< Пәнд-несиһәтләр 21 >
1 Падишаһниң көңли ериқлардики судәк Пәрвәрдигарниң қолидидур; [Пәрвәрдигар] қәйәргә тоғрилиса, шу тәрәпкә маңиду.
Como ribeiros de águas, assim é o coração do rei na mão do Senhor; a tudo quanto quer o inclina.
2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини тоғра дәп биләр; Лекин Пәрвәрдигар қәлбдики нийәтләрни таразиға селип тартип көрәр.
Todo o caminho do homem é reto aos seus olhos, mas o Senhor pondera os corações.
3 Пәрвәрдигарниң нәзиридә, Һәққанийлиқ билән адаләт жүргүзүш қурбанлиқ қилиштин әвзәлдур.
Fazer justiça e juízo é mais aceito ao Senhor do que lhe oferecer sacrifício.
4 Тәкәббур көзләр, мәғрур қәлб, яманларниң чириғи — һәммиси гунадур.
Altivez dos olhos, e inchação de coração, e a lavoura dos ímpios é pecado.
5 Әстайидил кишиләрниң ойлири уларни пәқәт баяшатлиққа йетәкләр; Чечилаңғуларниң ойлири болса, уларни пәқәт йоқсузлуққила йетәкләр.
Os pensamentos do diligente tendem só à abundância, porém os de todo o apressado tão somente à pobreza.
6 Яғлима тил билән еришкән байлиқлар, Өлүмни издәп жүргәнләр қоғлап жүргән бир түтүнла, халас.
Trabalhar por ajuntar tesouro com língua falsa é uma vaidade impelida daqueles que buscam a morte.
7 Яманларниң залимлиғи өзлирини чирмивалар; Чүнки улар адаләт йолида меңишни рәт қилған.
As rapinas dos ímpios os virão a destruir, porquanto recusam fazer a justiça.
8 Җинайәткар маңидиған йол наһайити әгирдур; Сап дил адәмниң һәрикити түптүздур.
O caminho do homem é todo perverso e estranho, porém a obra do puro é reta.
9 Соқушқақ хотун билән [азадә] өйдә биллә турғандин көрә, Өгүзниң бир булуңида [ялғуз] йетип қопқан яхши.
Melhor é morar num canto do terraço, do que com a mulher contenciosa, e isso em casa em que mais companhia haja.
10 Яман кишиниң көңли яманлиққила һерисмәндур; У йеқиниғиму шапаәт көрсәтмәс.
A alma do ímpio deseja o mal: o seu próximo lhe não agrada aos seus olhos.
11 Һакавурниң җазаға тартилиши, билимсизгә ибрәт болар; Дана киши қобул қилған несиһәтләрдин техиму көп билим алар.
Castigado o escarnecedor, o simples se torna sábio; e, ensinado o sábio, recebe o conhecimento.
12 Һәққаний Болғучи яманниң өйини көзләр; У һаман яманларни яманлиққа қоюп жиқитар.
Prudentemente considera o justo a casa do ímpio, quando Deus transtorna os ímpios para o mal.
13 Мискинләрниң налисиға қулиқини йопутуп кари болмиғучи, Ахири өзи пәряд көтирәр, Бирақ һеч ким пәрва қилмас.
O que tapa o seu ouvido ao clamor do pobre ele também clamará e não será ouvido.
14 Йошурун соғат ғәзәпни басар; Йәң ичидә берилгән пара қәһр-ғәзәпни пәсәйтәр.
O presente que se dá em segredo abate a ira, e a dádiva no seio a grande indignação.
15 Адаләтни беҗа кәлтүрүш һәққанийларниң хошаллиғидур, Бирақ яманлиқ қилғучиларға вәһимидур.
O fazer justiça é alegria para o justo, mas espanto para os que obram a iniquidade.
16 Һекмәт йолидин езип кәткән киши, Әрваһларниң җамаити ичидикиләрдин болуп қалар.
O homem, que anda errado do caminho do entendimento, na congregação dos mortos repousará.
17 Тамашәға берилгән киши намрат қалар; Яғ чайнашқа, шарап ичишкә амрақ бейимас.
Necessidade padecerá o que ama a galhofa: o que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
18 Яман адәм һәққаний адәм үчүн гөрү пулиниң орнида қалар; [Езилгән] дурусларниң орниға ипласлар қалар.
O resgate do justo é o ímpio; o do reto o iníquo.
19 Соқушқақ вә териккәк аял билән ортақ турғандин, Чөл-баяванда ялғуз яшиған яхшидур.
Melhor é morar numa terra deserta do que com a mulher contenciosa e iracunda.
20 Ақиланиниң өйидә байлиқ бар, зәйтун май бар; Бирақ ахмақлар тапқинини уттурлуқ бузуп-чачар.
Tesouro desejável e azeite há na casa do sábio, mas o homem insensato o devora.
21 Һәққанийәт, меһриванлиқни издигүчи адәм, Һаят, һәққанийәт вә иззәт-һөрмәткә еришәр.
O que segue a justiça e a beneficência achará a vida, a justiça e a honra.
22 Дана киши күчлүкләр шәһириниң сепилиға ямишар, Уларниң таянчи болған қорғинини ғулитар.
Á cidade dos fortes sobe o sábio, e derruba a força da sua confiança.
23 Өз тилиға, ағзиға егә болған киши, Җенини аваричиликләрдин сақлап қалар.
O que guarda a sua boca e a sua língua, guarda das angústias a sua alma.
24 Чоңчилиқ қилғанлар, «Һакавур», «һали чоң», «мазақчи» атилар.
O soberbo e presumido, zombador é seu nome: trata com indignação e soberba.
25 Һорун киши өз нәпсидин һалак болар, Чүнки униң қоли ишқа бармас;
O desejo do preguiçoso o mata, porque as suas mãos recusam trabalhar.
26 Нәпси яман болуп у күн бойи тама қилип жүрәр; Бирақ һәққаний адәм һеч немини айимай сәдиқә қилар.
Todo o dia deseja coisas de cobiçar, mas o justo dá, e nada retém.
27 Яман адәмниң қурбанлиғи Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Рәзил ғәрәздә әпкелингән болса техиму шундақтур!
O sacrifício dos ímpios é abominação: quanto mais oferecendo-o com intenção maligna?
28 Ялған гувалиқ қилғучи һалак болар; Әйни әһвални аңлап сөзлигән кишиниң сөзи әбәткичә ақар.
A testemunha mentirosa perecerá, porém o homem que ouve com constância falará.
29 Яман адәм йүзини қелин қилар; Дурус киши йолини ойлап пухта басар.
O homem ímpio endurece o seu rosto, mas o reto considera o seu caminho.
30 Пәрвәрдигарға қарши туралайдиған һеч қандақ даналиқ, әқил-парасәт яки тәдбир йоқтур.
Não há sabedoria, nem inteligência, nem conselho contra o Senhor.
31 Атлар җәң күни үчүн тәйяр қилинған болсиму, Бирақ ғәлибә-ниҗат пәқәт Пәрвәрдигардиндур.
O cavalo prepara-se para o dia da batalha, porém do Senhor vem a vitória.