Пәнд-несиһәтләр 11
1 Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
La fausse balance est en abomination à l’Éternel, mais le poids juste lui est agréable.
2 Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
[Quand] vient l’orgueil, la honte vient aussi; mais la sagesse est avec les hommes modestes.
3 Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
L’intégrité des hommes droits les guide, mais la perversité des perfides les détruit.
4 Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
Les richesses ne profitent de rien au jour de la colère, mais la justice délivre de la mort.
5 Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
La justice de l’homme intègre rend droite sa voie, mais le méchant tombe par sa méchanceté.
6 Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
La justice des hommes droits les délivre, mais les perfides sont pris dans leur avidité.
7 Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
Quand l’homme méchant meurt, son espérance périt, et l’attente des iniques périt.
8 Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
Le juste est délivré de la détresse, et le méchant [y] entre à sa place.
9 Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
Par sa bouche l’impie perd son prochain; mais les justes sont délivrés par la connaissance.
10 Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
La ville se réjouit du bien-être des justes; et quand les méchants périssent il y a des cris de joie.
11 Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
La ville s’élève par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.
12 Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
Qui méprise son prochain est dépourvu de sens, mais l’homme intelligent se tait.
13 Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
Celui qui va rapportant révèle le secret, mais celui qui est d’un esprit fidèle couvre la chose.
14 Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
Quand il n’y a pas de direction le peuple tombe, mais il y a salut dans le grand nombre des conseillers.
15 Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
On se trouve mal de cautionner un étranger, mais celui qui hait ceux qui frappent [dans la main] est en sûreté.
16 Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
Une femme gracieuse obtient l’honneur, et les hommes forts obtiennent la richesse.
17 Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
L’homme bon fait du bien à son âme, mais le cruel trouble sa chair.
18 Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
Le méchant fait une œuvre trompeuse, mais celui qui sème la justice a un vrai salaire.
19 Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
Comme la justice [tend] à la vie, celui qui poursuit le mal [tend] à sa mort.
20 Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
Ceux qui sont pervers de cœur sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui sont intègres dans leurs voies lui sont agréables.
21 Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
Certainement l’inique ne sera point tenu pour innocent; mais la semence des justes sera délivrée.
22 Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
Une femme belle et dépourvue de sens, c’est un anneau d’or au nez d’un pourceau.
23 Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
Le désir des justes n’est que le bien; l’attente des méchants, c’est la fureur.
24 Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
Tel disperse, et augmente encore; et tel retient plus qu’il ne faut, mais n’en a que disette.
25 Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
L’âme qui bénit sera engraissée, et celui qui arrose sera lui-même arrosé.
26 Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
Celui qui retient le blé, le peuple le maudit; mais la bénédiction sera sur la tête de celui qui le vend.
27 Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
Qui recherche le bien cherche la faveur, mais le mal arrive à qui le recherche.
28 Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
Celui-là tombe qui se confie en ses richesses; mais les justes verdissent comme la feuille.
29 Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
Celui qui trouble sa maison héritera le vent, et le fou deviendra serviteur de celui qui est sage de cœur.
30 Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les âmes.
31 Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
Voici, le juste est rétribué sur la terre, combien plus le méchant et le pécheur!
