Пәнд-несиһәтләр 20
1 Шарап кишини рәсва қилар, Һарақ кишини ғалҗирлаштурар; Кимки униңға берилип езип кәтсә, әқилсиздур.
Luxuriosa res, vinum, et tumultuosa ebrietas: quicumque his delectatur, non erit sapiens.
2 Падишаһниң ғәзиви ширниң һөкиришигә охшаш қорқунучлуқтур; Униң аччиғини кәлтүргән, өз җениға җаза чүшүрәр.
Sicut rugitus leonis, ita et terror regis: qui provocat eum, peccat in animam suam.
3 Өзини маҗирадин нери қилиш кишиниң иззитидур; Бирақ һәр бир ахмақ өзини басалмас.
Honor est homini, qui separat se a contentionibus: omnes autem stulti miscentur contumeliis.
4 Һорун адәм қишта йәр һайдимәс; Жиғим вақтида йоқлуқта қелип ашлиқ тиләр.
Propter frigus piger arare noluit: mendicabit ergo aestate, et non dabitur illi.
5 Кишиниң көңлидики ой-нийәтлири чоңқур суға охшаштур; Йорутулған адәм уларни тартип алалайду.
Sicut aqua profunda, sic consilium in corde viri: sed homo sapiens exhauriet illud.
6 Өзини садиқ дәйдиғанлар көптур; Бирақ ишәшлик бир адәмни ким тапалисун?
Multi homines misericordes vocantur: virum autem fidelem quis inveniet?
7 Һәққаний адәм диянәтлик йолда маңар; Униң пәрзәнтлиригә бәхит-бәрикәт қалдурулар!
Iustus, qui ambulat in simplicitate sua, beatos post se filios derelinquet.
8 Падиша адаләт тәхтидә олтарғанда, Һәммә яманлиқни көзи билән қоғлайду.
Rex, qui sedet in solio iudicii, dissipat omne malum intuitu suo.
9 Ким өзини гунадин тазиландим, Виҗданим пакланди, дейәләйду?
Quis potest dicere: Mundum est cor meum, purus sum a peccato?
10 Икки хил тараза теши, Икки хил күрә ишлитиш, Охшашла Пәрвәрдигарға жиркиничликтур.
Pondus et pondus, mensura et mensura: utrumque abominabile est apud Deum.
11 Һәтта бала өз хислити билән билинәр; Униң қилғанлириниң пак, дурус яки әмәслиги һәрикәтлиридин көрүнүп турар.
Ex studiis suis intelligitur puer, si munda et recta sint opera eius.
12 Көридиған көзни, аңлайдиған қулақни, Һәр иккисини Пәрвәрдигар яратти.
Aurem audientem, et oculum videntem, Dominus fecit utrumque.
13 Уйқиға амрақ болма, намратлиққа учрайсән; Көзүңни ечип ойғақ бол, нениң мол болар.
Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat: aperi oculos tuos, et saturare panibus.
14 Херидар мал алғанда: «Начар екән, начар екән!» дәп қақшайду; Елип кәткәндин кейин [«Есил нәрсә, әрзан алдим» дәп] махтиниду.
Malum est, malum est, dicit omnis emptor: et cum recesserit, tunc gloriabitur.
15 Алтун бар, ләәл-яқутларму көптур; Бирақ билимни беғишлиған ләвләр немидегән қиммәтлик гөһәрдур!
Est aurum, et multitudo gemmarum: vas autem pretiosum labia scientiae.
16 Ятқа кепил болған кишидин қәризгә тонини тутуп алғин; Ят хотунға капаләт бәргән кишидин капаләт пули ал.
Tolle vestimentum eius, qui fideiussor extitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo.
17 Алдап еришкән тамақ татлиқтур; Кейин, униң йегини шеғил болар.
Suavis est homini panis mendacii: et postea implebitur os eius calculo.
18 Планлар мәслиһәт билән бекитиләр; Пишқан көрсәтмә билән җәң қилғин.
Cogitationes consiliis roborantur: et gubernaculis tractanda sunt bella.
19 Гәп тошуғучи сирларни ашкарилар; Шуңа валақтәккүр билән арилашма.
Ei, qui revelat mysteria, et ambulat fraudulenter, et dilatat labia sua, ne commiscearis.
20 Кимки ата-анисини һақарәт қилса, Униң чириғи зулмәт қараңғусида өчәр!
Qui maledicit patri suo, et matri, extinguetur lucerna eius in mediis tenebris.
21 Тез еришкән мирас һаман бәрикәтлик болмас.
Hereditas, ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit.
22 Яманлиққа яманлиқ қайтурай демә; Пәрвәрдигарға тайинип күт, У дәрдиңгә йетәр.
Ne dicas: Reddam malum: expecta Dominum, et liberabit te.
23 Икки хил тараза теши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Сахта өлчәм қәтъий яримас.
Abominatio est apud Dominum pondus et pondus: statera dolosa non est bona.
24 Инсанниң һаятлиқ қәдәмлирини Пәрвәрдигар бәлгүләйду; Ундақта инсан өз мусаписини нәдин билсун?
A Domino diriguntur gressus viri: quis autem hominum intelligere potest viam suam?
25 Бир нәрсисини йениклик билән «[Худаға] аталған!» дәп вәдә бериш, Қәсәмләрдин кейин иккилинип қайта ойлиниш, Өз җенини қилтаққа чүшүргәнгә баравәр.
Ruina est homini devotare sanctos, et post vota retractare.
26 Дана падиша яманларни топанни соруғандәк соруветиду, Хаман тәпкәндәк тулуқ билән янҗиветәр.
Dissipat impios rex sapiens, et incurvat super eos fornicem.
27 Адәмниң роһ-виҗдани — Пәрвәрдигарниң чириғидур, У қәлбниң һәр бир тәглирини тәкшүрүп пәриқ етәр.
Lucerna Domini spiraculum hominis, quae investigat omnia secreta ventris.
28 Меһри-шәпқәт вә һәқиқәт падишани сақлайду; У меһри-шәпқәт биләнла өз тәхтини мустәһкәмләйду.
Misericordia, et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus eius.
29 Яш жигитләрниң қавуллуғи уларниң пәхридур; Қериларниң иззити ақ чачлиридур.
Exultatio iuvenum, fortitudo eorum: et dignitas senum canities.
30 Тәрбийә ярилири яманлиқни тазилап чиқирар, Таяқ излири ич-бағирни таза қилар.
Livor vulneris absterget mala: et plagae in secretioribus ventris.
