Микаһ 2

1 Орнида йетип қәбиһликни ойлайдиғанларға вә яманлиқ әйлигүчиләргә вай! Пәқәт уларниң қолидин кәлсила, улар таң етиши биләнла уни ада қилиду;

Warra daba karoorfatan kanneen siree isaanii irra ciisanii hammina yaadaniif wayyoo! Sababii waan kana hojjechuun humna isaanii jala jiruuf isaan ifa bariitiin kaʼanii waan sana hojjetu.

2 Уларниң ачкөз көзи етизларға чүшсила, улар зораванлиқ қилип буливалиду; Өйләргиму қизиқипла қалса, буларниму елип кетиду; Улар батур кишиниму җәмәти билән булайду, Адәмни өз мираслири билән қошуп чаңгилиға киргүзивалиду.

Isaan lafa qotiisaa kajeelanii qabatu; manneenis akkasuma kajeelanii fudhatu. Isaan gowwoomsaadhaan mana namaa, dhaala isaas ni fudhatu.

3 Шуңа Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мана, Мән бу аилигә қарап, боюнлириңлардин чиқиралмайдиған яман бир [боюнтурурқни] ойлап тәйярливатимән; Силәр әнди гидийип маңмайсиләр; Чүнки шу күнләр яман күнләр болиду.

Kanaafuu Waaqayyo akkana jedha; “Kunoo ani balaa isin jalaa baʼuu hin dandeenye tokko saba kanatti fiduuf karoorfadheen jira. Isin siʼachi of tuulummaadhaan jiraachuu hin dandeessan; yeroon kun yeroo rakkinaa taʼaatii.

4 Шу күни улар силәр тоғраңларда тәмсилни тилға елип, Ечинишлиқ бир зар билән зарлайду: — «Биз пүтүнләй булаң-талаң қилиндуқ!; У хәлқимниң несивисини башқиларға бөлүвәтти; Уни мәндин шунчә дәһшәтлик мәһрум қилди! У етизлиримизни мунапиққа тәқсим қилип бәрди!

Bara sana keessa namoonni isinitti gaʼisu; akkana jedhaniis faaruu booʼichaa kanaan isinitti qoosu; ‘Nu guutumaan guutuutti barbadoofneerra; qabeenyi saba kootiis gargar qooddatameera. Inni narraa fudhata! Lafa qotiisaa keenya warra nu moʼataniif kenna.’”

5 Шуңа Пәрвәрдигарниң җамаити арисидин, Силәрдә чәк ташлап зимин үстигә тана тартип несивә бөлгүчидин бирисиму қалмайду.

Kanaafuu ati nama ixaadhaan lafa qoodu tokko illee waldaa Waaqayyoo keessaa hin qabaattu.

6 Улар: «бешарәт бәрмәңлар!» — дәп бешарәт бериду! Әгәр [пәйғәмбәрләр] бу ишлар тоғрилиқ бешарәт бәрмисә, әнди бу ар-номус биздин һәргиз кәтмәйду!

Raajonni isaanii, “Isin raajii hin dubbatinaa; waaʼee waan kanaa raajii hin dubbatinaa; salphinni nutti hin dhufu” jedhu.

7 И Яқуп җәмәти, «Пәрвәрдигарниң Роһи сәвир-тақәтсизму? Бу ишлар раст Униң қилғанлириму?» — дегили боламду? Мениң сөзлирим дурус маңғучиға яхшилиқ кәлтүрмәмду?

Yaa mana Yaaqoob, “Wanni kun akkana jedhamuu qabaa? Hafuurri Waaqayyoo obsa hin qabuu? Inni waan akkasii ni hojjetaa?” “Nama karaan isaa qajeelaa taʼeef dubbiin koo waan gaarii hin hojjetuu?

8 Бирақ түнүгүнла Мениң хәлқим һәтта дүшмәндәк орнидин қозғалди; Силәр хатирҗәмликтә йолдин өтүп кетиватқанларниң тонини ич кийимлири билән салдурувалисиләрки, Уларни худди уруштин қайтқанлардәк [кийимсиз] қалдурисиләр.

Sabni koo akka diinaatti kaʼeera. Isin namoota yaaddoo malee achiin darban kanneen duulaa galaa jiran irraa uffata baafattu.

9 Хәлқим арисидики аялларни өзлириниң иллиқ өйлиридин қоғлайсиләр; Уларниң яш балилирини силәр Мениң гөзәл гөһиримдин мәңгүгә мәһрум қилисиләр.

Isin dubartoota saba kootii manneen isaanii babbareedoo keessaa ariitu. Eebba koos bara baraan ijoollee isaanii irraa fudhattu.

10 Орнуңлардин туруп нери кетиңлар; Чүнки һалакәтни, Йәни азаплиқ бир һалакәтни кәлтүридиған напаклиқ түпәйлидин, Бу йәр силәргә тәвә арамгаһ болмайду.

Kaʼaatii asii deemaa! Iddoon kun lafa boqonnaa keessanii miti; isheen xurooftee diigamtee baddeerti.

11 Әгәр беһудиликтә, ялғанчилиқта жүргән бириси ялған гәп қилип: — «Мән шарап вә һараққа тайинип силәргә бешарәт беримән» — десә, Мана, у шу хәлиққә пәйғәмбәр болуп қалиду!

Namni sobaa fi gowwoomsaan tokko yoo dhufee, ‘Ani waaʼee daadhii wayiniitii fi dhugaatii cimaa raajii siif nan dubbadha’ jedhe; inni raajii saba kanaa taʼa!

12 Мән чоқум сени бир пүтүн қилип уюштуримән, и Яқуп; Мән чоқум Исраилниң қалдисини жиғимән; Мән уларни Бозраһдики қойлардәк, Өз яйлиғида жиғилған бир падидәк җәм қилимән; Улар адиминиң көплүгидин вараң-чуруңлуққа толиду.

“Yaa Yaaqoob, ani dhugumaan isin hunda walitti nan qaba; ani hambaa Israaʼel walitti nan fida. Ani akkuma hoolota gola keessaatti, akkuma bushaayee lafa dheedaa jiraniitti walitti isaan nan fida; lafti sunis tuuta namaatiin guutamti.

13 Бир «бөсүп өткүчи» уларниң алдиға чиқип маңиду; Улар бөсүп чиқип, қовуққа йетип берип, униңдин чиқти; Улар бөсүп чиқти, Йәни қовуққа йетип берип, униңдин чиқти; Уларниң Падишаси уларниң алдида, Пәрвәрдигар уларниң алдиға өтүп маңиду.

Inni cabsee karaa baasu fuula isaanii dura deema; isaan cabsanii karraan baʼu. Mootiin isaanii isaan dura baʼa; Waaqayyo fuula isaanii dura deema.”