Микаһ 2
1 Орнида йетип қәбиһликни ойлайдиғанларға вә яманлиқ әйлигүчиләргә вай! Пәқәт уларниң қолидин кәлсила, улар таң етиши биләнла уни ада қилиду;
| הוֹי חֹֽשְׁבֵי־אָוֶן וּפֹעֲלֵי רָע עַל־מִשְׁכְּבוֹתָם בְּאוֹר הַבֹּקֶר יַעֲשׂוּהָ כִּי יֶשׁ־לְאֵל יָדָֽם׃ |
2 Уларниң ачкөз көзи етизларға чүшсила, улар зораванлиқ қилип буливалиду; Өйләргиму қизиқипла қалса, буларниму елип кетиду; Улар батур кишиниму җәмәти билән булайду, Адәмни өз мираслири билән қошуп чаңгилиға киргүзивалиду.
| וְחָמְדוּ שָׂדוֹת וְגָזָלוּ וּבָתִּים וְנָשָׂאוּ וְעָֽשְׁקוּ גֶּבֶר וּבֵיתוֹ וְאִישׁ וְנַחֲלָתֽוֹ׃ |
3 Шуңа Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мана, Мән бу аилигә қарап, боюнлириңлардин чиқиралмайдиған яман бир [боюнтурурқни] ойлап тәйярливатимән; Силәр әнди гидийип маңмайсиләр; Чүнки шу күнләр яман күнләр болиду.
| לָכֵן כֹּה אָמַר יְהֹוָה הִנְנִי חֹשֵׁב עַל־הַמִּשְׁפָּחָה הַזֹּאת רָעָה אֲשֶׁר לֹֽא־תָמִישׁוּ מִשָּׁם צַוְּארֹֽתֵיכֶם וְלֹא תֵֽלְכוּ רוֹמָה כִּי עֵת רָעָה הִֽיא׃ |
4 Шу күни улар силәр тоғраңларда тәмсилни тилға елип, Ечинишлиқ бир зар билән зарлайду: — «Биз пүтүнләй булаң-талаң қилиндуқ!; У хәлқимниң несивисини башқиларға бөлүвәтти; Уни мәндин шунчә дәһшәтлик мәһрум қилди! У етизлиримизни мунапиққа тәқсим қилип бәрди!
| בַּיּוֹם הַהוּא יִשָּׂא עֲלֵיכֶם מָשָׁל וְנָהָה נְהִי נִֽהְיָה אָמַר שָׁדוֹד נְשַׁדֻּנוּ חֵלֶק עַמִּי יָמִיר אֵיךְ יָמִישׁ לִי לְשׁוֹבֵב שָׂדֵינוּ יְחַלֵּֽק׃ |
5 Шуңа Пәрвәрдигарниң җамаити арисидин, Силәрдә чәк ташлап зимин үстигә тана тартип несивә бөлгүчидин бирисиму қалмайду.
| לָכֵן לֹֽא־יִֽהְיֶה לְךָ מַשְׁלִיךְ חֶבֶל בְּגוֹרָל בִּקְהַל יְהֹוָֽה׃ |
6 Улар: «бешарәт бәрмәңлар!» — дәп бешарәт бериду! Әгәр [пәйғәмбәрләр] бу ишлар тоғрилиқ бешарәт бәрмисә, әнди бу ар-номус биздин һәргиз кәтмәйду!
| אַל־תַּטִּפוּ יַטִּיפוּן לֹֽא־יַטִּפוּ לָאֵלֶּה לֹא יִסַּג כְּלִמּֽוֹת׃ |
7 И Яқуп җәмәти, «Пәрвәрдигарниң Роһи сәвир-тақәтсизму? Бу ишлар раст Униң қилғанлириму?» — дегили боламду? Мениң сөзлирим дурус маңғучиға яхшилиқ кәлтүрмәмду?
| הֶאָמוּר בֵּֽית־יַעֲקֹב הֲקָצַר רוּחַ יְהֹוָה אִם־אֵלֶּה מַעֲלָלָיו הֲלוֹא דְבָרַי יֵיטִיבוּ עִם הַיָּשָׁר הֹלֵֽךְ׃ |
8 Бирақ түнүгүнла Мениң хәлқим һәтта дүшмәндәк орнидин қозғалди; Силәр хатирҗәмликтә йолдин өтүп кетиватқанларниң тонини ич кийимлири билән салдурувалисиләрки, Уларни худди уруштин қайтқанлардәк [кийимсиз] қалдурисиләр.
| וְאֶתְמוּל עַמִּי לְאוֹיֵב יְקוֹמֵם מִמּוּל שַׂלְמָה אֶדֶר תַּפְשִׁטוּן מֵעֹבְרִים בֶּטַח שׁוּבֵי מִלְחָמָֽה׃ |
9 Хәлқим арисидики аялларни өзлириниң иллиқ өйлиридин қоғлайсиләр; Уларниң яш балилирини силәр Мениң гөзәл гөһиримдин мәңгүгә мәһрум қилисиләр.
| נְשֵׁי עַמִּי תְּגָרְשׁוּן מִבֵּית תַּֽעֲנֻגֶיהָ מֵעַל עֹֽלָלֶיהָ תִּקְחוּ הֲדָרִי לְעוֹלָֽם׃ |
10 Орнуңлардин туруп нери кетиңлар; Чүнки һалакәтни, Йәни азаплиқ бир һалакәтни кәлтүридиған напаклиқ түпәйлидин, Бу йәр силәргә тәвә арамгаһ болмайду.
| קוּמוּ וּלְכוּ כִּי לֹא־זֹאת הַמְּנוּחָה בַּעֲבוּר טָמְאָה תְּחַבֵּל וְחֶבֶל נִמְרָֽץ׃ |
11 Әгәр беһудиликтә, ялғанчилиқта жүргән бириси ялған гәп қилип: — «Мән шарап вә һараққа тайинип силәргә бешарәт беримән» — десә, Мана, у шу хәлиққә пәйғәмбәр болуп қалиду!
| לוּ־אִישׁ הֹלֵךְ רוּחַ וָשֶׁקֶר כִּזֵּב אַטִּף לְךָ לַיַּיִן וְלַשֵּׁכָר וְהָיָה מַטִּיף הָעָם הַזֶּֽה׃ |
12 Мән чоқум сени бир пүтүн қилип уюштуримән, и Яқуп; Мән чоқум Исраилниң қалдисини жиғимән; Мән уларни Бозраһдики қойлардәк, Өз яйлиғида жиғилған бир падидәк җәм қилимән; Улар адиминиң көплүгидин вараң-чуруңлуққа толиду.
| אָסֹף אֶאֱסֹף יַעֲקֹב כֻּלָּךְ קַבֵּץ אֲקַבֵּץ שְׁאֵרִית יִשְׂרָאֵל יַחַד אֲשִׂימֶנּוּ כְּצֹאן בׇּצְרָה כְּעֵדֶר בְּתוֹךְ הַדׇּֽבְרוֹ תְּהִימֶנָה מֵאָדָֽם׃ |
13 Бир «бөсүп өткүчи» уларниң алдиға чиқип маңиду; Улар бөсүп чиқип, қовуққа йетип берип, униңдин чиқти; Улар бөсүп чиқти, Йәни қовуққа йетип берип, униңдин чиқти; Уларниң Падишаси уларниң алдида, Пәрвәрдигар уларниң алдиға өтүп маңиду.
| עָלָה הַפֹּרֵץ לִפְנֵיהֶם פָּֽרְצוּ וַֽיַּעֲבֹרוּ שַׁעַר וַיֵּצְאוּ בוֹ וַיַּעֲבֹר מַלְכָּם לִפְנֵיהֶם וַיהֹוָה בְּרֹאשָֽׁם׃ |
