< Пәнд-несиһәтләр 10 >

1 Падиша Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: — Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз оғул анисини қайғу-һәсрәткә салар.
Сын премудр веселит отца, сын же безумен печаль матери.
2 Һарам байлиқларниң һеч пайдиси болмас; Һәққанийәт инсанни өлүмдин қутулдурар.
Не пользуют сокровища беззаконных, правда же избавит от смерти.
3 Пәрвәрдигар һәққаний адәмниң җенини ач қоймас; Лекин у қәбиһләрниң нәпсини боғуп қояр.
Не убиет гладом Господь душу праведную, живот же нечестивых низвратит.
4 Һорунлуқ кишини гадай қилар; Ишчанлиқ болса баяшат қилар.
Нищета мужа смиряет: руце же мужественных обогащаются.
5 Язда һосулни жиғивалғучи — дана оғулдур; Лекин орма вақтида ухлап ятқучи — хиҗаләткә қалдуридиған оғулдур.
Сын наказан премудр будет, безумный же слугою употребится: спасется от зноя сын разумный, ветротленен же бывает на жатве сын беззаконный.
6 Бәрикәт һәққаний адәмниң бешиға чүшәр; Амма зораванлиқ яманларниң ағзиға урар.
Благословение Господне на главе праведнаго: уста же нечестивых покрыет плачь безвременный.
7 Һәққаний адәмниң ядикари мубарәктур; Яманларниң нами болса, сесиқ қалар.
Память праведных с похвалами: имя же нечестивых угасает.
8 Дана адәм йолйоруқ-несиһәтләрни қобул қилар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
Премудр сердцем приимет заповеди: непокровенный же устнама остроптевая запнется.
9 Ғубарсиз жүргән кишиниң жүрүш-туруши турақлиқтур, Йоллирини әгир қилғанниң кири ахири ашкарилиниду.
Иже ходит просто, ходит надеяся: развращая же пути своя, познан будет.
10 Көз ишаритини қилип жүридиғанлар адәмни дағда қалдурар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
Намизаяй оком с лестию собирает мужем печали: обличаяй же со дерзновением миротворит.
11 Һәққаний адәмниң ағзи һаятлиқ булиқидур, Амма зораванлиқ яманниң ағзиға урар.
Источник жизни в руце праведнаго: уста же нечестиваго покрыет пагуба.
12 Өчмәнлик җедәл қозғар; Меһир-муһәббәт һәммә гуналарни япар.
Ненависть воздвизает распрю: всех же нелюбопрителных покрывает любовь.
13 Әқил-идрақлик адәмниң ағзидин даналиқ тепилар; Әқилсизниң дүмбисигә палақ тегәр.
Иже от устен произносит премудрость, жезлом биет мужа безсердечна.
14 Дана адәмләр билимләрни зиядә топлар; Лекин ахмақниң ағзи уни һалакәткә йеқинлаштурар.
Премудрии скрыют чувство, уста же продерзаго приближаются сокрушению.
15 Мал-дуниялири гоя мәзмут шәһәрдәк байниң капалитидур; Мискинни һалак қилидиған иш дәл униң намратлиғидур.
Стяжание богатых град тверд, сокрушение же нечестивых нищета.
16 Һәққанийларниң әҗирлири җанға җан қошар, Қәбиһләрниң һосули гунанила көпәйтиштур.
Дела праведных живот творят, плодове же нечестивых грехи.
17 Несиһәтни аңлап уни сақлиғучи һаятлиқ йолиға маңар; Тәнбиһләрни рәт қилған киши йолдин азғанлардур.
Пути жизни хранит наказание: наказанием же не обличеный заблуждает.
18 Адавәт сақлиған киши ялған сөзлимәй қалмас; Төһмәт чаплиғанлар ахмақтур.
Покрывают вражду устне правыя: износящии же укоризну безумнейшии суть.
19 Гәп көп болуп кәтсә, гунадин халий болмас, Лекин ағзиға егә болған әқиллиқтур.
От многословия не избежиши греха: щадя же устне, разумен будеши.
20 Һәққаний адәмниң сөзи худди сап күмүч; Яманниң ойлири толиму әрзимәстур.
Сребро разжженое язык праведнаго: сердце же нечестиваго изчезнет.
21 Һәққаний адәмниң сөзлири нурғун кишини қувәтләр; Ахмақлар әқли кәмлигидин өләр.
Устне праведных ведят высокая: безумнии же в скудости скончаваются.
22 Пәрвәрдигарниң ата қилған бәрикити адәмни дөләтмән қилар; У бәрикитигә һеч бир җапа-мушәққәт қошмас.
Благословение Господне на главе праведнаго, сие обогащает, и не имать приложитися ему печаль в сердцы.
23 Ахмақ қәбиһликни тамашә дәп биләр; Амма даналиқ йорутулған кишиниң [хурсәнлигидур].
Смехом безумный творит злая: премудрость же мужеви раждает разум.
24 Яман киши немидин қорқса шуниңға учрар; Һәққаний адәмниң арзуси әмәлгә ашурулар.
В погибели нечестивый обносится: желание же праведнаго приятно.
25 Яман адәм қуюндәк өтүп йоқар; Лекин һәққаний адәм мәңгүлүк һулдәктур.
Преходящей бури, нечестивый изчезает, праведный же уклонився спасается во веки.
26 Адәм аччиқ су жутувалғандәк, Көзигә ис-түтәк кирип кәткәндәк, Һорун адәмни ишқа әвәткәнму шундақ болар.
Якоже гроздие зеленое вред зубом и дым очима, тако законопреступление творящым е.
27 Пәрвәрдигардин әйминиш өмүрни узун қилар, Яманниң өмри қисқартилар.
Страх Господень прилагает дни: лета же нечестивых умалятся.
28 Һәққаний адәмниң үмүти хурсәнлик елип келәр; Лекин рәзилниң күткини йоққа чиқар.
Пребывает с праведными веселие, упование же нечестивых погибает.
29 Пәрвәрдигарниң йоли дурус яшаватқанларға башпанаһдур; Қәбиһлик қилғучиларға болса һалакәттур.
Утверждение преподобному страх Господень, сокрушение же творящым злая.
30 Һәққанийларниң орни мустәһкәмдур; Яманлар зиминда узун турмас.
Праведник во веки не поколеблется: нечестивии же не населят земли.
31 Һәққаний адәмниң ағзидин даналиқ чиқар; Лекин шумлуқ тил кесип ташлинар.
Уста праведнаго каплют премудрость, язык же неправеднаго погибнет:
32 Һәққаний адәмниң сөзи кишигә мок хушяқар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ чиқар.
устне мужей праведных каплют благодати, уста же нечестивых развращаются.

< Пәнд-несиһәтләр 10 >