Пәнд-несиһәтләр 16
1 Көңүлдики нийәтләр инсанға тәвәдур; Бирақ тилниң җавави Пәрвәрдигарниң илкидидур.
Unto man belong the resolves of the heart; but from the Lord cometh the expression of the tongue.
2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини пак дәп биләр; Лекин қәлбдики нийәтләрни Пәрвәрдигар таразиға селип тартип көрәр.
Every one of the ways of a man is pure in his own eyes; but the Lord measureth the spirits.
3 Нийәт қилған ишлириңни Пәрвәрдигарға тапшурғин, Шундақ қилғанда планлириң пишип чиқар.
Commit unto the Lord thy works, and thy plans will be firmly established.
4 Пәрвәрдигар барлиқ мәвҗудийәтниң һәр бирини мәлум мәхсәт билән апиридә қилған; Һәтта яманларниму балаю-апәт күни үчүн яратқандур.
Every thing hath the Lord wrought for its destined end; yes, even the wicked for the day of unhappiness.
5 Тәкәббурлуққа толған көңүлләрниң һәр бири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Қол тутушуп бирләшсиму, җазасиз қалмас.
An abomination of the Lord is every one that is proud of heart: the hand [of God] being against [his] hand, he shall not go unpunished.
6 Муһәббәт-шәпқәт вә һәқиқәт билән гуналар кафарәт қилинип йепилар; Пәрвәрдигардин әйминиш адәмләрни яманлиқтин халий қилар.
Through kindness and truth is iniquity atoned for; and by the fear of the Lord [men] depart from evil.
7 Адәмниң ишлири Пәрвәрдигарни хурсән қилса, У һәтта дүшмәнлириниму униң билән енақлаштурар.
When the Lord receiveth in favor a man's ways, he maketh even his enemies to be at peace with him.
8 Һалал алған аз, Һарам алған көптин әвзәлдур.
Better is a little with righteousness, than great incomes through injustice.
9 Инсан көңлидә өз йолини тохтитар; Амма қәдәмлирини тоғрилайдиған Пәрвәрдигардур.
A man's heart deviseth his way; but the Lord directeth firmly his steps.
10 Һәтта падишаниң ләвлиригә қаритип әпсун оқулсиму, Униң ағзи тоғра һөкүмдин чәтнимәс.
There should be a wise sentence on the lips of the king: his mouth should never commit a trespass in judging.
11 Адил тараза-мизанлар Пәрвәрдигарға хастур; Тараза ташлириниң һәммисини У ясиғандур.
A just balance and scales belong to the Lord: his work are all the weights in the bag.
12 Падиша рәзиллик қилса жиркиничликтур, Чүнки тәхт һәққанийәт биләнла мәһкәм турар.
It should be an abomination to kings to commit wickedness; for through righteousness [alone] can a throne be established.
13 Һәққаний сөзлигән ләвләр падишаларниң хурсәнлигидур; Улар дурус сөзлигүчиләрни яхши көрәр.
Righteous lips [should obtain] the favor of kings; and him that speaketh uprightly should they love.
14 Падишаһниң қәһри гоя өлүмниң әлчисидур; Бирақ дана киши [униң ғәзивини] тиничландурар.
The fury of a king is like the messengers of death; but a wise man will appease it.
15 Падишаһниң чирайиниң нури кишигә җан киргүзәр; Униң шәпқити вақтида яққан «кейинки ямғур»дур.
In the light of the king's countenance there is life; and his favor is as a cloud of the latter rain.
16 Даналиқ елиш алтун елиштин нәқәдәр әвзәлдур; Йорутулушни таллаш күмүчни таллаштин шунчә үстүндур!
How much better is it to obtain wisdom than gold! and to obtain understanding is preferable to silver!
17 Дурус адәмниң егиз көтирилгән йоли яманлиқтин айрилиштур; Өз йолиға еһтият қилған киши җенини сақлап қалар.
The highway of the upright is to depart from evil: he preserveth his soul that watcheth his way.
18 Мәғрурлуқ һалак болуштин авал келәр, Тәкәббурлуқ жиқилиштин авал келәр.
Before downfall [goeth] pride, and before stumbling, haughtiness of spirit.
19 Кәмтәр болуп мискинләр билән барди-кәлдидә болуш, Тәкәббурлар билән һарам мал бөлүшкәндин әвзәлдур.
Better is it to be of a humble spirit with the lowly, than to divide spoil with the proud.
20 Кимки ишни пәм-парасәт билән қилса пайда тапар; Пәрвәрдигарға таянған болса, бәхит-саадәт көрәр.
He that reflecteth on a matter wisely will find happiness; and whoso trusteth in the Lord—happiness attend him!
21 Көңли дана киши сәгәк атилар; Йеқимлиқ сөзләр адәмләрниң билимини ашурар.
The wise in heart is called a man of understanding; and the sweetness of the lips increaseth information.
22 Пәм-парасәт өзигә егә болғанларға һаятлиқниң булиқидур; Әқилсизләргә тәлим бәрмәкниң өзи әқилсизликтур.
Intelligence is a source of life unto its possessor; but the correction of fools is folly.
23 Ақиланә кишиниң қәлби ағзидин әқил чиқирар; Униң ләвзигә билимни зиядә қилар.
The heart of the wise maketh his mouth intelligent, and upon his lips he increaseth information.
24 Йеқимлиқ сөзләр гоя һәсәлдур; Көңүлләрни хуш қилип тәнгә давадур.
[Like] the droppings of honey are pleasant sayings, sweet to the soul, and healing to the bones.
25 Адәм балисиға тоғридәк көрүнидиған бир йол бар, Лекин ақивити һалакәткә баридиған йоллардур.
There is many a way which seemeth even before a man, but its end are the ways unto death.
26 Ишлигүчиниң иштийи уни ишқа салар; Униң қарни униңға һайдакчилик қилар.
The desire of the laborer laboreth for him; for his mouth imposeth it on him.
27 Муттәһәм киши яман гәпни колап жүрәр; Униң ләвлири лавулдап турған отқа охшар.
An ungodly man diggeth up mischief, and on his lips there is as it were a scathing fire.
28 Әгир адәм җедәл-маҗира туғдурғучидур; Ғәйвәтчи йеқин достларни айриветәр.
A perverse man scattereth strife; and a whisperer separateth confident friends.
29 Зораван киши йеқин адимини аздурар; Уни яман йолға башлап кирәр.
The man of violence misleadeth his neighbor, and maketh him go on a way which is not good.
30 Көзини жумувалған киши яман нийәтни ойлар; Левини чишлигән киши яманлиққа тәйярдур.
He shutteth his eyes to devise perverse things: when he compresseth his lips then hath he fully resolved on evil.
31 Һәққанийәт йолида ақарған чач, Адәмниң шөһрәт таҗидур.
An ornamental crown is the hoary head, on the way of righteousness can it be found.
32 Асан аччиқлимайдиған киши палвандин әвзәлдур; Өзини тутувалған шәһәр алғандинму үстүндур.
One that is slow to anger is better than a hero; and he that ruleth his spirit, than the conqueror of a city.
33 Чәк етәккә ташланғини билән, Лекин нәтиҗиси пүтүнләй Пәрвәрдигардиндур.
In the lap the lot is cast: but from the Lord cometh the whole of its decision.
