< Пәнд-несиһәтләр 11 >
1 Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
A false balance is an abomination to the LORD; but a perfect weight is His delight.
2 Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
When pride cometh, then cometh shame; but with the lowly is wisdom.
3 Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
The integrity of the upright shall guide them; but the perverseness of the faithless shall destroy them.
4 Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
Riches profit not in the day of wrath; but righteousness delivereth from death.
5 Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
The righteousness of the sincere shall make straight his way; but the wicked shall fall by his own wickedness.
6 Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
The righteousness of the upright shall deliver them; but the faithless shall be trapped in their own crafty device.
7 Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
When a wicked man dieth, his expectation shall perish, and the hope of strength perisheth.
8 Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
The righteous is delivered out of trouble, and the wicked cometh in his stead.
9 Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
With his mouth the impious man destroyeth his neighbour; but through knowledge shall the righteous be delivered.
10 Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
When it goeth well with the righteous, the city rejoiceth; and when the wicked perish, there is joy.
11 Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
By the blessing of the upright a city is exalted; but it is overthrown by the mouth of the wicked.
12 Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
He that despiseth his neighbour lacketh understanding; but a man of discernment holdeth his peace.
13 Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
He that goeth about as a talebearer revealeth secrets; but he that is of a faithful spirit concealeth a matter.
14 Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
Where no wise direction is, a people falleth; but in the multitude of counsellors there is safety.
15 Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
He that is surety for a stranger shall smart for it; but he that hateth them that strike hands is secure.
16 Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
A gracious woman obtaineth honour; and strong men obtain riches.
17 Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
The merciful man doeth good to his own soul; but he that is cruel troubleth his own flesh.
18 Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
The wicked earneth deceitful wages; but he that soweth righteousness hath a sure reward.
19 Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
Stedfast righteousness tendeth to life; but he that pursueth evil pursueth it to his own death.
20 Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
They that are perverse in heart are an abomination to the LORD; but such as are upright in their way are His delight.
21 Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
My hand upon it! the evil man shall not be unpunished; but the seed of the righteous shall escape.
22 Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
As a ring of gold in a swine's snout, so is a fair woman that turneth aside from discretion.
23 Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
The desire of the righteous is only good; but the expectation of the wicked is wrath.
24 Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
There is that scattereth, and yet increaseth; and there is that withholdeth more than is meet, but it tendeth only to want.
25 Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
The beneficent soul shall be made rich, and he that satisfieth abundantly shall be satisfied also himself.
26 Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
He that withholdeth corn, the people shall curse him; but blessing shall be upon the head of him that selleth it.
27 Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
He that diligently seeketh good seeketh favour; but he that searcheth for evil, it shall come unto him.
28 Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
He that trusteth in his riches shall fall; but the righteous shall flourish as foliage.
29 Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
He that troubleth his own house shall inherit the wind; and the foolish shall be servant to the wise of heart.
30 Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
The fruit of the righteous is a tree of life; and he that is wise winneth souls.
31 Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
Behold, the righteous shall be requited in the earth; how much more the wicked and the sinner!