
27 Пәқәт қолуңдин кәлсила, һаҗәтмәнләрдин яхшилиқни айимиғин.
noli prohibere benefacere eum qui potest si vales et ipse benefac
28 Қолум-хошнилириң сениңдин өтнә сорап кирсә, «Қайтип кетип, әтә кәлгин, әтә берәй» — демигин.
ne dicas amico tuo vade et revertere et cras dabo tibi cum statim possis dare
29 Хошнаңға зиянкәшлик нийитидә болма, Чүнки у саңа ишинип йениңда хатирҗәм яшайду.
ne moliaris amico tuo malum cum ille in te habeat fiduciam
30 Бириси саңа зиян йәткүзмигән болса, Униң билән сәвәпсиз маҗиралашма.
ne contendas adversus hominem frustra cum ipse tibi nihil mali fecerit
31 Зулумхор кишигә һәсәт қилма, Униң йол-тәдбирлиридин һеч немини таллима.
ne aemuleris hominem iniustum nec imiteris vias eius
32 Чүнки қиңғир йолларни маңидиғанлар Пәрвәрдигарниң нәзиридә жиркиничликтур, Лекин Униң сирдаш достлуғи дурус яшаватқан адәмгә тәәллуқтур.
quia abominatio Domini est omnis inlusor et cum simplicibus sermocinatio eius
33 Пәрвәрдигарниң ләнити рәзиллик қилғучиниң өйидидур, Лекин У һәққаний адәмниң өйигә бәхит ата қилур.
egestas a Domino in domo impii habitacula autem iustorum benedicentur
34 Бәрһәқ, мәсқирә қилғучиларни У мәсқирә қилиду, Лекин кичик пеил кишиләргә шәпқәт көрситиду.
inlusores ipse deludet et mansuetis dabit gratiam
35 Даналар шөһрәткә варислиқ қилиду, Лекин һамақәтләр рәсва қилиниду.
gloriam sapientes possidebunt stultorum exaltatio ignominia