Филиппилиқларға 2
1 Әгәр әнди Мәсиһтә риғбәт бар дейилсә, муһәббәтниң тәсәллиси бар дейилсә, Роһниң сирдашлиғи бар дейилсә, қәлбдә ич ағритишлар һәм рәһимдиллиқ бар дейилсә,
If, then, any exhortation [is] in Christ, if any comfort of love, if any fellowship of spirit, if any bowels and mercies,
2 — әнди охшаш бир ой-пикирдә болуп, бир-бириңларға охшаш муһәббәттә бағлинип, бир җан бир нийәттә болуп, араңларда һеч иш риқабәттин яки қуруқ шөһрәтпәрәсликтин болмисун; әксичә, ой-хиялиңларда кичик пеиллиқ болуп һәр бириңлар башқиларни өзүңлардин жуқури дәп билиңлар; шундақ болғанда шат-хурамлиғимни камил қилисиләр.
fulfil ye my joy, that ye may mind the same thing — having the same love — of one soul — minding the one thing,
nothing in rivalry or vain-glory, but in humility of mind one another counting more excellent than yourselves —
4 Һәр бириңлар пәқәт өз ишлириңларға көңүл бөлүп қалмай, бәлки башқиларниңкигиму көңүл бөлүңлар.
each not to your own look ye, but each also to the things of others.
5 Мәсиһ Әйсада болған ой-позитсийә силәрдиму болсун: —
For, let this mind be in you that [is] also in Christ Jesus,
6 У Худаниң тип-шәклидә болсиму, Өзини Худа билән тәң қилишни олҗа қилип тутувалмиди;
who, being in the form of God, thought [it] not robbery to be equal to God,
7 Әксичә, У Өзидин һәммини қуруқдиди, Өзигә қулниң шәклини елип, Инсанларниң сияқиға кирип, инсаний тәбиәттин ортақдаш болуп,
but did empty himself, the form of a servant having taken, in the likeness of men having been made,
8 Өзини төвән қилип, Һәтта өлүмгичә, йәни кресттики өлүмгичә итаәтмән болди;
and in fashion having been found as a man, he humbled himself, having become obedient unto death — death even of a cross,
9 Шуңа Худа Уни интайин жуқури көтирип мәртивилик қилди, Униңға һәр қандақ намдин үстүн болған намни беғишлидики,
wherefore, also, God did highly exalt him, and gave to him a name that [is] above every name,
10 Әйсаниң намиға асманларда, йәр йүзидә һәм йәр астида барлиқ тизлар пүкүлүп,
that in the name of Jesus every knee may bow — of heavenlies, and earthlies, and what are under the earth —
11 ХудаАтиға шан-шәрәп кәлтүрүп һәр бир тил Әйса Мәсиһниң Рәб екәнлигини етирап қилиду.
and every tongue may confess that Jesus Christ [is] Lord, to the glory of God the Father.
12 Шуниң билән, әй сөйүмлүклирим, силәр һемишә итаәт қилғиниңлардәк, пәқәт мән йениңларда болғинимдила әмәс, бәлки һазирқидәк мән силәрдин нери болғанда техиму шундақ итаәт билән әймиништә, титригән һалда өз ниҗатиңларни һәртәрәпкә тәтбиқлашқа интилиңлар.
So that, my beloved, as ye always obey, not as in my presence only, but now much more in my absence, with fear and trembling your own salvation work out,
13 Чүнки Худаниң гөзәл хаһиши бойичә силәрниң ирадә тиклишиңларға вә шуниңдәк уни әмәлгә ашурушуңларда ичиңларда ишлигучи Униң Өзидур.
for God it is who is working in you both to will and to work for His good pleasure.
14 Һәммә ишларни ғудуңшимай яки талаш-тартиш қилмай қилиңлар;
All things do without murmurings and reasonings,
15 шуниң билән силәр әйипсиз, сап диллиқ болуп, бу дәвирдики тәтүр, әсәббий адәмләр оттурисида яшап, уларниң арисида дунияға йоруқлуқ бәргүчиләрдәк парлап, Худаниң дағсиз пәрзәнтлири болисиләр;
that ye may become blameless and harmless, children of God, unblemished in the midst of a generation crooked and perverse, among whom ye do appear as luminaries in the world,
16 шуниңдәк һаятниң сөз-каламини сунуп бәргүчи болғиниңлар түпәйлидин, мән силәрдин Мәсиһниң күнидә бекар жүгүрмәптимән, бекар җапа тартмаптимән дәп пәхирлинип тәнтәнә қилайлайдиған болимән.
the word of life holding forth, for rejoicing to me in regard to a day of Christ, that not in vain did I run, nor in vain did I labour;
17 Һәтта мән «шарап һәдийә» сүпитидә етиқатиңлардики қурбанлиқ һәм хизмәт-ибадәтниң үстигә қуюлсамму, мән шатлинимән, шундақла силәр билән биллә ортақ шатлинимән.
but if also I am poured forth upon the sacrifice and service of your faith, I rejoice and joy with you all,
18 Силәрму охшаш йолда шатлинисиләр вә мән билән биллә ортақ шатлинишиңлар керәк.
because of this do ye also rejoice and joy with me.
19 Лекин мән Рәбдә пат арида Тимотийни йениңларға әвәтишни үмүт қилимәнки, әһвалиңларни аңлап мәнму хуш болсам;
And I hope, in the Lord Jesus, Timotheus to send quickly to you, that I also may be of good spirit, having known the things concerning you,
20 чүнки йенимда униңға охшаш, дилимиз бир болған, ишлириңларға чин дилидин көңүл бөлгүчи башқа адәм йоқтур.
for I have no one like-minded, who sincerely for the things concerning you will care,
21 Чүнки һәммә адәм Әйса Мәсиһниң ишлириға әмәс, бәлки өзиниң ишлири билән шуғуллинишқа интилиду;
for the whole seek their own things, not the things of the Christ Jesus,
22 амма силәр униң салаһийитини, униң хуш хәвәрниң хизмитидә худди атисиға һәмраһ болуп ишләйдиған балидәк мән билән биргә меһнәт сиңдүргәнлигини билисиләр.
and the proof of him ye know, that as a child [serveth] a father, with me he did serve in regard to the good news;
23 Әнди ақивитимниң қандақ болидиғанлиғини ениқ билгән һаман, уни дәрһал маңдуруветишни үмүт қилимән;
him, indeed, therefore, I hope to send, when I may see through the things concerning me — immediately;
24 амма өзүмниң йениңларға пат арида баридиғанлиғимға Рәб арқилиқ ишәшим бар.
and I trust in the Lord that I myself also shall quickly come.
25 Амма буниңдин авал мениң қериндишим, хизмәтдишим һәм сәпдишим болған, силәрниң әлчиңлар һәм һаҗитимдин чиққан қурбанлиқ ярдимиңларни йәткүзгүчи Епафродитни йениңларға әвәтишни зөрүр таптим,
And I thought [it] necessary Epaphroditus — my brother, and fellow-workman, and fellow-soldier, and your apostle and servant to my need — to send unto you,
26 чүнки у һәммиңларға сеғинип тәлпүнгән еди һәм силәрниң униң кесәл һалидин хәвәр тапқиниңлар түпәйлидин азапланди.
seeing he was longing after you all, and in heaviness, because ye heard that he ailed,
27 У дәрвәқә кесәл болуп әҗәлгә йеқинлишип қалди; лекин Худа униңға рәһим қилди; һәм мениң дәрдимниң үстигә дәрд болмисун дәп ялғуз униңғила әмәс, бәлки маңиму рәһим қилди.
for he also ailed nigh to death, but God did deal kindly with him, and not with him only, but also with me, that sorrow upon sorrow I might not have.
28 Шуниңдәк униң билән йәнә көрүшүп шатлинишиңлар вә шундақла өзүмгә нисбәтән дәрдлиримни азайтиш үчүн уни техиму җиддий йолға салмақчимән.
The more eagerly, therefore, I did send him, that having seen him again ye may rejoice, and I may be the less sorrowful;
29 Әнди уни шат-хурамлиқ билән Рәбдә қобул қилиңлар һәм униңдәк адәмләргә һөрмәт қилиңлар;
receive him, therefore, in the Lord, with all joy, and hold such in honour,
30 чүнки у Мәсиһниң хизмитини дәп, силәрниң маңа қилмақчи болған ярдимиңларни беҗириштә йолуққан бошлуқни толдуруп әҗәлгә йүзлинип, өз җенини тәвәккүл қилди.
because on account of the work of the Christ he drew near to death, having hazarded the life that he might fill up your deficiency of service unto me.
