< Пәнд-несиһәтләр 17 >

1 Қурбанлиқ гөшлиригә толған җедәллик өйдин, Бир чишләм қуруқ нан йәп, көңүл течлиқта болған әвзәл.
Melhor é um bocado secco, e com elle a tranquillidade, do que a casa cheia de victimas, com contenda.
2 Хизмәткар чевәр болса, ғоҗисиниң номуста қойғучи оғлини башқурар; Кәлгүсидә у ғоҗиниң оғли қатарида туруп униң мирасни тәқсим қилар.
O servo prudente dominará sobre o filho que faz envergonhar; e entre os irmãos repartirá a herança.
3 Сапал қазан күмүчни тавлар, чанақ алтунни тавлар, Бирақ адәмниң қәлбини Пәрвәрдигар синар.
O crisol é para a prata, e o forno para o oiro; mas o Senhor prova os corações.
4 Қәбиһ киши яман сөзләргә ишинәр; Ялғанчи питничиләрниң сөзигә қулақ салар.
O malfazejo attenta para o labio iniquo: o mentiroso inclina os ouvidos á lingua maligna.
5 Мискинләрни мәсқирә қилғучи, өзини Яратқучини һақарәтлигүчидур; Башқиларниң бәхитсизлигидин хошал болған киши җазасиз қалмас.
O que escarnece do pobre insulta ao que o creou: o que se alegra da calamidade não ficará innocente.
6 Қериларниң нәврилири уларниң таҗидур; Пәрзәнтләрниң пәхри уларниң атилиридур.
Corôa dos velhos são os filhos dos filhos; e a gloria dos filhos são seus paes.
7 Ахмақ яришиқ гәп қилса униңға ярашмас; Мөтивәр ялған сөзлисә униңға техиму ярашмас.
Não convem ao tolo o labio excellente: quanto menos ao principe o labio mentiroso.
8 Пара — уни бәргүчиниң нәзиридә есил бир гөһәрдур; Гоя уни нәгила ишләтсә мувәппәқийәткә еришидиғандәк.
Pedra preciosa é o presente aos olhos dos que o recebem; para onde quer que se volver, servirá de proveito.
9 Башқиларниң хаталиқини йопутуп кәчүргән киши меһир-муһәббәтни көзләр; Кона хаманни сориған киши йеқин достларни дүшмән қилар.
O que encobre a transgressão busca a amizade, mas o que renova a coisa, separa os maiores amigos.
10 Ақиланигә сиңгән бир еғиз тәнбиһ, Ахмаққа урулған йүз дәрридин үнүмлүктур.
Mais profundamente entra a reprehensão no prudente, do que cem açoites no tolo.
11 Яманлар пәқәт асийлиқни көзләр; Уни җазалашқа рәһимсиз бир әлчи әвәтиләр.
Na verdade o rebelde não busca senão o mal, mas mensageiro cruel se enviará contra elle.
12 Әхмиқанә иш қиливатқан надан кишигә учрап қалғандин көрә, Балилиридин айрилған ейиққа йолуғуп қалған яхши.
Encontre-se com o homem a ursa roubada dos filhos; mas não o louco na sua estulticia.
13 Кимки яхшилиққа яманлиқ қилса, Ишигидин балайиқаза нери кәтмәс.
Quanto áquelle que torna mal por bem, não se apartará o mal da sua casa.
14 Җедәлниң башлиниши тосмини су елип кәткәнгә охшайду; Шуңа җедәл партлаштин авал талаш-тартиштин қол үзгин.
Como o que solta as aguas, é o principio da contenda, pelo que, antes que sejas envolto, deixa a porfia.
15 Яманни ақлиған, Һәққанийға қара чаплиған, Охшашла Пәрвәрдигарға жиркиничликтур.
O que justifica ao impio, e condemna ao justo, ambos são abominaveis ao Senhor, tanto um como o outro.
16 Ахмақниң көңли даналиқни әтиварлимиса, Қандақму униң қолида даналиқни сетивалғидәк пули болсун?
De que serviria o preço na mão do tolo para comprar a sabedoria, visto que não tem entendimento?
17 [Һәқиқий] дост һәрдайим саңа муһәббәт көрситәр, [Һәқиқий] қериндаш яман күнүң үчүн ярдәмгә дунияға кәлгәндур.
Em todo o tempo ama o amigo; e para a angustia nasce o irmão.
18 Әқилсиз киши қол берип, Йеқини үчүн кепил болиду.
O homem falto d'entendimento dá a mão, ficando por fiador diante do seu companheiro.
19 Җедәлгә амрақ гунаға амрақтур; Босуғини егиз қилған һалакәтни издәр.
O que ama a contenda ama a transgressão; o que alça a sua porta busca a ruina.
20 Нийити бузулған яхшилиқ көрмәс; Тилида һәқ-наһәқни астин-үстүн қилғучи балаға йолуқар.
O perverso de coração nunca achará o bem; e o que tem a lingua dobre virá a cair no mal
21 Бала ахмақ болса, ата ғәм-қайғуға патар; Һамақәтниң атиси хушаллиқ көрмәс.
O que gera a um tolo para a sua tristeza o faz; e o pae do insensato não se alegrará.
22 Шат көңүл шипалиқ доридәк тәнгә давадур; Сунуқ роһ-дил адәмниң илигини қурутар.
O coração alegre serve de bom remedio, mas o espirito abatido virá a seccar os ossos.
23 Чирик адәм йәң ичидә парини қобул қилар; У адаләтниң йолини бурмилар.
O impio tomará o presente do seio, para perverter as veredas da justiça.
24 Даналиқ йорутулған кишиниң көз алдида турар; Бирақ әқилсизниң көзи хиялкәшлик қилип қутупта жүрәр.
No rosto do entendido se vê a sabedoria, porém os olhos do louco estão nas extremidades da terra.
25 Галваң бала атини азапға салар; Уни туққучиниңму дәрди болар.
O filho insensato é tristeza para seu pae, e amargura para a que o pariu.
26 Һәққанийларға җәриманә қоюшқа қәтъий болмас; Әмирләрни адаләтни қоллиғини үчүн думбалашқа болмас.
Não é bom tambem pôr pena ao justo, nem que firam os principes ao que obra justamente.
27 Билими бар киши кам сөзлүк болар; Йорутулған адәм қалтис еғир-бесиқ болар.
Retem as suas palavras o que possue o conhecimento, e o homem d'entendimento é de precioso espirito.
28 Һәтта ахмақму аз сөзлисә дана һесаплинар; Тилини тизгинлигән киши данишмән санилар.
Até o tolo, quando se cala, será reputado por sabio; e o que cerrar os seus labios por entendido.

< Пәнд-несиһәтләр 17 >