Пәнд-несиһәтләр 16
1 Көңүлдики нийәтләр инсанға тәвәдур; Бирақ тилниң җавави Пәрвәрдигарниң илкидидур.
[Hominis est animam præparare, et Domini gubernare linguam.
2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини пак дәп биләр; Лекин қәлбдики нийәтләрни Пәрвәрдигар таразиға селип тартип көрәр.
Omnes viæ hominis patent oculis ejus; spirituum ponderator est Dominus.
3 Нийәт қилған ишлириңни Пәрвәрдигарға тапшурғин, Шундақ қилғанда планлириң пишип чиқар.
Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ.
4 Пәрвәрдигар барлиқ мәвҗудийәтниң һәр бирини мәлум мәхсәт билән апиридә қилған; Һәтта яманларниму балаю-апәт күни үчүн яратқандур.
Universa propter semetipsum operatus est Dominus; impium quoque ad diem malum.
5 Тәкәббурлуққа толған көңүлләрниң һәр бири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Қол тутушуп бирләшсиму, җазасиз қалмас.
Abominatio Domini est omnis arrogans; etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ facere justitiam; accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.
6 Муһәббәт-шәпқәт вә һәқиқәт билән гуналар кафарәт қилинип йепилар; Пәрвәрдигардин әйминиш адәмләрни яманлиқтин халий қилар.
Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo.
7 Адәмниң ишлири Пәрвәрдигарни хурсән қилса, У һәтта дүшмәнлириниму униң билән енақлаштурар.
Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque ejus convertet ad pacem.
8 Һалал алған аз, Һарам алған көптин әвзәлдур.
Melius est parum cum justitia quam multi fructus cum iniquitate.
9 Инсан көңлидә өз йолини тохтитар; Амма қәдәмлирини тоғрилайдиған Пәрвәрдигардур.
Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus ejus.]
10 Һәтта падишаниң ләвлиригә қаритип әпсун оқулсиму, Униң ағзи тоғра һөкүмдин чәтнимәс.
[Divinatio in labiis regis; in judicio non errabit os ejus.
11 Адил тараза-мизанлар Пәрвәрдигарға хастур; Тараза ташлириниң һәммисини У ясиғандур.
Pondus et statera judicia Domini sunt, et opera ejus omnes lapides sacculi.
12 Падиша рәзиллик қилса жиркиничликтур, Чүнки тәхт һәққанийәт биләнла мәһкәм турар.
Abominabiles regi qui agunt impie, quoniam justitia firmatur solium.
13 Һәққаний сөзлигән ләвләр падишаларниң хурсәнлигидур; Улар дурус сөзлигүчиләрни яхши көрәр.
Voluntas regum labia justa; qui recta loquitur diligetur.
14 Падишаһниң қәһри гоя өлүмниң әлчисидур; Бирақ дана киши [униң ғәзивини] тиничландурар.
Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam.
15 Падишаһниң чирайиниң нури кишигә җан киргүзәр; Униң шәпқити вақтида яққан «кейинки ямғур»дур.
In hilaritate vultus regis vita, et clementia ejus quasi imber serotinus.]
16 Даналиқ елиш алтун елиштин нәқәдәр әвзәлдур; Йорутулушни таллаш күмүчни таллаштин шунчә үстүндур!
[Posside sapientiam, quia auro melior est, et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 Дурус адәмниң егиз көтирилгән йоли яманлиқтин айрилиштур; Өз йолиға еһтият қилған киши җенини сақлап қалар.
Semita justorum declinat mala; custos animæ suæ servat viam suam.
18 Мәғрурлуқ һалак болуштин авал келәр, Тәкәббурлуқ жиқилиштин авал келәр.
Contritionem præcedit superbia, et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 Кәмтәр болуп мискинләр билән барди-кәлдидә болуш, Тәкәббурлар билән һарам мал бөлүшкәндин әвзәлдур.
Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis.
20 Кимки ишни пәм-парасәт билән қилса пайда тапар; Пәрвәрдигарға таянған болса, бәхит-саадәт көрәр.
Eruditus in verbo reperiet bona, et qui sperat in Domino beatus est.
21 Көңли дана киши сәгәк атилар; Йеқимлиқ сөзләр адәмләрниң билимини ашурар.
Qui sapiens est corde appellabitur prudens, et qui dulcis eloquio majora percipiet.
22 Пәм-парасәт өзигә егә болғанларға һаятлиқниң булиқидур; Әқилсизләргә тәлим бәрмәкниң өзи әқилсизликтур.
Fons vitæ eruditio possidentis; doctrina stultorum fatuitas.]
23 Ақиланә кишиниң қәлби ағзидин әқил чиқирар; Униң ләвзигә билимни зиядә қилар.
[Cor sapientis erudiet os ejus, et labiis ejus addet gratiam.
24 Йеқимлиқ сөзләр гоя һәсәлдур; Көңүлләрни хуш қилип тәнгә давадур.
Favus mellis composita verba; dulcedo animæ sanitas ossium.
25 Адәм балисиға тоғридәк көрүнидиған бир йол бар, Лекин ақивити һалакәткә баридиған йоллардур.
Est via quæ videtur homini recta, et novissima ejus ducunt ad mortem.
26 Ишлигүчиниң иштийи уни ишқа салар; Униң қарни униңға һайдакчилик қилар.
Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum.
27 Муттәһәм киши яман гәпни колап жүрәр; Униң ләвлири лавулдап турған отқа охшар.
Vir impius fodit malum, et in labiis ejus ignis ardescit.
28 Әгир адәм җедәл-маҗира туғдурғучидур; Ғәйвәтчи йеқин достларни айриветәр.
Homo perversus suscitat lites, et verbosus separat principes.
29 Зораван киши йеқин адимини аздурар; Уни яман йолға башлап кирәр.
Vir iniquus lactat amicum suum, et ducit eum per viam non bonam.
30 Көзини жумувалған киши яман нийәтни ойлар; Левини чишлигән киши яманлиққа тәйярдур.
Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
31 Һәққанийәт йолида ақарған чач, Адәмниң шөһрәт таҗидур.
Corona dignitatis senectus, quæ in viis justitiæ reperietur.
32 Асан аччиқлимайдиған киши палвандин әвзәлдур; Өзини тутувалған шәһәр алғандинму үстүндур.
Melior est patiens viro forti, et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.
33 Чәк етәккә ташланғини билән, Лекин нәтиҗиси пүтүнләй Пәрвәрдигардиндур.
Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.]
