< Пәнд-несиһәтләр 16 >

1 Көңүлдики нийәтләр инсанға тәвәдур; Бирақ тилниң җавави Пәрвәрдигарниң илкидидур.
Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.
2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини пак дәп биләр; Лекин қәлбдики нийәтләрни Пәрвәрдигар таразиға селип тартип көрәр.
En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.
3 Нийәт қилған ишлириңни Пәрвәрдигарға тапшурғин, Шундақ қилғанда планлириң пишип чиқар.
Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.
4 Пәрвәрдигар барлиқ мәвҗудийәтниң һәр бирини мәлум мәхсәт билән апиридә қилған; Һәтта яманларниму балаю-апәт күни үчүн яратқандур.
Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.
5 Тәкәббурлуққа толған көңүлләрниң һәр бири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Қол тутушуп бирләшсиму, җазасиз қалмас.
Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.
6 Муһәббәт-шәпқәт вә һәқиқәт билән гуналар кафарәт қилинип йепилар; Пәрвәрдигардин әйминиш адәмләрни яманлиқтин халий қилар.
Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.
7 Адәмниң ишлири Пәрвәрдигарни хурсән қилса, У һәтта дүшмәнлириниму униң билән енақлаштурар.
Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.
8 Һалал алған аз, Һарам алған көптин әвзәлдур.
Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.
9 Инсан көңлидә өз йолини тохтитар; Амма қәдәмлирини тоғрилайдиған Пәрвәрдигардур.
Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.
10 Һәтта падишаниң ләвлиригә қаритип әпсун оқулсиму, Униң ағзи тоғра һөкүмдин чәтнимәс.
Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.
11 Адил тараза-мизанлар Пәрвәрдигарға хастур; Тараза ташлириниң һәммисини У ясиғандур.
Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.
12 Падиша рәзиллик қилса жиркиничликтур, Чүнки тәхт һәққанийәт биләнла мәһкәм турар.
Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.
13 Һәққаний сөзлигән ләвләр падишаларниң хурсәнлигидур; Улар дурус сөзлигүчиләрни яхши көрәр.
Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.
14 Падишаһниң қәһри гоя өлүмниң әлчисидур; Бирақ дана киши [униң ғәзивини] тиничландурар.
Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.
15 Падишаһниң чирайиниң нури кишигә җан киргүзәр; Униң шәпқити вақтида яққан «кейинки ямғур»дур.
I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.
16 Даналиқ елиш алтун елиштин нәқәдәр әвзәлдур; Йорутулушни таллаш күмүчни таллаштин шунчә үстүндур!
At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.
17 Дурус адәмниң егиз көтирилгән йоли яманлиқтин айрилиштур; Өз йолиға еһтият қилған киши җенини сақлап қалар.
De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.
18 Мәғрурлуқ һалак болуштин авал келәр, Тәкәббурлуқ жиқилиштин авал келәр.
Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.
19 Кәмтәр болуп мискинләр билән барди-кәлдидә болуш, Тәкәббурлар билән һарам мал бөлүшкәндин әвзәлдур.
Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.
20 Кимки ишни пәм-парасәт билән қилса пайда тапар; Пәрвәрдигарға таянған болса, бәхит-саадәт көрәр.
Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.
21 Көңли дана киши сәгәк атилар; Йеқимлиқ сөзләр адәмләрниң билимини ашурар.
Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.
22 Пәм-парасәт өзигә егә болғанларға һаятлиқниң булиқидур; Әқилсизләргә тәлим бәрмәкниң өзи әқилсизликтур.
Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.
23 Ақиланә кишиниң қәлби ағзидин әқил чиқирар; Униң ләвзигә билимни зиядә қилар.
Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.
24 Йеқимлиқ сөзләр гоя һәсәлдур; Көңүлләрни хуш қилип тәнгә давадур.
Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.
25 Адәм балисиға тоғридәк көрүнидиған бир йол бар, Лекин ақивити һалакәткә баридиған йоллардур.
Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
26 Ишлигүчиниң иштийи уни ишқа салар; Униң қарни униңға һайдакчилик қилар.
En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.
27 Муттәһәм киши яман гәпни колап жүрәр; Униң ләвлири лавулдап турған отқа охшар.
En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.
28 Әгир адәм җедәл-маҗира туғдурғучидур; Ғәйвәтчи йеқин достларни айриветәр.
Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.
29 Зораван киши йеқин адимини аздурар; Уни яман йолға башлап кирәр.
Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.
30 Көзини жумувалған киши яман нийәтни ойлар; Левини чишлигән киши яманлиққа тәйярдур.
Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.
31 Һәққанийәт йолида ақарған чач, Адәмниң шөһрәт таҗидур.
Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.
32 Асан аччиқлимайдиған киши палвандин әвзәлдур; Өзини тутувалған шәһәр алғандинму үстүндур.
Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.
33 Чәк етәккә ташланғини билән, Лекин нәтиҗиси пүтүнләй Пәрвәрдигардиндур.
I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.

< Пәнд-несиһәтләр 16 >