Пәнд-несиһәтләр 16
1 Көңүлдики нийәтләр инсанға тәвәдур; Бирақ тилниң җавави Пәрвәрдигарниң илкидидур.
Of man [are] arrangements of the heart, And from Jehovah an answer of the tongue.
2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини пак дәп биләр; Лекин қәлбдики нийәтләрни Пәрвәрдигар таразиға селип тартип көрәр.
All the ways of a man are pure in his own eyes, And Jehovah is pondering the spirits.
3 Нийәт қилған ишлириңни Пәрвәрдигарға тапшурғин, Шундақ қилғанда планлириң пишип чиқар.
Roll unto Jehovah thy works, And established are thy purposes,
4 Пәрвәрдигар барлиқ мәвҗудийәтниң һәр бирини мәлум мәхсәт билән апиридә қилған; Һәтта яманларниму балаю-апәт күни үчүн яратқандур.
All things hath Jehovah wrought for Himself, And also the wicked [worketh] for a day of evil.
5 Тәкәббурлуққа толған көңүлләрниң һәр бири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Қол тутушуп бирләшсиму, җазасиз қалмас.
An abomination to Jehovah [is] every proud one of heart, Hand to hand he is not acquitted.
6 Муһәббәт-шәпқәт вә һәқиқәт билән гуналар кафарәт қилинип йепилар; Пәрвәрдигардин әйминиш адәмләрни яманлиқтин халий қилар.
In kindness and truth pardoned is iniquity, And in the fear of Jehovah Turn thou aside from evil.
7 Адәмниң ишлири Пәрвәрдигарни хурсән қилса, У һәтта дүшмәнлириниму униң билән енақлаштурар.
When a man's ways please Jehovah, even his enemies, He causeth to be at peace with him.
8 Һалал алған аз, Һарам алған көптин әвзәлдур.
Better [is] a little with righteousness, Than abundance of increase without justice.
9 Инсан көңлидә өз йолини тохтитар; Амма қәдәмлирини тоғрилайдиған Пәрвәрдигардур.
The heart of man deviseth his way, And Jehovah establisheth his step.
10 Һәтта падишаниң ләвлиригә қаритип әпсун оқулсиму, Униң ағзи тоғра һөкүмдин чәтнимәс.
An oath [is] on the lips of a king, In judgment his mouth trespasseth not.
11 Адил тараза-мизанлар Пәрвәрдигарға хастур; Тараза ташлириниң һәммисини У ясиғандур.
A just beam and balances [are] Jehovah's, His work [are] all the stones of the bag.
12 Падиша рәзиллик қилса жиркиничликтур, Чүнки тәхт һәққанийәт биләнла мәһкәм турар.
An abomination to kings [is] doing wickedness, For by righteousness is a throne established.
13 Һәққаний сөзлигән ләвләр падишаларниң хурсәнлигидур; Улар дурус сөзлигүчиләрни яхши көрәр.
The delight of kings [are] righteous lips, And whoso is speaking uprightly he loveth,
14 Падишаһниң қәһри гоя өлүмниң әлчисидур; Бирақ дана киши [униң ғәзивини] тиничландурар.
The fury of a king [is] messengers of death, And a wise man pacifieth it.
15 Падишаһниң чирайиниң нури кишигә җан киргүзәр; Униң шәпқити вақтида яққан «кейинки ямғур»дур.
In the light of a king's face [is] life, And his good-will [is] as a cloud of the latter rain.
16 Даналиқ елиш алтун елиштин нәқәдәр әвзәлдур; Йорутулушни таллаш күмүчни таллаштин шунчә үстүндур!
To get wisdom — how much better than gold, And to get understanding to be chosen than silver!
17 Дурус адәмниң егиз көтирилгән йоли яманлиқтин айрилиштур; Өз йолиға еһтият қилған киши җенини сақлап қалар.
A highway of the upright [is], 'Turn from evil,' Whoso is preserving his soul is watching his way.
18 Мәғрурлуқ һалак болуштин авал келәр, Тәкәббурлуқ жиқилиштин авал келәр.
Before destruction [is] pride, And before stumbling — a haughty spirit.'
19 Кәмтәр болуп мискинләр билән барди-кәлдидә болуш, Тәкәббурлар билән һарам мал бөлүшкәндин әвзәлдур.
Better is humility of spirit with the poor, Than to apportion spoil with the proud.
20 Кимки ишни пәм-парасәт билән қилса пайда тапар; Пәрвәрдигарға таянған болса, бәхит-саадәт көрәр.
The wise in any matter findeth good, And whoso is trusting in Jehovah, O his happiness.
21 Көңли дана киши сәгәк атилар; Йеқимлиқ сөзләр адәмләрниң билимини ашурар.
To the wise in heart is called, 'Intelligent,' And sweetness of lips increaseth learning.
22 Пәм-парасәт өзигә егә болғанларға һаятлиқниң булиқидур; Әқилсизләргә тәлим бәрмәкниң өзи әқилсизликтур.
A fountain of life [is] understanding to its possessors, The instruction of fools is folly.
23 Ақиланә кишиниң қәлби ағзидин әқил чиқирар; Униң ләвзигә билимни зиядә қилар.
The heart of the wise causeth his mouth to act wisely, And by his lips he increaseth learning,
24 Йеқимлиқ сөзләр гоя һәсәлдур; Көңүлләрни хуш қилип тәнгә давадур.
Sayings of pleasantness [are] a honeycomb, Sweet to the soul, and healing to the bone.
25 Адәм балисиға тоғридәк көрүнидиған бир йол бар, Лекин ақивити һалакәткә баридиған йоллардур.
There is a way right before a man, And its latter end — ways of death.
26 Ишлигүчиниң иштийи уни ишқа салар; Униң қарни униңға һайдакчилик қилар.
A labouring man hath laboured for himself, For his mouth hath caused [him] to bend over it.
27 Муттәһәм киши яман гәпни колап жүрәр; Униң ләвлири лавулдап турған отқа охшар.
A worthless man is preparing evil, And on his lips — as a burning fire.
28 Әгир адәм җедәл-маҗира туғдурғучидур; Ғәйвәтчи йеқин достларни айриветәр.
A froward man sendeth forth contention, A tale-bearer is separating a familiar friend.
29 Зораван киши йеқин адимини аздурар; Уни яман йолға башлап кирәр.
A violent man enticeth his neighbour, And hath causeth him to go in a way not good.
30 Көзини жумувалған киши яман нийәтни ойлар; Левини чишлигән киши яманлиққа тәйярдур.
Consulting his eyes to devise froward things, Moving his lips he hath accomplished evil.
31 Һәққанийәт йолида ақарған чач, Адәмниң шөһрәт таҗидур.
A crown of beauty [are] grey hairs, In the way of righteousness it is found.
32 Асан аччиқлимайдиған киши палвандин әвзәлдур; Өзини тутувалған шәһәр алғандинму үстүндур.
Better [is] the slow to anger than the mighty, And the ruler over his spirit than he who is taking a city.
33 Чәк етәккә ташланғини билән, Лекин нәтиҗиси пүтүнләй Пәрвәрдигардиндур.
Into the centre is the lot cast, And from Jehovah [is] all its judgment!
