< Пәнд-несиһәтләр 18 >
1 Көпчиликтин айрилип ялғуз жүргән киши һаман өз нәпсигә чоғ тартар; Һәр қандақ чин һекмәткә һаман җан-җәһли билән қарши чиқар.
Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
2 Ахмақ йорутулушқа қизиқмас; Қизиқидиғини пәқәт өз ойлиғанлирини көрситишла, халас.
Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
3 Яман киши кәлсә, нәпрәтму пәйда болар; Номуссиз иш иза-аһанәттин айрилмас.
Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
4 Адәмниң сөзлири чоңқур суларға охшар; Даналиқ булиқи ериқ сүйидәк өркәшләп ақар.
Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
5 Яманға ян бесишқа, Сорақта һәққанийға увал қилишқа қәтъий болмас.
D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
6 Ахмақниң ләвлири уни җедәлгә башлар; Униң ағзи «Мени думбала» дәп тәклип қилар.
Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
7 Ахмақниң ағзи өз бешиға һалакәттур; Униң ләвлири өз җениға қапқандур.
Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
8 Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
9 Ишида һорун болған кишиму, Бузғунчи билән үлпәтдаш болиду.
Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
10 Пәрвәрдигарниң нами мәзмут мунардур; Һәққанийлар униң ичигә жүгүрүп кирип жуқурида аман болар.
Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
11 Бай адәм мал-дуниясини «мустәһкәм шәһирим» дәп биләр; Нәзиридә өзини сақлайдиған егиз сепилдәк турар.
Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
12 Битчит болуштин авал, көңүлгә тәкәббурлуқ келәр; Авал кәмтәрлик болса, андин шөһрәт келәр.
Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
13 Сөзни аңлимай туруп, алдирап җавап бәргән, Ахмақлиғини көрситип өзини хиҗаләттә қалдурур.
Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
14 Тәндики ағриқ азавиға адәмниң өз роһи бәрдашлиқ бәргүзәр; Бирақ роһи сунған болса уни ким көтирәр?
Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
15 Йорутулғанниң қәлби билимгә еришмәктә, Ақиланиниң қулақлири билимни издимәктә.
Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
16 Соғат өз егисигә ишикни дағдам ечип берәр; Уни чоң әрбаблар алдиға йәткүзәр.
Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
17 Дәва қилғанда, авал сөзлигүчиниң сөзлири орунлуқ көрүнәр; Лекин қарши тәрәп соал қоюп ишни сүрүштүрәр.
Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
18 Чәк ташлаш җедәлләрни түгитәр; Ғоҗиларниң арисидики ишниму һәл қилар.
Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
19 Рәнҗигән қериндашниң көңлини елиш мустәһкәм шәһәрни елиштинму тәс; Җедәл-маҗира қорғанниң тақақ-балдақлириға охшаштур.
Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
20 Адәм [дурус] сөзлигәнлигидин қосиғи тоқ болар; Өз көңлидин чиққан сөзлиридин мол һосул алар.
Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
21 Һаят-мамат тилниң илкидидур; Кимки униң тәсирини әтиварлиса униң мевисидин йәр.
Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
22 Хотунни таллап алған киши яхшилиқ тапиду, У Пәрвәрдигарниң мәрһимитигә еришкән болиду.
Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
23 Мискинләр пәс авазда йелинип сөзләр; Бай болса қопаллиқ билән җавап берәр.
Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
24 Достни көп тутқан киши харап болар; Лекин қериндаштинму йеқин бағланған бир дост бардур.
Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.