< Наһум 3 >
1 Қанлиқ шәһәргә вай! У ялғанчилиқ, зулум-зораванлиқ билән толған, У олҗа елиштин һеч қол үзгән әмәс!
Weh dieser blutbefleckten Stadt, ganz Lug und Trug, der Grausamkeiten voll, im Rauben unersättlich!
2 Аһ, қамчиниң қарсилдашлири! Чақлириниң дақаңшиватқан, Атларниң чапчиватқан, Пиңилдап кетиватқан җәң һарвулириниң садалири!
Horch, Peitschenknall! Horch! Räderrasseln! Rennende Rosse und rollende Wagen!
3 Қара, атлиқ ләшкәрләрниң қаңқишлири, Қиличларниң валилдашлири, Нәйзиләрниң палилдашлири, Өлтүрүлгәнләрниң көплүги, Өлүкләр дога-дога! Җәсәтләрниң сани йоқтур; Улар җәсәтләргә путлишиду.
Stürmende Reiter und funkelnde Schwerter und blitzende Lanzen, Erschlagene in Menge und Tote haufenweise! Kein Ende mehr der Leichen; man stolpert über ihre Leiber,
4 — Сеһирләрниң пири у, — Әлләрни паһишивазлиғи, Җәмәтләрни сеһирлири билән сетиветиду; Сән шеринсухән паһишиниң нурғун паһишиликлири түпәйлидин,
der vielen Buhlereien wegen dieser Buhlerin, der so berückenden und zauberkundigen, die Heidenvölker heimgesucht mit ihren Buhlereien, mit ihren Zaubereien Völkerstämme.
5 Мана, Мән саңа қаршилишип чиққанмән, — — дәйду самавий қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, Көңлигиңниң етигини қайрип йүзүңгә йепип, сени ашкарилаймән, Әлләргә уят йәрлириңни, Падишаһлиқларға номусуңни көрситимән.
"Fürwahr, ich will an dich"; ein Spruch des Herrn der Heerscharen, "bis über das Gesicht deck ich dir deine Schleppen auf, und deine Schande zeige ich den Völkern, den Königreichen deine Schmach.
6 Үстүңгә ниҗасәтни ташлаймән, Сени шәрмәндичиликтә қалдуримән, Сени рәсва қилимән.
Zu deinem Schimpf beschmutze ich dich jetzt mit Kot und werfe dich in Schmutz.
7 Вә шундақ болидуки, Сени көргәнләрниң һәммиси сәндин қечип: — «Нинәвә вәйран қилинди! Униң үчүн ким һаза тутиду?» — дәйду; Мән саңа тәсәлли бәргүчиләрни нәдин тепип беримән?
Wer dich erblickt, der wendet sich mit Ekel von dir ab und spricht: 'Mit Ninive ist's aus. Wer mag's bedauern?'" Wo nehme ich nur Leute her, die dich bejammern? -
8 Сән дәрияларниң оттурисида турған, Әтрапида сулар болған, Истиһками деңиз болған, Сепили деңиз болған Но-Амон шәһиридин әвзәлмусән?
Hast du dich besser als No Ammon eingerichtet, das an den Flüssen lag, von Wasser rings umgeben, zu dessen Wall ein See, zu dessen Mauern Wasser diente?
9 Ефиопийәму, Мисирму униң күч-қудрити еди, Уларниң күчи чәксиз еди; Пут һәм Ливийәликләр униңға ярдәмчи еди;
Zahlreiche Äthiopier, Ägypter ohne Zahl und Put und Libyer dienten ihm als Hilfe.
10 Уму елип кетилип, әсирликкә чүшкән; Барлиқ коча бешида бовақлири чөрүп ташливетилди; Улар униң мөтивәрлири үчүн чәк ташлиди, Униң барлиқ әрбаблири зәнҗирдә бағланған еди.
Und dennoch mußte es in die Verbannung ziehen, in Gefangenschaft. An allen Straßenecken wurden seine Kinder zerschmettert, über seine Edlen ward das Los geworfen, und allen seinen Großen wurden Ketten angelegt.
11 Сәнму мәс болисән; Сән мөкүнүвалисән; Сән дүшмәндин һимайә издәп жүрисән;
So wirst auch du berauscht und wirst umnachtet; auch du mußt Zuflucht vor dem Feinde suchen.
12 Сениң барлиқ истиһкамлириң худди тунҗа мевигә киргән әнҗир дәриғиниң әнҗирлиригә охшайду; Бирла силкисә, улар йегүчиниң ағзиға чүшиду.
All deine Festungswerke sind wie Feigenbäume mit frühreifen Feigen. Beim Schütteln fallen sie dem in den Mund, der sie verzehren will.
13 Мана, хәлқиң шәһириңдә қиз-аяллардәк болуп қалди; Зиминиңниң қовуқлири дүшмәнлириңгә кәң ичилиду; От төмүр тақақлириңни йәп кетиду.
Ja, Weibern gleicht bei dir dein Volk, und deinen Feinden öffnen sich die Pforten deines Landes, und deine Riegel frißt das Feuer.
14 Әнди муһасиригә тәйярлиқ қилип су тартип қой! Қорғанлириңни мустәһкәмлә! Сеғиз топидин лай етип, Һак лайни чәйләп қой! Хумданни раслап қой!
Schöpf Wasser dir für die Belagerung! Verstärke deine Festungswerke! Herbei mit Lehm! Stampf Ton! Und bessere das Ziegelbauwerk aus!
15 От сени шу йәрдә йәп кетиду; Қилич сени үзүп ташлайду; У сени чекәткә личинкисидәк йәватиду; Әнди өзүңни чекәткә личинкилиридәк көп қил, Чекәткидәк өзүңни зор көп қил!
Dich frißt das Feuer, und dich fällt das Schwert und frißt dich, wie Heuschrecken tun. - Vermehre dich wie Heuschrecken! Vermehre dich wie Ungeziefer!
16 Сән содигәрлириңни асмандики юлтузлардин көп қилдиң; Мана, чекәткә личинкиси қанат чиқирип, учуп кетиду!
Mach deine Händler zahlreich wie des Himmels Sterne! Die Heuschrecken entpuppen sich und fliegen fort.
17 Сениң әрбаблириң чекәткиләрдәк, Сәрдарлириң миҗир-миҗир чақчиқизлардәк болиду; Мана улар соғ күнидә читлар ичигә киривелип макан қилиду; Қуяш чиққанда, улар қечип кетиду, Барған йерини тапқили болмайду.
Und seien's deiner Streiter auch so viele wie Ungeziefer und deiner Späher so viele wie Heuschrecken, die an den Mauern sich an kalten Tagen aufhalten; wenn dann die Sonne aufgeht, fliegen sie davon, und niemand kennt die Stätte, wo sie waren.
18 Чопанлириң үгдәп қалди, и Асурийәниң падишаси; Сениң ақсүнәклириң җим ятиду; Хәлқиң тағлар үстигә тарқилип кәтти, Һеч ким уларни жиғмайду;
Zum Schlafe sinken deine Fürsten hin, Assyrerkönig, und deine Helden ruhen; auf Bergen ist dein Volk zerstreut, und niemand sammelt es.
19 Сениң яраң давасиз, Сениң зәхмиң еғирдур; Хәвириңни аңлиғанларниң һәммиси үстүңдин чавак чалиду; Чүнки тохтавсиз рәзиллигиң кимниң бешиға кәлмигәнду?
Kein Mittel gibt's für deine Wunde, unheilbar dein Schaden. Ein jeder, der von deinem Schicksal hört, klatscht deinetwegen in die Hände. Denn über wen entlud sich nicht andauernd deine Bosheit?