< Пәнд-несиһәтләр 21 >
1 Падишаһниң көңли ериқлардики судәк Пәрвәрдигарниң қолидидур; [Пәрвәрдигар] қәйәргә тоғрилиса, шу тәрәпкә маңиду.
The king's heart [is] in the hand of the LORD, [as] the rivers of water: he turneth it whithersoever he will.
2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини тоғра дәп биләр; Лекин Пәрвәрдигар қәлбдики нийәтләрни таразиға селип тартип көрәр.
Every way of a man [is] right in his own eyes: but the LORD pondereth the hearts.
3 Пәрвәрдигарниң нәзиридә, Һәққанийлиқ билән адаләт жүргүзүш қурбанлиқ қилиштин әвзәлдур.
To do justice and judgment [is] more acceptable to the LORD than sacrifice.
4 Тәкәббур көзләр, мәғрур қәлб, яманларниң чириғи — һәммиси гунадур.
A high look, and a proud heart, [and] the plowing of the wicked, [is] sin.
5 Әстайидил кишиләрниң ойлири уларни пәқәт баяшатлиққа йетәкләр; Чечилаңғуларниң ойлири болса, уларни пәқәт йоқсузлуққила йетәкләр.
The thoughts of the diligent [tend] only to plenteousness; but of every one [that is] hasty only to want.
6 Яғлима тил билән еришкән байлиқлар, Өлүмни издәп жүргәнләр қоғлап жүргән бир түтүнла, халас.
The getting of treasures by a lying tongue [is] a vanity tossed to and fro by them that seek death.
7 Яманларниң залимлиғи өзлирини чирмивалар; Чүнки улар адаләт йолида меңишни рәт қилған.
The robbery of the wicked shall destroy them; because they refuse to do judgment.
8 Җинайәткар маңидиған йол наһайити әгирдур; Сап дил адәмниң һәрикити түптүздур.
The way of man [is] froward and strange: but [as for] the pure, his work [is] right.
9 Соқушқақ хотун билән [азадә] өйдә биллә турғандин көрә, Өгүзниң бир булуңида [ялғуз] йетип қопқан яхши.
[It is] better to dwell in a corner of the house-top, than with a brawling woman in a wide house.
10 Яман кишиниң көңли яманлиққила һерисмәндур; У йеқиниғиму шапаәт көрсәтмәс.
The soul of the wicked desireth evil: his neighbor findeth no favor in his eyes.
11 Һакавурниң җазаға тартилиши, билимсизгә ибрәт болар; Дана киши қобул қилған несиһәтләрдин техиму көп билим алар.
When the scorner is punished, the simple is made wise: and when the wise is instructed, he receiveth knowledge.
12 Һәққаний Болғучи яманниң өйини көзләр; У һаман яманларни яманлиққа қоюп жиқитар.
The righteous [man] wisely considereth the house of the wicked: [but God] overthroweth the wicked for [their] wickedness.
13 Мискинләрниң налисиға қулиқини йопутуп кари болмиғучи, Ахири өзи пәряд көтирәр, Бирақ һеч ким пәрва қилмас.
Whoever stoppeth his ears at the cry of the poor, he also shall cry himself, but shall not be heard.
14 Йошурун соғат ғәзәпни басар; Йәң ичидә берилгән пара қәһр-ғәзәпни пәсәйтәр.
A gift in secret pacifieth anger: and a reward in the bosom, strong wrath.
15 Адаләтни беҗа кәлтүрүш һәққанийларниң хошаллиғидур, Бирақ яманлиқ қилғучиларға вәһимидур.
[It is] joy to the just to do judgment: but destruction [shall be] to the workers of iniquity.
16 Һекмәт йолидин езип кәткән киши, Әрваһларниң җамаити ичидикиләрдин болуп қалар.
The man that wandereth out of the way of understanding shall remain in the congregation of the dead.
17 Тамашәға берилгән киши намрат қалар; Яғ чайнашқа, шарап ичишкә амрақ бейимас.
He that loveth pleasure [shall be] a poor man: he that loveth wine and oil shall not be rich.
18 Яман адәм һәққаний адәм үчүн гөрү пулиниң орнида қалар; [Езилгән] дурусларниң орниға ипласлар қалар.
The wicked [shall be] a ransom for the righteous, and the transgressor for the upright.
19 Соқушқақ вә териккәк аял билән ортақ турғандин, Чөл-баяванда ялғуз яшиған яхшидур.
[It is] better to dwell in the wilderness, than with a contentious and an angry woman.
20 Ақиланиниң өйидә байлиқ бар, зәйтун май бар; Бирақ ахмақлар тапқинини уттурлуқ бузуп-чачар.
[There is] a treasure to be desired, and oil in the dwelling of the wise; but a foolish man spendeth it up.
21 Һәққанийәт, меһриванлиқни издигүчи адәм, Һаят, һәққанийәт вә иззәт-һөрмәткә еришәр.
He that followeth after righteousness and mercy findeth life, righteousness, and honor.
22 Дана киши күчлүкләр шәһириниң сепилиға ямишар, Уларниң таянчи болған қорғинини ғулитар.
A wise [man] scaleth the city of the mighty, and casteth down the strength of its confidence.
23 Өз тилиға, ағзиға егә болған киши, Җенини аваричиликләрдин сақлап қалар.
Whoever keepeth his mouth and his tongue keepeth his soul from troubles.
24 Чоңчилиқ қилғанлар, «Һакавур», «һали чоң», «мазақчи» атилар.
Proud [and] haughty scorner [is] his name, who dealeth in proud wrath.
25 Һорун киши өз нәпсидин һалак болар, Чүнки униң қоли ишқа бармас;
The desire of the slothful killeth him; for his hands refuse to labor.
26 Нәпси яман болуп у күн бойи тама қилип жүрәр; Бирақ һәққаний адәм һеч немини айимай сәдиқә қилар.
He coveteth greedily all the day long: but the righteous giveth and spareth not.
27 Яман адәмниң қурбанлиғи Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Рәзил ғәрәздә әпкелингән болса техиму шундақтур!
The sacrifice of the wicked [is] abomination: how much more, [when] he bringeth it with a wicked mind?
28 Ялған гувалиқ қилғучи һалак болар; Әйни әһвални аңлап сөзлигән кишиниң сөзи әбәткичә ақар.
A false witness shall perish: but the man that heareth speaketh constantly.
29 Яман адәм йүзини қелин қилар; Дурус киши йолини ойлап пухта басар.
A wicked man hardeneth his face: but [as for] the upright, he directeth his way.
30 Пәрвәрдигарға қарши туралайдиған һеч қандақ даналиқ, әқил-парасәт яки тәдбир йоқтур.
[There is] no wisdom nor understanding nor counsel against the LORD.
31 Атлар җәң күни үчүн тәйяр қилинған болсиму, Бирақ ғәлибә-ниҗат пәқәт Пәрвәрдигардиндур.
The horse [is] prepared against the day of battle: but safety [is] from the LORD.