Пәнд-несиһәтләр 11
1 Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
Falske Vægtskåle er HERREN en gru, fuldvvægtigt Lod er efter hans Sind.
2 Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.
3 Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.
4 Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
Ej hjælper Rigdom på Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.
5 Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.
6 Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attrå.
7 Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
Ved Døden brister den gudløses Håb, Dårers Forventning brister.
8 Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.
9 Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.
10 Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.
11 Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.
12 Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
Mand uden Vid ser ned på sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.
13 Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den pålidelige skjuler Sagen.
14 Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
Uden Styre står et Folk for Fald, vel står det til, hvor mange giver Råd.
15 Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
Den går det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Håndslag.
16 Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade må savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.
17 Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er hård ved sit eget Kød.
18 Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd sår, får virkelig Løn.
19 Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.
20 Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.
21 Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
Visselig undgår den onde ej Straf, de retfærdiges Æt går fri.
22 Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.
23 Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.
24 Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.
25 Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.
26 Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.
27 Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.
28 Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
Hvo der stoler på sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.
29 Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
Den, der øder sit Hus, høster Vind, Dåre bliver Vismands Træl.
30 Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.
31 Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.
