Пәнд-несиһәтләр 3
1 И оғлум, тәлимимни унтума, Дегәнлиримни һемишә көңлүңдә чиң тут.
Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat.
2 Чүнки у саңа бәрикәтлик күнләр, узун өмүр вә хатирҗәмлик қошуп бериду.
Longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem apponent tibi.
3 Меһриван вә һәқ-сәмимий болуштин ваз кәчмә, Буларни бойнуңға есивал, Қәлбиңгә пүтивал.
Misericordia, et veritas te non deserant, circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui:
4 Шундақ қилғанда Худа вә бәндиләрниң нәзиридә илтипатқа лайиқ болисән, данишмән һесаплинисән.
et invenies gratiam, et disciplinam bonam coram Deo et hominibus.
5 Өз әқлиңгә таянмай, Пәрвәрдигарға чин қәлбиң билән таянғин;
Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiæ tuæ.
6 Қандақла иш қилсаң, Пәрвәрдигарни тонушқа интил; У саңа тоғра йолларни көрситиду.
In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos.
7 Өзүңни әқиллиқ санима; Пәрвәрдигардин әйминип, яманлиқтин жирақ бол.
Ne sis sapiens apud temetipsum: time Deum, et recede a malo:
8 Шундақ қилғиниңда, бу ишлар дәрдиңгә дәрман, Устиханлириңға илик болиду.
sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum.
9 Пәрвәрдигарниң һөрмитини қилип мал-дунияйиңдин һәдийәләрни сунғин, Етизиңдин тунҗа чиққан мәһсулатлириңдин Униңға атиғин;
Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei:
10 Шундақ қилғиниңда, амбарлириң ашлиққа толуп ташиду, Шарап көлчәклириңдә йеңи шарап ешип-тешип туриду.
et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt.
11 И оғлум, Пәрвәрдигарниң тәрбийисигә бепәрвалиқ қилма, Униң тәнбиһидин бәзмә.
Disciplinam Domini, fili mi, ne abiicias: nec deficias cum ab eo corriperis:
12 Чүнки, ата әзиз көргән оғлиға тәнбиһ-тәрбийә бәргәндәк, Пәрвәрдигар кимни сөйгән болса униңға тәнбиһ-тәрбийә бериду.
quem enim diligit Dominus, corripit: et quasi pater in filio complacet sibi.
13 Даналиққа муйәссәр болған киши, Йоруқлуққа егә болған киши немидегән бәхитлик-һә!
Beatus homo, qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia:
14 Чүнки даналиқниң пайдиси күмүчниң пайдисидин көптур, Қиммити сап алтунниңкидинму зиядидур.
melior est acquisitio eius negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus eius:
15 У ләәл-яқутлардин қиммәтликтур, Интизар болған һәр қандақ нәрсәңдин һеч бириму униңға тәң кәлмәстур.
pretiosior est cunctis opibus: et omnia, quæ desiderantur, huic non valent comparari.
16 Даналиқниң оң қолида узун өмүр, Сол қолида байлиқ вә шөһрәт бардур.
Longitudo dierum in dextera eius, et in sinistra illius divitiæ, et gloria.
17 Униң йоллири саңа хуш пурақ туюлур, Униң барлиқ тәриқилири сени арам тапқузур.
Viæ eius viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ.
18 У өзини тапқан адәмгә «һаятлиқ дәриғи»дур, Уни чиң тутқан киши немидегән бәхитлик!
Lignum vitæ est his, qui apprehenderint eam: et qui tenuerit eam, beatus.
19 Пәрвәрдигар даналиқ билән йәр-зиминни бәрпа қилди, Һекмәт билән асманни орнатти.
Dominus sapientia fundavit terram, stabilivit cælos prudentia.
20 Униң билими билән йәрниң чоңқур қатламлири йерилди, Һәмдә булутлардин шәбнәм чүшти.
Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt.
21 И оғлум! [Даналиқ билән билимни] көзүңдин чиқарма, Пишқан һекмәт вә пәм-парасәтни чиң тут.
Fili mi, ne effluant hæc ab oculis tuis: Custodi legem atque consilium:
22 Шуниң билән улар җениңға җан қошиду, Бойнуңға есилған есил марҗандәк саңа гөзәллик қошиду.
et erit vita animæ tuæ, et gratia faucibus tuis.
23 Шу чағда йолуңда аман-есән маңалайсән, Йолда путлашмайсән.
Tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget:
24 Ятқанда һеч немидин қорқмайсән, Йетишиң биләнла татлиқ ухлайсән.
si dormieris, non timebis: quiesces, et suavis erit somnus tuus.
25 Бешиңға дәһшәтлик вәһимә чүшкәндә қорқмиғин, Рәзилләрниң вәйранчилиғидин ғәм қилмиғин!
Ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum.
26 Чүнки Пәрвәрдигар сениң таянчиңдур, У путуңни қапқанлардин нери қилиду.
Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum ne capiaris.
27 Пәқәт қолуңдин кәлсила, һаҗәтмәнләрдин яхшилиқни айимиғин.
Noli prohibere benefacere eum, qui potest: si vales, et ipse benefac:
28 Қолум-хошнилириң сениңдин өтнә сорап кирсә, «Қайтип кетип, әтә кәлгин, әтә берәй» — демигин.
Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere: cras dabo tibi: cum statim possis dare.
29 Хошнаңға зиянкәшлик нийитидә болма, Чүнки у саңа ишинип йениңда хатирҗәм яшайду.
Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam.
30 Бириси саңа зиян йәткүзмигән болса, Униң билән сәвәпсиз маҗиралашма.
Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit.
31 Зулумхор кишигә һәсәт қилма, Униң йол-тәдбирлиридин һеч немини таллима.
Ne æmuleris hominem iniustum, nec imiteris vias eius:
32 Чүнки қиңғир йолларни маңидиғанлар Пәрвәрдигарниң нәзиридә жиркиничликтур, Лекин Униң сирдаш достлуғи дурус яшаватқан адәмгә тәәллуқтур.
quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio eius.
33 Пәрвәрдигарниң ләнити рәзиллик қилғучиниң өйидидур, Лекин У һәққаний адәмниң өйигә бәхит ата қилур.
Egestas a Domino in domo impii: habitacula autem iustorum benedicentur.
34 Бәрһәқ, мәсқирә қилғучиларни У мәсқирә қилиду, Лекин кичик пеил кишиләргә шәпқәт көрситиду.
Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam.
35 Даналар шөһрәткә варислиқ қилиду, Лекин һамақәтләр рәсва қилиниду.
Gloriam sapientes possidebunt: stultorum exaltatio, ignominia.
