< Пәнд-несиһәтләр 17 >
1 Қурбанлиқ гөшлиригә толған җедәллик өйдин, Бир чишләм қуруқ нан йәп, көңүл течлиқта болған әвзәл.
Better [is] a dry morsel, and quietness therewith, than an house full of sacrifices [with] strife.
2 Хизмәткар чевәр болса, ғоҗисиниң номуста қойғучи оғлини башқурар; Кәлгүсидә у ғоҗиниң оғли қатарида туруп униң мирасни тәқсим қилар.
A wise servant shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part of the inheritance among the brethren.
3 Сапал қазан күмүчни тавлар, чанақ алтунни тавлар, Бирақ адәмниң қәлбини Пәрвәрдигар синар.
The fining pot [is] for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts.
4 Қәбиһ киши яман сөзләргә ишинәр; Ялғанчи питничиләрниң сөзигә қулақ салар.
A wicked doer giveth heed to false lips; [and] a liar giveth ear to a naughty tongue.
5 Мискинләрни мәсқирә қилғучи, өзини Яратқучини һақарәтлигүчидур; Башқиларниң бәхитсизлигидин хошал болған киши җазасиз қалмас.
Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker: [and] he that is glad at calamities shall not be unpunished.
6 Қериларниң нәврилири уларниң таҗидур; Пәрзәнтләрниң пәхри уларниң атилиридур.
Children’s children [are] the crown of old men; and the glory of children [are] their fathers.
7 Ахмақ яришиқ гәп қилса униңға ярашмас; Мөтивәр ялған сөзлисә униңға техиму ярашмас.
Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince.
8 Пара — уни бәргүчиниң нәзиридә есил бир гөһәрдур; Гоя уни нәгила ишләтсә мувәппәқийәткә еришидиғандәк.
A gift [is as] a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth.
9 Башқиларниң хаталиқини йопутуп кәчүргән киши меһир-муһәббәтни көзләр; Кона хаманни сориған киши йеқин достларни дүшмән қилар.
He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth [very] friends.
10 Ақиланигә сиңгән бир еғиз тәнбиһ, Ахмаққа урулған йүз дәрридин үнүмлүктур.
A reproof entereth more into a wise man than an hundred stripes into a fool.
11 Яманлар пәқәт асийлиқни көзләр; Уни җазалашқа рәһимсиз бир әлчи әвәтиләр.
An evil [man] seeketh only rebellion: therefore a cruel messenger shall be sent against him.
12 Әхмиқанә иш қиливатқан надан кишигә учрап қалғандин көрә, Балилиридин айрилған ейиққа йолуғуп қалған яхши.
Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly.
13 Кимки яхшилиққа яманлиқ қилса, Ишигидин балайиқаза нери кәтмәс.
Whoso rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house.
14 Җедәлниң башлиниши тосмини су елип кәткәнгә охшайду; Шуңа җедәл партлаштин авал талаш-тартиштин қол үзгин.
The beginning of strife [is as] when one letteth out water: therefore leave off contention, before it be meddled with.
15 Яманни ақлиған, Һәққанийға қара чаплиған, Охшашла Пәрвәрдигарға жиркиничликтур.
He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, even they both [are] abomination to the LORD.
16 Ахмақниң көңли даналиқни әтиварлимиса, Қандақму униң қолида даналиқни сетивалғидәк пули болсун?
Wherefore [is there] a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing [he hath] no heart [to it]?
17 [Һәқиқий] дост һәрдайим саңа муһәббәт көрситәр, [Һәқиқий] қериндаш яман күнүң үчүн ярдәмгә дунияға кәлгәндур.
A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity.
18 Әқилсиз киши қол берип, Йеқини үчүн кепил болиду.
A man void of understanding striketh hands, [and] becometh surety in the presence of his friend.
19 Җедәлгә амрақ гунаға амрақтур; Босуғини егиз қилған һалакәтни издәр.
He loveth transgression that loveth strife: [and] he that exalteth his gate seeketh destruction.
20 Нийити бузулған яхшилиқ көрмәс; Тилида һәқ-наһәқни астин-үстүн қилғучи балаға йолуқар.
He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
21 Бала ахмақ болса, ата ғәм-қайғуға патар; Һамақәтниң атиси хушаллиқ көрмәс.
He that begetteth a fool [doeth it] to his sorrow: and the father of a fool hath no joy.
22 Шат көңүл шипалиқ доридәк тәнгә давадур; Сунуқ роһ-дил адәмниң илигини қурутар.
A merry heart doeth good [like] a medicine: but a broken spirit drieth the bones.
23 Чирик адәм йәң ичидә парини қобул қилар; У адаләтниң йолини бурмилар.
A wicked [man] taketh a gift out of the bosom to pervert the ways of judgment.
24 Даналиқ йорутулған кишиниң көз алдида турар; Бирақ әқилсизниң көзи хиялкәшлик қилип қутупта жүрәр.
Wisdom [is] before him that hath understanding; but the eyes of a fool [are] in the ends of the earth.
25 Галваң бала атини азапға салар; Уни туққучиниңму дәрди болар.
A foolish son [is] a grief to his father, and bitterness to her that bare him.
26 Һәққанийларға җәриманә қоюшқа қәтъий болмас; Әмирләрни адаләтни қоллиғини үчүн думбалашқа болмас.
Also to punish the just [is] not good, [nor] to strike princes for equity.
27 Билими бар киши кам сөзлүк болар; Йорутулған адәм қалтис еғир-бесиқ болар.
He that hath knowledge spareth his words: [and] a man of understanding is of an excellent spirit.
28 Һәтта ахмақму аз сөзлисә дана һесаплинар; Тилини тизгинлигән киши данишмән санилар.
Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: [and] he that shutteth his lips [is esteemed] a man of understanding.