< Пәнд-несиһәтләр 15 >
1 Мулайим җавап ғәзәпни басар; Қопал сөз аччиқни қозғар.
Mildt svar stiller Vrede, saarende Ord vækker Nag.
2 Ақиланиләрниң тили билимни җари қилар; Ахмақниң ағзи қуруқ гәп төкәр.
Vises Tunge drypper af Kundskab, Daarskab strømmer fra Taabers Mund.
3 Пәрвәрдигарниң көзи һәр йәрдә жүрәр; Яхши-яманларни көрүп турар.
Alle Vegne er HERRENS Øjne, de udspejder onde og gode.
4 Шипа йәткүзгүчи тил худди бир «һаятлиқ дәриғи»дур; Тили әгирлик кишиниң роһини сундурар.
Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesaar.
5 Ахмақ атисиниң тәрбийисигә писәнт қилмас; Лекин атисиниң тәнбиһигә қулақ салған зерәк болар.
Daare lader haant om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare paa Revselse.
6 Һәққанийниң өйидә гөһәрләр көптур; Бирақ яманниң тапавити өзигә аваричилик тапар.
Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.
7 Дананиң ләвлири билим тарқитар; Ахмақниң көңлидин һеч билим чиқмас.
Vises Læber udstrør Kundskab, Taabers Hjerte er ikke ret.
8 Яманларниң қурбанлиғи Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Дурусларниң дуаси Униң хурсәнлигидур.
Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.
9 Яманларниң йоли Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин һәққанийәтни интилип издигүчини У яхши көрәр.
Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.
10 Тоғра йолдин чиққанлар азаплиқ тәрбийини көрәр; Тәнбиһгә өч болғучи өләр.
Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.
11 Тәһтисара вә һалакәт Пәрвәрдигарниң көз алдида очуқ турған йәрдә, Инсан көңлидики ой-пикирни қандақму Униңдин йошуралисун?! (Sheol )
Dødsrige og Afgrund ligger aabne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter. (Sheol )
12 Һакавур тәнбиһ бәргүчини яқтурмас; У ақиланиләрдин несиһәт елишқа бармас.
Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd gaar han ikke.
13 Көңүл шат болса, хуш чирай болар; Дәрд-әләм тартса, роһи сунар.
Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.
14 Йорутулған көңүл билимни издәр; Әқилсизниң ағзи наданлиқни озуқ қилар.
Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Taabers Mund lægger Vind paa Daarskab.
15 Езилгәнләрниң һәммә күнлири тәстә өтәр; Бирақ шат көңүл һәр күнини һейттәк өткүзәр.
Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.
16 Зор байлиқ билән беарамлиқ тапқандин, Азға шүкүр қилип, Пәрвәрдигардин әймәнгән әвзәл.
Bedre lidet med HERRENS Frygt end store Skatte med Uro.
17 Нәпрәт ичидә йегән бордақ гөштә қилинған катта зияпәттин, Меһир-муһәббәт ичидә йегән көктат әвзәл.
Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.
18 Териккәк киши җедәл чиқирар; Еғир-бесиқ талаш-тартишларни тиничландурар.
Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.
19 Һорунниң йоли тикәнлик қашадур, Дурус адәмниң йоли көтирилгән йолдәк дағдамдур.
Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.
20 Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз адәм анисини кәмситәр.
Viis Søn glæder sin Fader, Taabe til Menneske foragter sin Moder.
21 Әқли йоқ киши ахмақлиғи билән хуштур; Йорутулған киши йолини тоғрилап маңар.
Daarskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt gaar lige frem.
22 Мәслиһәтсиз иш қилғанда нишанлар әмәлгә ашмас; Мәслиһәтчи көп болғанда муддиалар әмәлгә ашурулар.
Er der ikke holdt Raad, saa mislykkes Planer, de lykkes, naar mange raadslaar.
23 Кишигә җайида бәргән җававидин хуш болар, Дәл вақтида қилған сөз нәқәдәр яхшидур!
Mand er glad, naar hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.
24 Һаятлиқ йоли әқиллиқ кишини жуқуриға башлайдуки, Уни чоңқур тәһтисарадин қутқузар. (Sheol )
Den kloge gaar opad paa Livets Vej for at undgaa Dødsriget nedentil. (Sheol )
25 Пәрвәрдигар тәкәббурниң өйини жулуветәр; Бирақ У тул хотунларға пасилларни турғузар.
Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.
26 Яманларниң ой-пикри Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Бирақ сап дилниң сөзлири сөйүмлүктур.
Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.
27 Ач көз киши өз аилисигә аваричилик кәлтүрәр; Пара елишқа нәпрәтләнгән киши күн көрәр.
Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.
28 Һәққаний адәм қандақ җавап бериштә қайта-қайта ойлинар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ төкүләр.
Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.
29 Пәрвәрдигар яман адәмдин жирақтур; Бирақ У һәққанийниң дуасини аңлар.
HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.
30 Хуш көзләр көңүлни шатландурар; Хуш хәвәр устиханларға гөш-май қондурар.
Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.
31 Һаятлиққа елип баридиған тәнбиһкә қулақ салған киши даналарниң қатаридин орун алар.
Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.
32 Тәрбийәни рәт қилған өз җенини хар қилар; Тәнбиһгә қулақ салған йорутулар.
Hvo Tugt forsmaar, lader haant om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.
33 Пәрвәрдигардин қорқуш адәмгә даналиқ үгитәр; Авал кәмтәрлик болса, андин шөһрәт келәр.
HERRENS Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.