< Пәнд-несиһәтләр 15 >

1 Мулайим җавап ғәзәпни басар; Қопал сөз аччиқни қозғар.
A soft answer turneth away wrath; But harsh words stir up anger.
2 Ақиланиләрниң тили билимни җари қилар; Ахмақниң ағзи қуруқ гәп төкәр.
The tongue of the wise maketh knowledge pleasing; But the mouth of fools poureth forth folly.
3 Пәрвәрдигарниң көзи һәр йәрдә жүрәр; Яхши-яманларни көрүп турар.
The eyes of the LORD are in every place; They behold the evil and the good.
4 Шипа йәткүзгүчи тил худди бир «һаятлиқ дәриғи»дур; Тили әгирлик кишиниң роһини сундурар.
A mild tongue is a tree of life; But perverseness therein is a wound in the spirit.
5 Ахмақ атисиниң тәрбийисигә писәнт қилмас; Лекин атисиниң тәнбиһигә қулақ салған зерәк болар.
The fool despiseth the correction of his father; But he that regardeth reproof is prudent.
6 Һәққанийниң өйидә гөһәрләр көптур; Бирақ яманниң тапавити өзигә аваричилик тапар.
In the house of the righteous is much wealth; But in the revenues of the wicked there is trouble.
7 Дананиң ләвлири билим тарқитар; Ахмақниң көңлидин һеч билим чиқмас.
The lips of the wise spread abroad knowledge; But the heart of the foolish is not sound.
8 Яманларниң қурбанлиғи Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Дурусларниң дуаси Униң хурсәнлигидур.
The sacrifice of the wicked is an abomination to the LORD; But the prayer of the righteous is his delight.
9 Яманларниң йоли Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин һәққанийәтни интилип издигүчини У яхши көрәр.
The way of the wicked is an abomination to the LORD; But him who followeth after righteousness he loveth.
10 Тоғра йолдин чиққанлар азаплиқ тәрбийини көрәр; Тәнбиһгә өч болғучи өләр.
Sore chastisement shall be to him that forsaketh the way; He that hateth reproof shall die.
11 Тәһтисара вә һалакәт Пәрвәрдигарниң көз алдида очуқ турған йәрдә, Инсан көңлидики ой-пикирни қандақму Униңдин йошуралисун?! (Sheol h7585)
The underworld, yea, the region of death, is before the LORD; How much more the hearts of the sons of men! (Sheol h7585)
12 Һакавур тәнбиһ бәргүчини яқтурмас; У ақиланиләрдин несиһәт елишқа бармас.
The scoffer loveth not his reprover; He will not resort to the wise.
13 Көңүл шат болса, хуш чирай болар; Дәрд-әләм тартса, роһи сунар.
A joyous heart maketh a bright countenance; But by sorrow of the heart the spirit is broken.
14 Йорутулған көңүл билимни издәр; Әқилсизниң ағзи наданлиқни озуқ қилар.
The heart of the man of understanding seeketh knowledge; But the mouth of fools feedeth on folly.
15 Езилгәнләрниң һәммә күнлири тәстә өтәр; Бирақ шат көңүл һәр күнини һейттәк өткүзәр.
The days of the afflicted are all evil; But he that hath a cheerful heart hath a continual feast.
16 Зор байлиқ билән беарамлиқ тапқандин, Азға шүкүр қилип, Пәрвәрдигардин әймәнгән әвзәл.
Better is a little, with the fear of the LORD, Than much treasure, and trouble therewith.
17 Нәпрәт ичидә йегән бордақ гөштә қилинған катта зияпәттин, Меһир-муһәббәт ичидә йегән көктат әвзәл.
Better is a dinner of herbs, where there is love, Than a fatted ox, and hatred therewith.
18 Териккәк киши җедәл чиқирар; Еғир-бесиқ талаш-тартишларни тиничландурар.
The passionate man stirreth up strife; But he who is slow to anger appeaseth strife.
19 Һорунниң йоли тикәнлик қашадур, Дурус адәмниң йоли көтирилгән йолдәк дағдамдур.
The way of the slothful is as a hedge of thorns; But the way of the righteous is a highway.
20 Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз адәм анисини кәмситәр.
A wise son maketh a glad father; But a foolish man despiseth his mother.
21 Әқли йоқ киши ахмақлиғи билән хуштур; Йорутулған киши йолини тоғрилап маңар.
Folly is joy to him who lacketh wisdom; But the man of understanding walketh uprightly.
22 Мәслиһәтсиз иш қилғанда нишанлар әмәлгә ашмас; Мәслиһәтчи көп болғанда муддиалар әмәлгә ашурулар.
Without counsel, plans come to nought; But with a multitude of counsellors they are established.
23 Кишигә җайида бәргән җававидин хуш болар, Дәл вақтида қилған сөз нәқәдәр яхшидур!
A man hath joy by the answer of his mouth; And a word in due season, how good it is!
24 Һаятлиқ йоли әқиллиқ кишини жуқуриға башлайдуки, Уни чоңқур тәһтисарадин қутқузар. (Sheol h7585)
The path of life is upward for the wise, So that he turneth away from the underworld beneath. (Sheol h7585)
25 Пәрвәрдигар тәкәббурниң өйини жулуветәр; Бирақ У тул хотунларға пасилларни турғузар.
The LORD destroyeth the house of the proud; But he will establish the border of the widow.
26 Яманларниң ой-пикри Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Бирақ сап дилниң сөзлири сөйүмлүктур.
Evil devices are an abomination to the LORD; But pleasant words are pure.
27 Ач көз киши өз аилисигә аваричилик кәлтүрәр; Пара елишқа нәпрәтләнгән киши күн көрәр.
He who is greedy of gain troubleth his own house; But he who hateth bribes shall live.
28 Һәққаний адәм қандақ җавап бериштә қайта-қайта ойлинар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ төкүләр.
The heart of the righteous meditateth on his answer; But the mouth of the wicked poureth out evil things.
29 Пәрвәрдигар яман адәмдин жирақтур; Бирақ У һәққанийниң дуасини аңлар.
The LORD is far from the wicked: But he heareth the prayer of the righteous.
30 Хуш көзләр көңүлни шатландурар; Хуш хәвәр устиханларға гөш-май қондурар.
The light of the eyes rejoiceth the heart, And good tidings make the bones fat.
31 Һаятлиққа елип баридиған тәнбиһкә қулақ салған киши даналарниң қатаридин орун алар.
The ear that hearkeneth to the reproof of life Shall dwell among the wise.
32 Тәрбийәни рәт қилған өз җенини хар қилар; Тәнбиһгә қулақ салған йорутулар.
He that refuseth instruction despiseth his own life; But he that hearkeneth to rebuke getteth understanding.
33 Пәрвәрдигардин қорқуш адәмгә даналиқ үгитәр; Авал кәмтәрлик болса, андин шөһрәт келәр.
The fear of the LORD guideth to wisdom, And before honor is humility.

< Пәнд-несиһәтләр 15 >