< Пәнд-несиһәтләр 18 >
1 Көпчиликтин айрилип ялғуз жүргән киши һаман өз нәпсигә чоғ тартар; Һәр қандақ чин һекмәткә һаман җан-җәһли билән қарши чиқар.
Quem se isola busca seu [próprio] desejo; ele se volta contra toda sabedoria.
2 Ахмақ йорутулушқа қизиқмас; Қизиқидиғини пәқәт өз ойлиғанлирини көрситишла, халас.
O tolo não tem prazer no entendimento, mas sim em revelar sua [própria] opinião.
3 Яман киши кәлсә, нәпрәтму пәйда болар; Номуссиз иш иза-аһанәттин айрилмас.
Na vinda do perverso, vem também o desprezo; e com a desonra [vem] a vergonha.
4 Адәмниң сөзлири чоңқур суларға охшар; Даналиқ булиқи ериқ сүйидәк өркәшләп ақар.
A boca do homem são [como] águas profundas; e o manancial de sabedoria [como] um ribeiro transbordante.
5 Яманға ян бесишқа, Сорақта һәққанийға увал қилишқа қәтъий болмас.
Não é bom favorecer ao perverso para prejudicar ao justo num julgamento.
6 Ахмақниң ләвлири уни җедәлгә башлар; Униң ағзи «Мени думбала» дәп тәклип қилар.
Os lábios do tolo entram em briga, e sua boca chama pancadas.
7 Ахмақниң ағзи өз бешиға һалакәттур; Униң ләвлири өз җениға қапқандур.
A boca do tolo é sua [própria] destruição, e seus lábios [são] armadilha para sua alma.
8 Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
As palavras do fofoqueiro são como alimentos deliciosos, que descem até o interior do ventre.
9 Ишида һорун болған кишиму, Бузғунчи билән үлпәтдаш болиду.
O preguiçoso em fazer sua obra é irmão do causador de prejuízo.
10 Пәрвәрдигарниң нами мәзмут мунардур; Һәққанийлар униң ичигә жүгүрүп кирип жуқурида аман болар.
O nome do SENHOR é uma torre forte; o justo correrá até ele, e ficará seguro.
11 Бай адәм мал-дуниясини «мустәһкәм шәһирим» дәп биләр; Нәзиридә өзини сақлайдиған егиз сепилдәк турар.
Os bens do rico são [como] uma cidade fortificada, e como um muro alto em sua imaginação.
12 Битчит болуштин авал, көңүлгә тәкәббурлуқ келәр; Авал кәмтәрлик болса, андин шөһрәт келәр.
Antes da ruína o coração humano é orgulhoso; e antes da honra [vem] a humildade.
13 Сөзни аңлимай туруп, алдирап җавап бәргән, Ахмақлиғини көрситип өзини хиҗаләттә қалдурур.
Quem responde antes de ouvir [age] como tolo e causa vergonha para si.
14 Тәндики ағриқ азавиға адәмниң өз роһи бәрдашлиқ бәргүзәр; Бирақ роһи сунған болса уни ким көтирәр?
O espírito do homem o sustentará quando doente; mas o espírito abatido, quem o levantará?
15 Йорутулғанниң қәлби билимгә еришмәктә, Ақиланиниң қулақлири билимни издимәктә.
O coração do prudente adquire conhecimento; e o ouvido dos sábios busca conhecimento.
16 Соғат өз егисигә ишикни дағдам ечип берәр; Уни чоң әрбаблар алдиға йәткүзәр.
O presente do homem alarga seu caminho, e o leva perante a face dos grandes.
17 Дәва қилғанда, авал сөзлигүчиниң сөзлири орунлуқ көрүнәр; Лекин қарши тәрәп соал қоюп ишни сүрүштүрәр.
Aquele que primeiro mostra sua causa [parece ser] justo; mas [somente até] que outro venha, e o investigue.
18 Чәк ташлаш җедәлләрни түгитәр; Ғоҗиларниң арисидики ишниму һәл қилар.
O sorteio cessa disputas, e separa poderosos [de se confrontarem].
19 Рәнҗигән қериндашниң көңлини елиш мустәһкәм шәһәрни елиштинму тәс; Җедәл-маҗира қорғанниң тақақ-балдақлириға охшаштур.
O irmão ofendido [é mais difícil] que uma cidade fortificada; e as brigas são como ferrolhos de uma fortaleza.
20 Адәм [дурус] сөзлигәнлигидин қосиғи тоқ болар; Өз көңлидин чиққан сөзлиридин мол һосул алар.
Do fruto da boca do homem seu ventre se fartará; dos produtos de seus lábios se saciará.
21 Һаят-мамат тилниң илкидидур; Кимки униң тәсирини әтиварлиса униң мевисидин йәр.
A morte e a vida estão no poder da língua; e aquele que a ama comerá do fruto dela.
22 Хотунни таллап алған киши яхшилиқ тапиду, У Пәрвәрдигарниң мәрһимитигә еришкән болиду.
Quem encontrou esposa, encontrou o bem; e obteve o favor do SENHOR.
23 Мискинләр пәс авазда йелинип сөзләр; Бай болса қопаллиқ билән җавап берәр.
O pobre fala com súplicas; mas o rico responde com durezas.
24 Достни көп тутқан киши харап болар; Лекин қериндаштинму йеқин бағланған бир дост бардур.
O homem [que tem] amigos pode ser prejudicado [por eles]; porém há um amigo mais chegado que um irmão.