Пәнд-несиһәтләр 17
1 Қурбанлиқ гөшлиригә толған җедәллик өйдин, Бир чишләм қуруқ нан йәп, көңүл течлиқта болған әвзәл.
Бољи је залогај сувог хлеба с миром него кућа пуна поклане стоке са свађом.
2 Хизмәткар чевәр болса, ғоҗисиниң номуста қойғучи оғлини башқурар; Кәлгүсидә у ғоҗиниң оғли қатарида туруп униң мирасни тәқсим қилар.
Разуман слуга биће господар над сином срамотним и с браћом ће делити наследство.
3 Сапал қазан күмүчни тавлар, чанақ алтунни тавлар, Бирақ адәмниң қәлбини Пәрвәрдигар синар.
Топионица је за сребро и пећ за злато, а срца искушава Господ.
4 Қәбиһ киши яман сөзләргә ишинәр; Ялғанчи питничиләрниң сөзигә қулақ салар.
Зао човек пази на усне зле, а лажљивац слуша језик пакостан.
5 Мискинләрни мәсқирә қилғучи, өзини Яратқучини һақарәтлигүчидур; Башқиларниң бәхитсизлигидин хошал болған киши җазасиз қалмас.
Ко се руга сиромаху, срамоти Створитеља његовог; ко се радује несрећи, неће остати без кара.
6 Қериларниң нәврилири уларниң таҗидур; Пәрзәнтләрниң пәхри уларниң атилиридур.
Венац су старцима унуци, а слава синовима оци њихови.
7 Ахмақ яришиқ гәп қилса униңға ярашмас; Мөтивәр ялған сөзлисә униңға техиму ярашмас.
Не приличи безумном висока беседа, а камоли кнезу лажљива беседа.
8 Пара — уни бәргүчиниң нәзиридә есил бир гөһәрдур; Гоя уни нәгила ишләтсә мувәппәқийәткә еришидиғандәк.
Поклон је драги камен ономе који га прима, куда се год окрене напредује.
9 Башқиларниң хаталиқини йопутуп кәчүргән киши меһир-муһәббәтни көзләр; Кона хаманни сориған киши йеқин достларни дүшмән қилар.
Ко покрива преступ, тражи љубав; а ко понавља ствар, раставља главне пријатеље.
10 Ақиланигә сиңгән бир еғиз тәнбиһ, Ахмаққа урулған йүз дәрридин үнүмлүктур.
Укор тишти разумног већма него лудог сто удараца.
11 Яманлар пәқәт асийлиқни көзләр; Уни җазалашқа рәһимсиз бир әлчи әвәтиләр.
Зао човек тражи само одмет, али ће се љут гласник послати на њ.
12 Әхмиқанә иш қиливатқан надан кишигә учрап қалғандин көрә, Балилиридин айрилған ейиққа йолуғуп қалған яхши.
Боље је да човека срете медведица којој су отети медведићи, него безумник у свом безумљу.
13 Кимки яхшилиққа яманлиқ қилса, Ишигидин балайиқаза нери кәтмәс.
Ко враћа зло за добро, неће се зло одмаћи од куће његове.
14 Җедәлниң башлиниши тосмини су елип кәткәнгә охшайду; Шуңа җедәл партлаштин авал талаш-тартиштин қол үзгин.
Ко почне свађу, отвори уставу води; зато пре него се заметне, прођи се распре.
15 Яманни ақлиған, Һәққанийға қара чаплиған, Охшашла Пәрвәрдигарға жиркиничликтур.
Ко оправда кривога и ко осуди правога, обојица су гад Господу.
16 Ахмақниң көңли даналиқни әтиварлимиса, Қандақму униң қолида даналиқни сетивалғидәк пули болсун?
На шта је благо безумном у руци кад нема разума да прибави мудрост?
17 [Һәқиқий] дост һәрдайим саңа муһәббәт көрситәр, [Һәқиқий] қериндаш яман күнүң үчүн ярдәмгә дунияға кәлгәндур.
У свако доба љуби пријатељ, и брат постаје у невољи.
18 Әқилсиз киши қол берип, Йеқини үчүн кепил болиду.
Човек безуман даје руку и јамчи се за пријатеља свог.
19 Җедәлгә амрақ гунаға амрақтур; Босуғини егиз қилған һалакәтни издәр.
Ко милује свађу, милује грех; ко подиже увис врата своја, тражи погибао.
20 Нийити бузулған яхшилиқ көрмәс; Тилида һәқ-наһәқни астин-үстүн қилғучи балаға йолуқар.
Ко је опаког срца, неће наћи добра; и ко дволичи језиком, пашће у зло.
21 Бала ахмақ болса, ата ғәм-қайғуға патар; Һамақәтниң атиси хушаллиқ көрмәс.
Ко роди безумна, на жалост му је, нити ће се радовати отац лудога.
22 Шат көңүл шипалиқ доридәк тәнгә давадур; Сунуқ роһ-дил адәмниң илигини қурутар.
Срце весело помаже као лек, а дух жалостан суши кости.
23 Чирик адәм йәң ичидә парини қобул қилар; У адаләтниң йолини бурмилар.
Безбожник прима поклон из недара да преврати путеве правди.
24 Даналиқ йорутулған кишиниң көз алдида турар; Бирақ әқилсизниң көзи хиялкәшлик қилип қутупта жүрәр.
Разумном је на лицу мудрост, а очи безумнику врљају накрај земље.
25 Галваң бала атини азапға салар; Уни туққучиниңму дәрди болар.
Жалост је оцу свом син безуман, и јад родитељци својој.
26 Һәққанийларға җәриманә қоюшқа қәтъий болмас; Әмирләрни адаләтни қоллиғини үчүн думбалашқа болмас.
Није добро глобити праведника, ни да кнезови бију кога што је радио право.
27 Билими бар киши кам сөзлүк болар; Йорутулған адәм қалтис еғир-бесиқ болар.
Устеже речи своје човек који зна, и тиха је духа човек разуман.
28 Һәтта ахмақму аз сөзлисә дана һесаплинар; Тилини тизгинлигән киши данишмән санилар.
И безуман кад ћути, мисли се да је мудар, и разуман, кад стискује усне своје.
