< Пәнд-несиһәтләр 10 >

1 Падиша Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: — Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз оғул анисини қайғу-һәсрәткә салар.
Salomos ordsprog. Viis søn glæder sin fader, tåbelig søn er sin moders sorg.
2 Һарам байлиқларниң һеч пайдиси болмас; Һәққанийәт инсанни өлүмдин қутулдурар.
Gudløsheds skatte gavner intet, men retfærd redder fra død.
3 Пәрвәрдигар һәққаний адәмниң җенини ач қоймас; Лекин у қәбиһләрниң нәпсини боғуп қояр.
HERREN lader ej en retfærdig sulte, men gudløses attrå støder han fra sig.
4 Һорунлуқ кишини гадай қилар; Ишчанлиқ болса баяшат қилар.
Doven hånd skaber fattigdom, flittiges hånd gør rig.
5 Язда һосулни жиғивалғучи — дана оғулдур; Лекин орма вақтида ухлап ятқучи — хиҗаләткә қалдуридиған оғулдур.
En klog søn samler om sommeren, en dårlig sover om høsten.
6 Бәрикәт һәққаний адәмниң бешиға чүшәр; Амма зораванлиқ яманларниң ағзиға урар.
Velsignelse er for retfærdiges hoved, på uret gemmer gudløses mund.
7 Һәққаний адәмниң ядикари мубарәктур; Яманларниң нами болса, сесиқ қалар.
Den retfærdiges minde velsignes, gudløses navn smuldrer hen.
8 Дана адәм йолйоруқ-несиһәтләрни қобул қилар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
Den vise tager mod påbud, den brovtende dåre styrtes.
9 Ғубарсиз жүргән кишиниң жүрүш-туруши турақлиқтур, Йоллирини әгир қилғанниң кири ахири ашкарилиниду.
Hvo lydefrit vandrer, vandrer trygt; men hvo der går krogveje, ham går det ilde.
10 Көз ишаритини қилип жүридиғанлар адәмни дағда қалдурар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
Blinker man med øjet, volder man ondt, den brovtende dåre styrtes.
11 Һәққаний адәмниң ағзи һаятлиқ булиқидур, Амма зораванлиқ яманниң ағзиға урар.
Den retfærdiges mund er en livsens kilde, på uret gemmer gudløses mund.
12 Өчмәнлик җедәл қозғар; Меһир-муһәббәт һәммә гуналарни япар.
Had vækker Splid, Kærlighed skjuler alle Synder.
13 Әқил-идрақлик адәмниң ағзидин даналиқ тепилар; Әқилсизниң дүмбисигә палақ тегәр.
På den kloges Læber fnder man Visdom, Stok er til Ryg på Mand uden Vid.
14 Дана адәмләр билимләрни зиядә топлар; Лекин ахмақниң ағзи уни һалакәткә йеқинлаштурар.
De vise gemmer den indsigt, de har, Dårens Mund er truende Våde.
15 Мал-дуниялири гоя мәзмут шәһәрдәк байниң капалитидур; Мискинни һалак қилидиған иш дәл униң намратлиғидур.
Den riges Gods er hans faste Stad, Armod de ringes Våde.
16 Һәққанийларниң әҗирлири җанға җан қошар, Қәбиһләрниң һосули гунанила көпәйтиштур.
Den retfærdiges Vinding tjener til Liv, den gudløses Indtægt til Synd.
17 Несиһәтни аңлап уни сақлиғучи һаятлиқ йолиға маңар; Тәнбиһләрни рәт қилған киши йолдин азғанлардур.
At vogte på Tugt er Vej til Livet, vild farer den, som viser Revselse fra sig.
18 Адавәт сақлиған киши ялған сөзлимәй қалмас; Төһмәт чаплиғанлар ахмақтур.
Retfærdige Læber tier om Had, en Tåbe er den, der udspreder Rygter.
19 Гәп көп болуп кәтсә, гунадин халий болмас, Лекин ағзиға егә болған әқиллиқтур.
Ved megen Tale undgås ej Brøde, klog er den, der vogter sin Mund.
20 Һәққаний адәмниң сөзи худди сап күмүч; Яманниң ойлири толиму әрзимәстур.
Den retfærdiges Tunge er udsøgt Sølv, gudløses Hjerte er intet værd.
21 Һәққаний адәмниң сөзлири нурғун кишини қувәтләр; Ахмақлар әқли кәмлигидин өләр.
Den retfærdiges Læber nærer mange, Dårerne dør af Mangel på Vid.
22 Пәрвәрдигарниң ата қилған бәрикити адәмни дөләтмән қилар; У бәрикитигә һеч бир җапа-мушәққәт қошмас.
HERRENs Velsignelse, den gør rig, Slid og Slæb lægger intet til.
23 Ахмақ қәбиһликни тамашә дәп биләр; Амма даналиқ йорутулған кишиниң [хурсәнлигидур].
For Tåben er Skændselsgerning en Leg, Visdom er Leg for Mand med Indsigt.
24 Яман киши немидин қорқса шуниңға учрар; Һәққаний адәмниң арзуси әмәлгә ашурулар.
Hvad en gudløs frygter, kommer over hans Hoved, hvad retfærdige ønsker, bliver dem givet.
25 Яман адәм қуюндәк өтүп йоқар; Лекин һәққаний адәм мәңгүлүк һулдәктур.
Når Storm farer frem, er den gudløse borte, den retfærdige står på evig Grund.
26 Адәм аччиқ су жутувалғандәк, Көзигә ис-түтәк кирип кәткәндәк, Һорун адәмни ишқа әвәткәнму шундақ болар.
Som Eddike for Tænder og Røg for Øjne så er den lade for dem, der sender ham.
27 Пәрвәрдигардин әйминиш өмүрни узун қилар, Яманниң өмри қисқартилар.
HERRENs Frygt lægger dage til, gudløses År kortes af.
28 Һәққаний адәмниң үмүти хурсәнлик елип келәр; Лекин рәзилниң күткини йоққа чиқар.
Retfærdige har Glæde i Vente, gudløses Håb vil briste.
29 Пәрвәрдигарниң йоли дурус яшаватқанларға башпанаһдур; Қәбиһлик қилғучиларға болса һалакәттур.
For lydefri Vandel er HERREN et Værn, men en Rædsel for Udådsmænd.
30 Һәққанийларниң орни мустәһкәмдур; Яманлар зиминда узун турмас.
Den retfærdige rokkes aldrig, ikke skal gudløse bo i Landet.
31 Һәққаний адәмниң ағзидин даналиқ чиқар; Лекин шумлуқ тил кесип ташлинар.
Den retfærdiges Mund bærer Visdoms Frugt, den falske Tunge udryddes.
32 Һәққаний адәмниң сөзи кишигә мок хушяқар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ чиқар.
Den retfærdiges Læber søger yndest, gudløses Mund bærer Falskheds Frugt.

< Пәнд-несиһәтләр 10 >