Обадия 1
1 Обадия көргән аламәт көрүнүш: — Рәб Пәрвәрдигар Едом тоғрилиқ мундақ дәйду: — (Биз Пәрвәрдигардин бу хәвәрни аңлашқа муйәссәр болдуқ) — «Бир әлчи әлләр арисиға әвәтилди; У: «Орнуңлардин туруңлар, биз униңға қарши җәң қилиш үчүн турайли!» — дәп хәвәр бериду.
Visio Abdiæ. Hæc dicit Dominus Deus ad Edom: Auditum audivimus a Domino, et legatum ad gentes misit: surgite, et consurgamus adversus eum in prælium.
2 Мана, Мән сени әлләр арисида кичик қилдим; Сән [әлләр арисида] қаттиқ кәмситилгән хәлиқ болисән!
Ecce parvulum dedi te in gentibus: contemptibilis tu es valde.
3 Һәй тик қияниң йериқлири ичидә турғучи, Туралғуси жуқури болғучи, Көңлүңдә: «Ким мени йәргә чүшүрәлисун?!» дегүчи, Көңлүңдики тәкәббурлуқ өзүңни алдап қойди!
Superbia cordis tui extulit te, habitantem in scissuris petrarum, exaltantem solium tuum; qui dicis in corde tuo: Quis detrahet me in terram?
4 Сән бүркүттәк өзүңни жуқури көтәрсәңму, Чаңгаңни юлтузлар арисиға тизсаңму, Мән шу йәрдин сени чүшүрүветимән, — дәйду Пәрвәрдигар.
Si exaltatus fueris ut aquila, et si inter sidera posueris nidum tuum, inde detraham te, dicit Dominus.
5 Булаңчилар қешиңға кәлсиму, Оғрилар кечиләп йениңға кирсиму, (Һәй, шунчә үзүп ташлинисән!) Улар өзлиригә чушлуқла оғрилайтти әмәсму? Үзүм үзгүчиләр йениңға кәлсиму, азрақ васаңларни қалдуриду әмәсму?
Si fures introissent ad te, si latrones per noctem, quomodo conticuisses? nonne furati essent sufficientia sibi? Si vindemiatores introissent ad te, numquid saltem racemum reliquissent tibi?
6 Бирақ Әсавниң тәәллуқати қандақ ахтурулди! Униң йошурун байлиқлири қандақ тепип чиқилди!
Quomodo scrutati sunt Esau; investigaverunt abscondita ejus?
7 Барлиқ иттипақдашлириң сени чегарайиңғичә һайдиветиду; Сән билән енақ өткәнләр сени алдап, үстүңдин ғәлибә қилиду; Нениңни йегәнләр саңа қилтақ қуриду; [Сән] дәрвәқә йорутулмиғандурсән!
Usque ad terminum emiserunt te: omnes viri fœderis tui illuserunt tibi: invaluerunt adversum te viri pacis tuæ, qui comedunt tecum, ponent insidias subter te; non est prudentia in eo.
8 Мән шу күни, — дәйду Пәрвәрдигар, — Едомдин данишмәнләрни, Әсавдин әқил-парасәтни йоқатмамдимән?
Numquid non in die illa, dicit Dominus, perdam sapientes de Idumæa, et prudentiam de monte Esau?
9 Шуниң билән палванлириң паракәндә болиду, и Теман, Шуниң билән Әсавниң теғидики һәр бир адәм қирғинчилиқта қәтл қилиниду.
Et timebunt fortes tui a meridie, ut intereat vir de monte Esau.
10 Укаң Яқупқа қилған зулум-зораванлиғиң түпәйлидин, Иза-аһанәт сени қаплайду; Сән мәңгүгә үзүп ташлинисән.
Propter interfectionem, et propter iniquitatem in fratrem tuum Jacob, operiet te confusio, et peribis in æternum.
11 Сән бир чәттә [пәрвасиз] қарап турған күни, Йәни яқа жуттикиләр [бурадириңниң] мүлкини булап кәткән күни, Таипиләр униң дәрвазилиридин кирип Йерусалим үстигә чәк ташлиған күни, Сән уларниң бир әзасиға охшаш болғансән.
In die cum stares adversus eum, quando capiebant alieni exercitum ejus, et extranei ingrediebantur portas ejus, et super Jerusalem mittebant sortem, tu quoque eras quasi unus ex eis.
12 Бирақ қериндишиңниң апәтлик күнигә пәрвасиз қарап турмаслиғиң керәк еди, Йәһуданиң балилириниң һалакәт күнидә хушал болуп кәтмәслигиң керәк еди; Күлпәтлик күнидә ағзиңни йоған қилмаслиғиң керәк еди;
Et non despicies in die fratris tui, in die peregrinationis ejus: et non lætaberis super filios Juda in die perditionis eorum: et non magnificabis os tuum in die angustiæ.
13 Өз хәлқимни апәт басқан күнидә, уларниң дәрвазисиға кирмәслигиң керәк еди; Уларни апәт басқан күнидә уларниң дәрд-әләмигә ерәнсиз қарап турмаслиғиң керәк еди, Апәт басқан күнидә қолуңни мал-мүлкигә созмаслиғиң керәк еди;
Neque ingredieris portam populi mei in die ruinæ eorum; neque despicies et tu in malis ejus in die vastitatis illius. Et non emitteris adversus exercitum ejus in die vastitatis illius,
14 Сән шәһәрдин қечип қутулғанларни үзүп ташлаш үчүн һәдә йолда турмаслиғиң керәк еди; Күлпәт басқан күнидә униңдин қутулуп қалғанларни дүшмәнгә тапшурмаслиғиң керәк еди.
neque stabis in exitibus ut interficias eos qui fugerint, et non concludes reliquos ejus in die tribulationis.
15 Чүнки Пәрвәрдигарниң күни барлиқ әлләр үстигә чүшүшкә йеқин қалғандур; Сениң башқиларға қилғиниңдәк, саңиму шундақ қилиниду; Саңа тегишлик җаза өз бешиңға чүшиду;
Quoniam juxta est dies Domini super omnes gentes: sicut fecisti, fiet tibi; retributionem tuam convertet in caput tuum.
16 Чүнки сән Өз муқәддәс теғимда [ғәзивимни] ичкиниңдәк, Барлиқ әлләрму шундақ тохтавсиз ичиду; Бәрһәқ, улар ичиду, жутиду, Андин улар һеч мәвҗут әмәстәк йоқап кетиду.
Quomodo enim bibistis super montem sanctum meum, bibent omnes gentes jugiter: et bibent, et absorbebunt, et erunt quasi non sint.
17 Бирақ Зион теғи үстидә панаһ-қутқузулуш болиду, Тағ пак-муқәддәс болиду; Яқуп җәмәтиниң тәәллуқатлири өзигә тәвә болиду;
Et in monte Sion erit salvatio, et erit sanctus; et possidebit domus Jacob eos qui se possederant.
18 Вә Яқуп җәмәти от, Йүсүп җәмәти ялқун, Әсав җәмәти уларға пахал болиду; [От вә ялқун] Әсав җәмәти ичидә йеқилип, уларни жутуп кетиду; Әсав җәмәтидин һеч бирси қалмайду; Чүнки Пәрвәрдигар шундақ сөз қилған.
Et erit domus Jacob ignis, et domus Joseph flamma, et domus Esau stipula: et succendentur in eis, et devorabunt eos, et non erunt reliquiæ domus Esau, quia Dominus locutus est.
19 [Йәһуданиң] җәнубидикиләр Әсавниң теғиға егә болиду; Шәфәлаһ түзләңлигидикиләр Филистийләрниң зиминиға егә болиду, Бәрһәқ, улар Әфраимниң даласи һәм Самарийәниң даласиға егә болиду; Бинямин Гилеадқа егә болиду;
Et hæreditabunt hi, qui ad austrum sunt, montem Esau, et qui in campestribus, Philisthiim: et possidebunt regionem Ephraim et regionem Samariæ, et Benjamin possidebit Galaad.
20 Сүргүн болғанлардин қелип қалған Исраиллардин тәркиб тапқан бу қошун Қанаандикиләргә тәвә болған зиминға Зарәфатқичә егә болиду; Сәфарадта сүргүндә турған Йерусалимдикиләр болса җәнуптики шәһәрләргә егә болиду.
Et transmigratio exercitus hujus filiorum Israël, omnia loca Chananæorum usque ad Sareptam: et transmigratio Jerusalem, quæ in Bosphoro est, possidebit civitates austri.
21 Андин Зион теғи үстигә қутқузғучилар чиқиду, Улар Әсав теғи үстидин һөкүм сүриду; Шуниң билән падишалиқ Пәрвәрдигарға тәвә болиду!
Et ascendent salvatores in montem Sion judicare montem Esau, et erit Domino regnum.
