< Пәнд-несиһәтләр 17 >

1 Қурбанлиқ гөшлиригә толған җедәллик өйдин, Бир чишләм қуруқ нан йәп, көңүл течлиқта болған әвзәл.
Más vale un bocado seco y con tranquilidad, Que casa llena de sacrificios injustos con contienda.
2 Хизмәткар чевәр болса, ғоҗисиниң номуста қойғучи оғлини башқурар; Кәлгүсидә у ғоҗиниң оғли қатарида туруп униң мирасни тәқсим қилар.
El esclavo prudente se impondrá al hijo que deshonra, Y con los hermanos compartirá la herencia.
3 Сапал қазан күмүчни тавлар, чанақ алтунни тавлар, Бирақ адәмниң қәлбини Пәрвәрдигар синар.
El crisol para la plata y la hornaza para el oro, Pero Yavé prueba los corazones.
4 Қәбиһ киши яман сөзләргә ишинәр; Ялғанчи питничиләрниң сөзигә қулақ салар.
El malhechor hace caso al labio inicuo, Y el mentiroso escucha la boca detractora.
5 Мискинләрни мәсқирә қилғучи, өзини Яратқучини һақарәтлигүчидур; Башқиларниң бәхитсизлигидин хошал болған киши җазасиз қалмас.
El que se burla del pobre afrenta a su Hacedor, El que se alegra de la calamidad no quedará impune.
6 Қериларниң нәврилири уларниң таҗидур; Пәрзәнтләрниң пәхри уларниң атилиридур.
Corona de los ancianos son sus nietos, Honra de los hijos son sus padres.
7 Ахмақ яришиқ гәп қилса униңға ярашмас; Мөтивәр ялған сөзлисә униңға техиму ярашмас.
No conviene al necio el lenguaje excelente, ¡Cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
8 Пара — уни бәргүчиниң нәзиридә есил бир гөһәрдур; Гоя уни нәгила ишләтсә мувәппәқийәткә еришидиғандәк.
El soborno le parece piedra mágica al que lo practica: A donde se dirija halla prosperidad.
9 Башқиларниң хаталиқини йопутуп кәчүргән киши меһир-муһәббәтни көзләр; Кона хаманни сориған киши йеқин достларни дүшмән қилар.
El que busca amistad encubre la falta, Pero el que la divulga aparta al amigo.
10 Ақиланигә сиңгән бир еғиз тәнбиһ, Ахмаққа урулған йүз дәрридин үнүмлүктур.
Una sola reprensión es más eficaz para el prudente Que 100 golpes al imprudente.
11 Яманлар пәқәт асийлиқни көзләр; Уни җазалашқа рәһимсиз бир әлчи әвәтиләр.
El rebelde no busca sino el mal. Un mensajero cruel será enviado contra él.
12 Әхмиқанә иш қиливатқан надан кишигә учрап қалғандин көрә, Балилиридин айрилған ейиққа йолуғуп қалған яхши.
Mejor es encontrarse con una osa despojada de sus crías, Que con un necio empeñado en su insensatez.
13 Кимки яхшилиққа яманлиқ қилса, Ишигидин балайиқаза нери кәтмәс.
Al que paga cosas malas por cosas buenas, El mal no se aparta de su casa.
14 Җедәлниң башлиниши тосмини су елип кәткәнгә охшайду; Шуңа җедәл партлаштин авал талаш-тартиштин қол үзгин.
El que comienza una contienda suelta las aguas. Desiste, pues, antes que estalle el pleito.
15 Яманни ақлиған, Һәққанийға қара чаплиған, Охшашла Пәрвәрдигарға жиркиничликтур.
El que justifica al impío y el que condena al justo, Ambos igualmente son repugnancia a Yavé.
16 Ахмақниң көңли даналиқни әтиварлимиса, Қандақму униң қолида даналиқни сетивалғидәк пули болсун?
¿Para qué sirve el dinero en mano del necio? ¿Para adquirir sabiduría sin entendimiento?
17 [Һәқиқий] дост һәрдайим саңа муһәббәт көрситәр, [Һәқиқий] қериндаш яман күнүң үчүн ярдәмгә дунияға кәлгәндур.
En todo tiempo ama el amigo, Y el hermano nace para [el tiempo] de angustia.
18 Әқилсиз киши қол берип, Йеқини үчүн кепил болиду.
El hombre carente de entendimiento da pronto la mano, Y sale fiador de su vecino.
19 Җедәлгә амрақ гунаға амрақтур; Босуғини егиз қилған һалакәтни издәр.
El que ama la transgresión ama la disputa, Y el que abre mucho la puerta busca su ruina.
20 Нийити бузулған яхшилиқ көрмәс; Тилида һәқ-наһәқни астин-үстүн қилғучи балаға йолуқар.
El corazón engañoso no halla el bien, Y el de boca perversa cae en el mal.
21 Бала ахмақ болса, ата ғәм-қайғуға патар; Һамақәтниң атиси хушаллиқ көрмәс.
El que engendra a un insensato le resulta para su tristeza, Y el padre de un necio no tiene alegría.
22 Шат көңүл шипалиқ доридәк тәнгә давадур; Сунуқ роһ-дил адәмниң илигини қурутар.
El corazón alegre es una buena medicina, Pero un espíritu quebrantado seca los huesos.
23 Чирик адәм йәң ичидә парини қобул қилар; У адаләтниң йолини бурмилар.
El perverso toma soborno de su seno Para pervertir el curso de la justicia.
24 Даналиқ йорутулған кишиниң көз алдида турар; Бирақ әқилсизниң көзи хиялкәшлик қилип қутупта жүрәр.
En el rostro del entendido se refleja la sabiduría, Pero los ojos del necio vagan hasta el extremo de la tierra.
25 Галваң бала атини азапға салар; Уни туққучиниңму дәрди болар.
El hijo necio es pesadumbre de su padre, Y amargura de la que lo dio a luz.
26 Һәққанийларға җәриманә қоюшқа қәтъий болмас; Әмирләрни адаләтни қоллиғини үчүн думбалашқа болмас.
Ciertamente no es bueno condenar al justo, Ni golpear a nobles que hacen lo recto.
27 Билими бар киши кам сөзлүк болар; Йорутулған адәм қалтис еғир-бесиқ болар.
El que refrena sus palabras tiene entendimiento, Y el de espíritu sereno es hombre prudente.
28 Һәтта ахмақму аз сөзлисә дана һесаплинар; Тилини тизгинлигән киши данишмән санилар.
Aun el necio cuando calla es tenido por sabio, El que cierra sus labios es entendido.

< Пәнд-несиһәтләр 17 >