Пәнд-несиһәтләр 11
1 Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.
2 Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
3 Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.
4 Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.
5 Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.
6 Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.
7 Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.
8 Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.
9 Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.
10 Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.
11 Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.
12 Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.
13 Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.
14 Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.
15 Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.
16 Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
17 Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.
18 Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.
19 Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.
20 Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.
21 Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.
22 Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.
23 Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.
24 Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.
25 Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.
26 Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.
27 Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.
28 Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.
29 Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.
30 Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.
31 Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!
