Пәнд-несиһәтләр 27
1 Әтики күнүң тоғрилиқ махтанма, Чүнки бир күни немә болидиғиниңниму билмәйсән.
Boast not thyself of to-morrow; For thou knowest not what a day may bring forth!
2 Сени башқилар махтисун, өз ағзиң мундақ қилмисун, Ят адәм сени махтисун, өз ләвлириң ундақ қилмисун.
Let another man praise thee, and not thine own mouth; A stranger, and not thine own lips.
3 Таш еғир, қум хелә җиң басар, Бирақ ахмақ кәлтүридиған хапичилиқ иккисидин техиму еғирдур.
A stone is heavy and sand is weighty; But a fool's wrath is heavier than both.
4 Ғәзәп рәһимсиздур, Қәһр болса кәлкүндәк адәмни еқитип кетәр, Бирақ ким һәсәтхорлуқ алдида тақабил туралисун?
Wrath is cruel, and anger overwhelming; But who is able to stand before jealousy?
5 Ашкарә әйипләш йошурун муһәббәттин әладур.
Better is open rebuke Than love kept concealed.
6 Достниң қолидин йегән зәхимләр садиқлиқтин болиду; Бирақ дүшмәнниң сөйүшлири һейлигәрликтур.
Faithful are the wounds of a friend; But the kisses of an enemy are deceitful.
7 Тоқ киши һәсәл көнигидинму бизардур, Ач кишигә һәр қандақ аччиқ нәрсиму татлиқ билинәр.
He who is fed to the full loatheth the honeycomb; But to the hungry any bitter thing is sweet.
8 Жут маканидин айрилған киши, Угисидин айрилип жүргән қушқа охшар.
As a bird that wandereth from its nest, So is a man who wandereth from his place.
9 Әтир вә хушбуй көңүлни ачар, Җан көйәр достниң сәмимий мәслиһәти кишини риғбәтләндүрәр. Җан көйәр достниң сәмимий, хушхуй мәслиһәти кишини хуш қилур.
Oil and perfume gladden the heart; Sweet also is one's friend by hearty counsel.
10 Өз достуңни, атаңниң достиниму унтума; Бешиңға күн чүшкәндә қериндишиңниң өйигә кирип йелинма; Йеқиндики дост, жирақтики қериндаштин әла.
Thine own friend and thy father's friend forsake not; And go not into thy brother's house in the day of thy calamity. Better is a neighbor that is near, than a brother far off.
11 И оғлум, дана бол, көңлүмни хуш қил, Шундақ қилғиниңда мени мәсқирә қилидиғанларға җавап берәләймән.
Be wise, my son, and make my heart glad, That I may give an answer to him that reproacheth me.
12 Зерәк киши балайиқазани алдин көрүп қачар; Саддилар алдиға берип зиян тартар.
A prudent man foreseeth the evil, and hideth himself; The simple pass on, and are punished.
13 Ятқа кепил болған кишидин қәризгә тонини тутуп алғин; Ят хотунға капаләт бәргән кишидин капаләт пули ал.
Take his garment who is surety for another; Yea, take a pledge of him who is bound for a stranger.
14 Қақ сәһәрдә туруп, жуқури авазда достиға бәхит тилигәнлик, Өзини қарғаш һесаплинар.
He who blesseth his neighbor with a loud voice, rising early for it, It shall be accounted to him as a curse.
15 Ямғурлуқ күндики тохтимай чүшкән тамчә-тамчә йеғин, Вә соқушқақ хотун бир-биригә охшаштур.
A continual dropping in a very rainy day And a quarrelsome wife are alike.
16 Уни тизгәнләш боранни тосқанға, Яки яғни оң қол билән чаңгаллиғанға охшаштур.
He who restraineth her restraineth the wind; And his right hand layeth hold of oil.
17 Төмүрни төмүргә билисә өткүрләшкәндәк, Достларму бир-бирини өткүрләштүрәр.
Iron sharpeneth iron; So one man sharpeneth the face of another.
18 Әнҗир көчитини пәрвиш қилғучи униңдин әнҗир йәйду; Ғоҗайинини асрап күткән қул иззәт тапиду.
He that watcheth the fig-tree shall eat its fruit; So he that is careful for his master shall come to honor.
19 Суда адәмниң йүзи әкс әткәндәк, Инсанниң қәлбиниң қандақлиғи өз йенидики киши арқилиқ билинәр.
As in water face answereth to face, So doth the heart of man to man.
The realms of the dead are never full; So the eyes of man are never satisfied. (Sheol h7585)
21 Сапал қазан күмүчни, чанақ алтунни тавлар, Адәм болса махталғанда синилар.
The refining-pot is for silver, and the furnace for gold; So let a man be to the mouth that giveth him praise.
22 Ахмақни буғдай билән биргә сәндәлдә талқан қилип соқсаңму, Ахмақлиғи йәнила униңда турар.
Though thou shouldst beat a fool in a mortar, Among bruised wheat, with a pestle, Yet will not his folly depart from him.
23 Падилириңниң әһвалини убдан билип тур, Мал-варанлириңдин яхши хәвәр ал;
Be thou diligent to know the state of thy flocks, And look well to thy herds!
24 Чүнки байлиқниң мәңгү капалити болмас, Таҗ-тәхтму дәвирдин-дәвиргичә турамду?
For riches last not for ever; Not even a crown endureth from generation to generation.
25 Қуруған чөпләр орулғандин кейин, Юмран чөпләр өсүп чиққанда, Тағ бағридинму явайи чөпләр жиғилғанда,
The hay disappeareth, and the tender grass showeth itself, And the herbage of the mountains is gathered in.
26 Шу чағда қозиларниң жуңлири қирқилип кийимиң болар; Өшкиләрни сатқан пулға бир етиз келәр,
The lambs are thy clothing, And the goats the price of thy field.
27 Һәмдә өшкиләрниң сүтлири сениң һәм аилидикилириңниң озуқлуғини, Дедәклириңниң қосиғини тәминләшкиму йетәр.
There is goat's milk enough for thy food, For the food of thy household, And for the sustenance of thy maidens.
