Микаһ 3
1 Мән мундақ дедим: «Аңлаңлар, и Яқупниң һакимлири, Исраил җәмәтиниң әмирлири! Адил һөкүмни билиш силәргә хас әмәсму?
И речет: слышите убо сия, власти дому Иаковля и оставшии дому Израилева: не вам ли есть еже разумети суд?
2 И яхшилиқни өч көргүчи, Яманлиқни яхши көргүчиләр — Силәр Өз хәлқимдин терисини, Устиханлиридин гөшини юлидиған, Уларниң гөшини йәйдиған, Териси союлғичә үстидин савайдиған, Устиханлирини чақидиған, Уларни қазанға тәйярлиғандәк, Даш қазандики гөшни тоғриғандәк тоғрайсиләр!
Ненавидящии добра, а ищущии зла, похищающии кожы их с них и плоти их от костей их:
якоже объядоша плоти людий Моих, и кожы их от костей их одраша, и кости их столкоша и содробиша яко плоти в коноб и яко мяса в горнец:
4 Буниңдин кейин улар Пәрвәрдигарға нида қилиду, Бирақ У уларни аңлимайду; Уларниң қилмишлиридики һәр түрлүк қәбиһлиги үчүн, У чағда У йүзини улардин қачуруп йошуриду!».
тако возопиют ко Господу, и не послушает их и отвратит лице Свое от них в то время, понеже слукавноваша в начинаниих своих на Ня.
5 Пәрвәрдигар Өз хәлқини аздурғучи пәйғәмбәрләр тоғрилиқ мундақ дәйду: — (Улар чишлири билән чишләйду, «Аман-течлиқ!» дәп вақирайду, Кимәрким уларниң гелини майлимиса, Шуларға қарши уруш һазирлайду!)
Сия глаголет Господь на пророки льстящыя людий Моих, угрызающыя зубы своими и проповедающыя мир на них, и не вдася во уста их, возставиша на них рать:
6 — Шуңа силәрни «аламәт көрүнүш»ни көрмәйдиған бир кечә, Пал салғили болмайдиған қараңғулуқ басиду; Пәйғәмбәрләр үчүн қуяш патиду, Күн улар үстидә қара болиду;
сего ради нощь будет вам от видения, и тма будет вам от волхвования, и зайдет солнце на пророки, и померкнет на ня день:
7 «Аламәт көрүнүшни көргүчиләр» шәрмәндә болиду, Палчилар йәргә қаритилиду; Уларниң һәммиси калпуклирини тосуп жүриду; Чүнки Худадин һеч җавап кәлмәйду.
и усрамятся видящии сония, и посмеяни будут волсви, и возглаголют на них вси сии, зане не будет послушаяй их.
8 Бирақ мән бәрһәқ Пәрвәрдигарниң Роһидин күчкә толғанмән, Яқупқа өзиниң итаәтсизлигини, Исраилға униң гунайини җакалаш үчүн, Тоғра һөкүмләргә һәм қудрәткә толғанмән.
Аще аз не наполню силы Духом Господним и судом и силою, еже возвестити Иакову нечестия его и Израилеви грехи его.
9 Буни аңлаңлар, өтүнимән, и Яқуп җәмәтиниң һакимлири, Исраил җәмәтиниң әмирлири! Адил һөкүмгә өч болғанлар, Барлиқ адаләтни бурмилайдиғанлар,
Слышите сия, старейшины дому Иаковля и оставшии дому Израилева, гнушающиися судом и вся правая развращающии,
10 Зионни қан төкүш билән, Йерусалимни һәққанийәтсизлик билән қуридиғанлар!
созидающии Сиона кровьми и Иерусалима неправдами:
11 [Зионниң] һакимлири парилар үчүн һөкүм чиқириду, Каһинлар «иш һәққи» үчүн тәлим бериду; «Пәйғәмбәрләр» пул үчүн палчилиқ қилиду; Бирақ улар «Пәрвәрдигарға тайинар»миш техи, Вә: — «Пәрвәрдигар аримизда әмәсму? Бизгә һеч яманлиқ чүшмәйду» — дейишиду.
старейшины его на дарех суждаху, и жерцы его на мзде отвещаваху, и пророцы его на сребре волхвоваху, и на Господе почиваху, глаголюще: не Господь ли в нас есть? Не приидут на ны злая.
12 Шуңа силәрниң вәҗәңлардин Зион теғи етиздәк ағдурулиду, Йерусалим дөң-төпилик болуп қалиду, «Өй җайлашқан тағ» болса орманлиқниң оттурисидики жуқури җайлардәкла болиду, халас.
Сего ради вас дела Сион якоже нива изорется, и Иерусалим яко овощное хранилище будет, и гора дому якоже луг дубравный.
