< Пәнд-несиһәтләр 23 >
1 Катта әрбаб билән һәмдәстихан болсаң, Алдиңдики ким екәнлигини убдан ойлан.
When thou sittest to eat with a ruler, Consider well what is before thee;
2 Иштийиң яман болса, Гелиңға пичақ тәңләп турғандәк өзүңни тарт.
For thou wilt put a knife to thy throat, If thou art a man given to appetite!
3 Униң назу-немәтлирини тама қилма, Улар адәм алдайдиған тамақлардур.
Long not for his dainties. For they are deceitful meat.
4 Бай болимән дәп өзүңни упратма; Өзүңниң зеһниңни бу ишқа қаратма.
Toil not to become rich; Cease from this, thy wisdom.
5 [Байлиқларға] көз тикишиң биләнла, улар йоқ болиду; Пул-мал дәрвәқә өзигә қанат ясап, Худди бүркүттәк асманға учуп кетәр.
Wilt thou let thine eyes fly toward them? They are gone! For riches truly make to themselves wings; They fly away like the eagle toward heaven.
6 Ач көзниң ненини йемә, Униң есил назу-немәтлирини тама қилма;
Eat not the bread of him that hath an evil eye, And long not for his dainties;
7 Чүнки униң көңли қандақ болғандәк, өзиму шундақ. У ағзида: — Қени, алсила, ичсилә! — десиму, Бирақ көңлидә сени ойлиғини йоқ.
For as he thinketh in his heart, so is he. “Eat and drink!” saith he to thee; But his heart is not with thee.
8 Йегән бир жутум таамниму қусуветисән, Униңға қилған чирайлиқ сөзлириңму бекарға кәткән болиду.
The morsel, which thou hast eaten, thou shalt vomit up; And thou wilt have thrown away thy sweet words.
9 Ахмаққа йол көрситип салма, Чүнки у әқил сөзлириңни көзгә илмас.
Speak not in the ears of a fool; For he will despise the wisdom of thy words.
10 Қедимдә бекиткән йәрниң пасил ташлирини йөткимә, Житимларниң етизлириғиму аяқ басма;
Remove not the ancient landmark, And enter not into the fields of the fatherless!
11 Чүнки уларниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучиси интайин күчлүктур; У Өзи улар үчүн үстүңдин дәва қилар.
For their avenger is mighty; He will maintain their cause against thee.
12 Несиһәткә көңүл қой, Илим-билимләргә қулақ сал.
Apply thy heart to instruction, And thine ears to the words of knowledge.
13 Балаңға тәрбийә бериштин еринмә; Әгәр таяқ билән урсаң, у өлүп кәтмәйду;
Withhold not correction from a child; If thou beat him with the rod, he will not die.
14 Сән уни таяқ билән урсаң, Бәлким уни тәһтисарадин қутқузивалисән. (Sheol )
Beat him thyself with the rod, And thou shalt rescue him from the underworld. (Sheol )
15 И оғлум, дана болсаң, Мениң қәлбим қанчә хуш болар еди!
My son, if thy heart be wise, My heart shall rejoice, even mine;
16 Ағзиңда орунлуқ сөзләр болса, ич-ичимдин шатлинимән.
Yea, my reins shall exult, When thy lips speak right things.
17 Гуна садир қилғучиларға рәшк қилма, Һәрдайим Пәрвәрдигардин әймиништә турғин;
Let not thy heart envy sinners, But continue thou in the fear of the LORD all the day long;
18 Шундақ қилғиниңда җәзмән көридиған яхши күнүң болиду, Арзу-үмүтүң бекарға кәтмәс.
For surely there shall be a reward, And thine expectation shall not be cut off.
19 И оғлум, сөзүмгә қулақ селип дана бол, Қәлбиңни [Худаниң] йолиға башлиғин.
Hear thou, my son, and be wise; And let thy heart go forward in the way!
20 Мәйхорларға арилашма, Нәпси яман гөшхорлар билән барди-кәлди қилма;
Be not thou among winebibbers, And riotous eaters of flesh;
21 Чүнки һарақкәш билән нәпси яман ахирида йоқсуллуқта қалар, Ғәпләт уйқисиға патқанларға җәндә кийимни кийгүзәр.
For the drunkard and the glutton shall come to poverty, And drowsiness will clothe a man with rags.
22 Сени тапқан атаңниң сөзини аңла, Анаң қериғанда униңға һөрмәтсизлик қилма.
Hearken to thy father, who begat thee, And despise not thy mother when she is old.
23 Һәқиқәтни сетивал, Уни һәргиз сетивәтмә. Даналиқ, тәрбийә вә йорутулушниму ал.
Buy the truth, and sell it not; Buy wisdom and instruction and understanding.
24 Һәққаний балиниң атиси чоң хошаллиқ тапар; Дана оғулни тапқан атиси униңдин хурсән болар.
The father of a righteous man shall greatly rejoice; Yea, he who begetteth a wise child shall have joy in him.
25 Ата-анаңни сөйүндүрүп, Сени туққан анаңни хуш қил.
Let thy father and thy mother have joy; Yea, let her that bore thee rejoice!
26 И оғлум, қәлбиңни маңа тапшур; Көзлириңму һаятлиқ йоллиримға тикилсун!
My son, give me thy heart, And let thine eyes observe my ways!
27 Чүнки паһишә аял чоңқур оридур, Бузуқ ят аял тар зиндандур;
For a harlot is a deep ditch; Yea, a strange woman is a narrow pit.
28 Улар қарақчидәк мөкүвелип, Инсанийәт арисидики вапасизларни көпәйтәр.
Like a robber she lieth in wait, And increaseth the treacherous among men.
29 Кимдә азап бар? Кимдә дәрд-әләм? Ким җедәл ичидә қалар? Ким налә-пәряд көтирәр? Ким сәвәпсиз ярилинар? Кимниң көзи қизирип кетәр?
Who hath woe? Who hath sorrow? Who contentions? Who anxiety? Who wounds without cause? Who dimness of eyes?
30 Дәл шарап үстидә узун олтарған, Әбҗәш шараптин тетишқа алдириған мәйхорлар!
They that tarry long at the wine; They that go in to seek mixed wine.
31 Шарапниң әҗайип қизиллиғиға, униң җамдики җулалиғиға, Кишиниң гелидин шундақ силиқ өткәнлигигә мәптун болуп қалма!
Look not thou upon the wine when it is red, When it sparkleth in the cup, When it goeth down smoothly.
32 Ахирида у зәһәрлик иландәк чеқивалиду, Оқ иландәк нәштирини санҗийду.
At the last it biteth like a serpent, And stingeth like an adder.
33 Көз алдиңда ғәлитә мәнзириләр көрүниду, Ағзиңдин қалаймиқан сөзләр чиқиду.
Thine eyes will look upon strange women, And thy heart will utter perverse things.
34 Худди деңиз-океанларда ләйләп қалғандәк, Йәлкәнлик кеминиң мома яғичи үстидә ятқандәк болисән.
Yea, thou shalt be as one that lieth down in the midst of the sea, And as one that lieth down upon the top of a mast.
35 Сән чоқум: — Бириси мени урди, лекин мән яриланмидим! Бириси мени таяқ билән урди, бирақ ағриғини сәзмидим!» — дәйсән. Бирақ сән йәнә: «Һошумға кәлсәмла, мән йәнила шарапни издәймән! — дәйсән.
They have stricken me [[shalt thou say]], —I suffered no pain! They have beaten me, —I felt it not! When shall I awake? I will seek it yet again.