< Пәнд-несиһәтләр 13 >
1 Дана оғул атисиниң тәрбийисигә көңүл қояр; Мәсқирә қилғучи тәнбиһкә қулақ салмас.
A wise son heareth the doctrine of his father: but he that is a scorner, beareth not when he is reproved.
2 Адәм дурус еғизиниң мевисидин һозурлинар; Тузкорлар зораванлиққа һәвәс қилип зораванлиққа учрар.
Of the fruit of his own mouth shall a man be filled with good things: but the soul of transgressors is wicked.
3 Сөздә еһтиятчан киши җенини сақлап қалар; Ағзи иштик һалакәткә учрар.
He that keepeth his mouth, keepeth his soul: but he that hath no guard on his speech shall meet with evils.
4 Һорунниң арзу-тилиги бар, лекин еришәлмәс; Лекин тиришчан әтлинәр.
The sluggard willeth and willeth not: but the soul of them that work, shall be made fat.
5 Һәққаний адәм ялғанчилиқтин жиркинәр; Қәбиһ болса сесип, шәрмәндә болар.
The just shall hate a lying word: but the wicked confoundeth, and shall be confounded.
6 Йоли дурусни һәққанийәт қоғдар; Лекин гунакарни рәзиллик жиқитар.
Justice keepeth the way of the innocent: but wickedness overthroweth the sinner.
7 Бәзиләр өзини бай көрсәткини билән әмәлийәттә қуруқ сөләттур; Бәзиләр өзини йоқсул көрсәткини билән зор байлиқлири бардур.
One is as it were rich, when he hath nothing: and another is as it were poor, when he hath great riches.
8 Өз байлиғи гөрүгә тутулған байниң җениға ара турар; Бирақ йоқсуллар һеч вәһимини аңлимас.
The ransom of a man’s life are his riches: but he that is poor beareth not reprehension.
9 Һәққаний адәмниң нури шатлинип парлар; Бирақ яман адәмниң чириғи өчүрүләр.
The light of the just giveth joy: but the lamp of the wicked shall be put out.
10 Кибирликтин пәқәт җедәл-маҗирала чиқар; Даналиқ болса несиһәтни аңлиғанлар билән биллидур.
Among the proud there are always contentions: but they that do all things with counsel, are ruled by wisdom.
11 Ишлимәй тапқан һарам байлиқ бәрикәтсиздур; Тәр төкүп һалал тапқан гүллинәр.
Substance got in haste shall be diminished: but that which by little and little is gathered with the hand shall increase.
12 Тәлмүргинигә күтүп еришәлмәслик көңүлни сунуқ қилар, Лекин тәшналиқта еришкини «һаятлиқ дәриғи»дур.
Hope that is deferred afflicteth the soul: desire when it cometh is a tree of life.
13 [Худаниң] калам-сөзигә писәнт қилмиған адәм гунаниң төлимигә қәриздар болар; Лекин пәрманни қәдирлигән адәм яхшилиқ көрәр.
Whosoever speaketh ill of any thing, bindeth himself for the time to come: but he that feareth the commandment, shall dwell in peace. Deceitful souls go astray in sins: the just are merciful, and shew mercy.
14 Ақиланиниң тәлими һаятлиқ бәргүчи булақтур, У сени өлүм қапқанлиридин қутулдурар.
The law of the wise is a fountain of life, that he may decline from the ruin of death.
15 Ақиланилик адәмни илтипатқа ериштүрәр; Бирақ тузкорларниң йоли әгир-бүгри, җапалиқ болар.
Good instruction shall give grace: in the way of scorners is a deep pit.
16 Пәм-парасәтлик адәм билими билән иш көрәр; Һамақәт өз наданлиғини ашкарилар.
The prudent mall doth all things with counsel: but he that is a fool, layeth open his folly.
17 Рәзил алақичи бала-қазаға учрар; Садиқ әлчи болса дәрдкә дәрмандур.
The messenger of the wicked shall fall into mischief: but a faithful ambassador is health.
18 Тәрбийәни рәт қилған адәм намратлишип уятқа қалар; Амма тәнбиһни қобул қилған һөрмәткә еришәр.
Poverty and shame to him that refuseth instruction: but he that yieldeth to reproof, shall be glorified.
19 Әмәлгә ашқан арзу кишигә шерин туюлар; Лекин ахмақлар яманлиқни ташлашни яман көрәр.
The desire that is accomplished, delighteth the soul: fools hate them that flee from evil things.
20 Ақиланиләр билән биллә жүргән Дан. болар; Бирақ ахмақларға һәмраһ болған налә-пәрядта қалар.
He that walketh with the wise, shall be wise: a friend of fools shall become like to them.
21 Балайиқаза гунакарларниң кәйнидин бесип маңар; Лекин һәққанийлар яхшилиқниң әҗрини тапар.
Evil pursueth sinners: and to the just good shall be repaid.
22 Яхши адәм пәрзәнтлириниң пәрзәнтлиригә мирас қалдурар; Гунакарларниң жиққан мал-дуниялири һәққанийлар үчүн топлинар.
The good man leaveth heirs, sons, and grandsons: and the substance of the sinner is kept for the just.
23 Йоқсулниң ташландуқ йери мол һосул берәр, Лекин адаләтсизликтин у вәйран болар.
Much food is in the tillage of fathers: but for others it is gathered with out judgment.
24 Таяқни айиған киши оғлини яхши көрмәс; Балини сөйгән киши уни әстайидил тәрбийиләп җазалар.
He that spareth the rod hateth his son: but he that loveth him correcteth him betimes.
25 Һәққаний адәм көңли қанаәт тапқичә озуқ йәр; Яманниң қосиғи ач қалар.
The just eateth and filleth his soul: but the belly of the wicked is never to be filled.