Пәнд-несиһәтләр 11
1 Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
Balança enganosa é abominação ao Senhor, mas o peso justo o seu prazer.
2 Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
Vinda a soberba, virá também a afronta; mas com os humildes está a sabedoria.
3 Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
A sinceridade dos sinceros os encaminhará, mas a perversidade dos aleives os destruirá.
4 Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
Não aproveitam as riquezas no dia da indignação, mas a justiça livra da morte.
5 Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
A justiça do sincero endireitará o seu caminho, mas o ímpio pela sua impiedade cairá.
6 Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
A justiça dos virtuosos os livrará, mas na sua perversidade serão apanhados os iníquos.
7 Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
Morrendo o homem ímpio perece a sua expectação, e a esperança dos injustos se perde.
8 Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
O justo é livre da angústia, e o ímpio vem em seu lugar.
9 Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
O hipócrita com a boca destrói ao seu companheiro, mas os justos são livres pelo conhecimento.
10 Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
No bem dos justos exulta a cidade; e, perecendo os ímpios, há júbilo.
11 Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
Pela benção dos sinceros se exalta a cidade, mas pela boca dos ímpios se derriba.
12 Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
O que carece de entendimento despreza a seu companheiro, mas o homem bem entendido cala-se.
13 Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
O que anda praguejando descobre o segredo, mas o fiel de espírito encobre o negócio.
14 Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
Não havendo sábios conselhos, o povo cai, mas na multidão de conselheiros há segurança.
15 Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
Decerto sofrerá severamente aquele que fica por fiador do estranho, mas o que aborrece aos que dão as mãos estará seguro.
16 Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
A mulher aprazível guarda a honra, como os violentos guardam as riquezas.
17 Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
O homem benigno faz bem à sua própria alma, mas o cruel perturba a sua própria carne.
18 Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
O ímpio faz obra falsa, mas para o que semeia justiça haverá galardão fiel.
19 Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
Como a justiça encaminha para a vida, assim o que segue o mal vai para a sua morte.
20 Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
Abominação são ao Senhor os perversos de coração, mas os sinceros de caminho são o seu deleite.
21 Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
Ainda que o mau junte mão à mão, não será inculpável, mas a semente dos justos escapará.
22 Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
Como jóia de ouro na tromba da porca, assim é a mulher formosa, que se aparta da razão.
23 Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
O desejo dos justos tão somente é o bem, mas a esperança dos ímpios é a indignação.
24 Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
Alguns há que espalham, e ainda se lhes acrescenta mais, e outros que reteem mais do que é justo, mas é para a sua perda.
25 Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
A alma abençoante engordará, e o que regar, ele também será regado.
26 Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
Ao que retém o trigo o povo amaldiçoa, mas benção haverá sobre a cabeça do vendedor:
27 Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
O que busca cedo o bem busca favor, porém o que procura o mal a esse lhe sobrevirá.
28 Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
Aquele que confia nas suas riquezas cairá, mas os justos reverdecerão como a rama.
29 Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
O que perturba a sua casa herdará o vento, e o tolo será servo do entendido de coração.
30 Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
O fruto do justo é árvore de vida, e o que ganha almas sábio é.
31 Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
Eis que o justo é recompensado na terra; quanto mais o será o ímpio e o pecador.
