Пәнд-несиһәтләр 16
1 Көңүлдики нийәтләр инсанға тәвәдур; Бирақ тилниң җавави Пәрвәрдигарниң илкидидур.
The preparations of the heart in man, and the answer of the tongue, [are] from the LORD.
2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини пак дәп биләр; Лекин қәлбдики нийәтләрни Пәрвәрдигар таразиға селип тартип көрәр.
All the ways of a man [are] clean in his own eyes; but the LORD weigheth the spirits.
3 Нийәт қилған ишлириңни Пәрвәрдигарға тапшурғин, Шундақ қилғанда планлириң пишип чиқар.
Commit thy works to the LORD, and thy thoughts shall be established.
4 Пәрвәрдигар барлиқ мәвҗудийәтниң һәр бирини мәлум мәхсәт билән апиридә қилған; Һәтта яманларниму балаю-апәт күни үчүн яратқандур.
The LORD hath made all [things] for himself: yes, even the wicked for the day of evil.
5 Тәкәббурлуққа толған көңүлләрниң һәр бири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Қол тутушуп бирләшсиму, җазасиз қалмас.
Every one [that is] proud in heart [is] an abomination to the LORD: [though] hand [join] in hand, he shall not be unpunished.
6 Муһәббәт-шәпқәт вә һәқиқәт билән гуналар кафарәт қилинип йепилар; Пәрвәрдигардин әйминиш адәмләрни яманлиқтин халий қилар.
By mercy and truth iniquity is purged: and by the fear of the LORD [men] depart from evil.
7 Адәмниң ишлири Пәрвәрдигарни хурсән қилса, У һәтта дүшмәнлириниму униң билән енақлаштурар.
When a man's ways please the LORD, he maketh even his enemies to be at peace with him.
8 Һалал алған аз, Һарам алған көптин әвзәлдур.
Better [is] a little with righteousness, than great revenues without right.
9 Инсан көңлидә өз йолини тохтитар; Амма қәдәмлирини тоғрилайдиған Пәрвәрдигардур.
A man's heart deviseth his way: but the LORD directeth his steps.
10 Һәтта падишаниң ләвлиригә қаритип әпсун оқулсиму, Униң ағзи тоғра һөкүмдин чәтнимәс.
A divine sentence [is] in the lips of the king: his mouth transgresseth not in judgment.
11 Адил тараза-мизанлар Пәрвәрдигарға хастур; Тараза ташлириниң һәммисини У ясиғандур.
A just weight and balance [are] the LORD'S: all the weights of the bag [are] his work.
12 Падиша рәзиллик қилса жиркиничликтур, Чүнки тәхт һәққанийәт биләнла мәһкәм турар.
[It is] an abomination to kings to commit wickedness: for the throne is established by righteousness.
13 Һәққаний сөзлигән ләвләр падишаларниң хурсәнлигидур; Улар дурус сөзлигүчиләрни яхши көрәр.
Righteous lips [are] the delight of kings; and they love him that speaketh right.
14 Падишаһниң қәһри гоя өлүмниң әлчисидур; Бирақ дана киши [униң ғәзивини] тиничландурар.
The wrath of a king [is as] messengers of death: but a wise man will pacify it.
15 Падишаһниң чирайиниң нури кишигә җан киргүзәр; Униң шәпқити вақтида яққан «кейинки ямғур»дур.
In the light of a king's countenance [is] life; and his favor [is] as a cloud of the latter rain.
16 Даналиқ елиш алтун елиштин нәқәдәр әвзәлдур; Йорутулушни таллаш күмүчни таллаштин шунчә үстүндур!
How much better [is it] to get wisdom than gold? and to get understanding rather to be chosen than silver?
17 Дурус адәмниң егиз көтирилгән йоли яманлиқтин айрилиштур; Өз йолиға еһтият қилған киши җенини сақлап қалар.
The highway of the upright [is] to depart from evil: he that keepeth his way preserveth his soul.
18 Мәғрурлуқ һалак болуштин авал келәр, Тәкәббурлуқ жиқилиштин авал келәр.
Pride [goeth] before destruction, and a haughty spirit before a fall.
19 Кәмтәр болуп мискинләр билән барди-кәлдидә болуш, Тәкәббурлар билән һарам мал бөлүшкәндин әвзәлдур.
Better [it is to be] of a humble spirit with the lowly, than to divide the spoil with the proud.
20 Кимки ишни пәм-парасәт билән қилса пайда тапар; Пәрвәрдигарға таянған болса, бәхит-саадәт көрәр.
He that handleth a matter wisely shall find good: and whoever trusteth in the LORD, happy [is] he.
21 Көңли дана киши сәгәк атилар; Йеқимлиқ сөзләр адәмләрниң билимини ашурар.
The wise in heart shall be called prudent: and the sweetness of the lips increaseth learning.
22 Пәм-парасәт өзигә егә болғанларға һаятлиқниң булиқидур; Әқилсизләргә тәлим бәрмәкниң өзи әқилсизликтур.
Understanding [is] a well-spring of life to him that hath it: but the instruction of fools [is] folly.
23 Ақиланә кишиниң қәлби ағзидин әқил чиқирар; Униң ләвзигә билимни зиядә қилар.
The heart of the wise teacheth his mouth, and addeth learning to his lips.
24 Йеқимлиқ сөзләр гоя һәсәлдур; Көңүлләрни хуш қилип тәнгә давадур.
Pleasant words [are as] a honey-comb, sweet to the soul, and health to the bones.
25 Адәм балисиға тоғридәк көрүнидиған бир йол бар, Лекин ақивити һалакәткә баридиған йоллардур.
There is a way that seemeth right to a man, but the end of it [is] the ways of death.
26 Ишлигүчиниң иштийи уни ишқа салар; Униң қарни униңға һайдакчилик қилар.
He that laboreth laboreth for himself; for his mouth craveth it of him.
27 Муттәһәм киши яман гәпни колап жүрәр; Униң ләвлири лавулдап турған отқа охшар.
An ungodly man diggeth up evil: and in his lips [there is] as a burning fire.
28 Әгир адәм җедәл-маҗира туғдурғучидур; Ғәйвәтчи йеқин достларни айриветәр.
A froward man soweth strife: and a whisperer separateth chief friends.
29 Зораван киши йеқин адимини аздурар; Уни яман йолға башлап кирәр.
A violent man enticeth his neighbor, and leadeth him into the way [that is] not good.
30 Көзини жумувалған киши яман нийәтни ойлар; Левини чишлигән киши яманлиққа тәйярдур.
He shutteth his eyes to devise froward things: moving his lips he bringeth evil to pass.
31 Һәққанийәт йолида ақарған чач, Адәмниң шөһрәт таҗидур.
The hoary head [is] a crown of glory, [if] it is found in the way of righteousness.
32 Асан аччиқлимайдиған киши палвандин әвзәлдур; Өзини тутувалған шәһәр алғандинму үстүндур.
[He that is] slow to anger [is] better than the mighty; and he that ruleth his spirit, than he that taketh a city.
33 Чәк етәккә ташланғини билән, Лекин нәтиҗиси пүтүнләй Пәрвәрдигардиндур.
The lot is cast into the lap: but the whole disposing of it [is] from the LORD.
