Пәнд-несиһәтләр 26
1 Язда қар йеғиш, Орма вақтида ямғур йеғиш қамлашмиғандәк, Иззәт-һөрмәт ахмаққа лайиқ әмәстур.
Como a neve no verão, e como a chuva na sega, assim não convém ao louco a honra.
2 Ләйләп учуп жүргән қучқачтәк, Учқан қарлиғач йәргә қонмиғандәк, Сәвәпсиз қарғиш кишигә зиян кәлтүрәлмәс.
Como ao pássaro o vaguear, como à andorinha o voar, assim a maldição sem causa não virá.
3 Атқа қамча, ешәккә нохта лазим болғинидәк, Ахмақниң дүмбисигә таяқ лайиқтур.
O açoite para o cavalo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
4 Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәрмигин, Җавап бәрсәң өзүң униңға охшап қелишиң мүмкин.
Não respondas ao tolo segundo a sua estultícia; para que também te não faças semelhante a ele.
5 Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәргин, Җавап бәрмисәң у өзиниң ахмақлиғини әқиллиқ дәп чағлар.
Responde ao tolo segundo a sua estultícia; para que não seja sábio aos seus olhos.
6 Өз путини кесивәткәндәк, Өз бешиға зулмәт тилигәндәк, Ахмақтин хәвәр йоллашму шундақ бир иштур.
Os pés corta, e o dano bebe, quem manda mensagens pela mão dum tolo.
7 Токурниң карға кәлмигән путлиридәк, Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәтму бекар болур.
Como as pernas do coxo, que pendem frouxas, assim é o provérbio na boca dos tolos.
8 Салғиға ташни бағлап атқандәк, Ахмаққа һөрмәт билдүрүшму әхмиқанә иштур.
Como o que ata a pedra preciosa na funda, assim é aquele que dá honra ao tolo.
9 Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәт, Мәсниң қолиға санҗилған тикәндәктур.
Como o espinho que entra na mão do bêbado, assim é o provérbio na boca dos tolos.
10 Өз йеқинлирини қарисиға зәхимләндүргән оқячидәк, Ахмақни яки удул кәлгән адәмни яллап ишләткән ғоҗайинму охшашла зәхимләндүргүчидур.
Os grandes molestam a todos, e alugam os tolos e transgressores.
11 Ишт айлинип келип өз қусуғини ялиғандәк, Ахмақ ахмақлиғини қайтилар.
Como o cão que torna ao seu vômito, assim é o tolo que reitera a sua estultícia.
12 Өзини дана чағлап мәмнун болған кишини көрдүңму? Униңға үмүт бағлимақтин ахмаққа үмүт бағлимақ әвзәлдур.
Tens visto a um homem que é sábio a seus próprios olhos? maior esperança há do tolo do que dele.
13 Һорун адәм: — «Ташқирида дәһшәтлик бир шир туриду, Кочида бир шир жүриду!» — дәп [өйдин чиқмас].
Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas
14 Өз муҗуқида ечилип-йепилип турған ишиккә охшаш, Һорун кариватта йетип у яқ-бу яққа өрүлмәктә.
Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o preguiçoso na sua cama.
15 Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селиштинму еринәр.
O preguiçoso esconde a sua mão no seio: enfada-se de torna-la à sua boca.
16 Һорун өзини пәм билән җавап бәргүчи йәттә кишидинму дана санар.
Mais sábio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que bem respondem.
17 Кочида келиветип, өзигә мунасивәтсиз маҗираға арилашқан киши, Иштниң қулиқини тутуп созғанға охшаш хәтәргә дучар болар.
O que, passando, se entremete em pleito alheio é como aquele que toma um cão pelas orelhas.
18 Өз йеқинлирини алдап «Пәқәт чақчақ қилип қойдум!» дәйдиған киши, Отқашларни, оқларни, һәр хил әҗәллик қуралларни атқан тәлвигә охшайду.
Como o louco que lança de si faiscas, flechas, e mortandades,
Assim é o homem que engana o seu próximo, e diz: Não o fiz eu por brincar?
20 Отун болмиса от өчәр; Ғәйвәт болмиса, җедәл бесилар.
Sem lenha, o fogo se apagará; e, não havendo murmurador, cessará a contenda.
21 Чоғлар үстигә чачқан көмүрдәк, От үстигә қойған отундәк, җедәлчи җедәлни улғайтар.
Como o carvão é para as brazas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para acender rixas.
22 Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
As palavras do murmurador são como as palavras do espancado, e elas descem ao intimo do ventre.
23 Ялқунлуқ ләвләр рәзил көңүлләргә қошулғанда, Сапал қачиға күмүч һәл бәргәнгә охшаштур.
Como o caco coberto de escórias de prata, assim são os lábios ardentes com o coração maligno.
24 Адавәт сақлайдиған адәм өчини гәплири билән япсиму, Көңлидә қат-қат сүйқәст сақлайду.
Aquele que aborrece se contrafaz pelos seus beiços, mas no seu interior encobre o engano.
25 Униң сөзи чирайлиқ болсиму, ишинип кәтмигин; Қәлбидә йәттә қат ипласлиқ бардур.
Quando te suplicar com a sua voz, não te fies nele, porque sete abominações há no seu coração.
26 У өчмәнлигини чирайлиқ гәп билән япсиму, Лекин рәзиллиги җамаәтниң алдида ашкарилинар.
Cujo ódio se encobre com engano; a sua malícia se descobrirá na congregação.
27 Кишигә ора колиған өзи чүшәр; Ташни домилатқан кишини таш думилап қайтип келип уни янҗар.
O que cava uma cova nela cairá; e o que revolve a pedra esta sobre ele tornará.
28 Сахта тил өзи зиянкәшлик қилған кишиләргә нәпрәтлинәр; Хушамәт қилғучи еғиз адәмни һалакәткә иштирәр.
A língua falsa aborrece aos que ela aflige, e a boca lubrica obra a ruína.
