Матта 9
1 Шуниң билән у кемигә чүшүп деңиздин өтүп, өзи турған шәһәргә қайтип кәлди.
Et ascendens in naviculam, transfretavit, et venit in civitatem suam.
2 Вә мана, кишиләр зәмбилгә ятқузулған бир паләчни униң алдиға елип кәлди. Әйса уларниң ишәшини көрүп һелиқи паләчкә: — Оғлум, жүрәклик бол, гуналириң кәчүрүм қилинди, — деди.
Et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto. Et videns Iesus fidem illorum, dixit paralytico: Confide fili, remittuntur tibi peccata tua.
3 Андин мана, Тәврат устазлиридин бәзилири көңлидә: «Бу адәм күпүрлүк қиливатиду!» дәп ойлиди.
Et ecce quidam de Scribis dixerunt intra se: Hic blasphemat.
4 Уларниң көңлидә немә ойлаватқанлиғини билгән Әйса уларға: — Немә үчүн көңлүңларда рәзил ойларда болисиләр?
Et cum vidisset Iesus cogitationes eorum, dixit: Ut quid cogitatis mala in cordibus vestris?
5 «Гуналириң кәчүрүм қилинди» дейиш асанму яки «Орнуңдин тур, маң!» дейишму? — деди вә йәнә уларға: —
Quid est facilius dicere: Dimittuntur tibi peccata tua: an dicere: Surge, et ambula?
6 Амма һазир силәрниң Инсаноғлиниң йәр йүзидә гуналарни кәчүрүм қилиш һоқуқиға егә екәнлигини билишиңлар үчүн, — у паләч кесәлгә: — Орнуңдин тур, орун-көрпәңни жиғиштуруп өйүңгә қайт, — деди.
Ut autem sciatis, quia filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata, tunc ait paralytico: Surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.
7 Һелиқи адәм орнидин туруп өйигә қайтти.
Et surrexit, et abiit in domum suam.
8 Буни көргән топ-топ адәмләр қорқушуп, инсанларға бундақ һоқуқни бәргән Худани улуқлашти.
Videntes autem turbæ timuerunt, et glorificaverunt Deum, qui dedit potestatem talem hominibus.
9 Әйса у йәрдин чиқип алдиға кетиветип, баҗ жиғидиған орунда олтарған, Матта исимлиқ бир [баҗгирни] көрди. У униңға: — Маңа әгәшкин! — деди. Вә Матта орнидин туруп, униңға әгәшти.
Et, cum transiret inde Iesus, vidit hominem sedentem in telonio, Matthæum nomine. Et ait illi: Sequere me. Et surgens, secutus est eum.
10 Вә шундақ болдики, Әйса [Маттаниң] өйидә меһман болуп дәстиханда олтарғанда, нурғун баҗгирлар вә гунакарларму кирип, Әйса вә униң мухлислири билән һәмдәстихан болди.
Et factum est discumbente eo in domo, ecce multi publicani, et peccatores venientes discumbebant cum Iesu, et discipulis eius.
11 Буни көргән Пәрисийләр униң мухлислириға: — Устазиңлар немишкә баҗгир вә гунакарлар билән бир дәстиханда йәп-ичип олтириду?! — деди.
Et videntes Pharisæi, dicebant discipulis eius: Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat Magister vester?
12 Бу гәпни аңлиған Әйса: — Сағлам адәмләр әмәс, бәлки бемарлар тевипқа муһтаҗдур.
At Iesus audiens, ait: Non est opus valentibus medicus, sed male habentibus.
13 Силәр берип [муқәддәс язмилардики]: «Издәйдиғиним қурбанлиқлар әмәс, бәлки рәһим-шәпқәт» дейилгән шу сөзниң мәнасини үгиниңлар; чүнки мән һәққанийларни әмәс, бәлки гунакарларни чақирғили кәлдим, деди.
Euntes autem discite quid est: Misericordiam volo, et non sacrificium. Non enim veni vocare iustos, sed peccatores.
14 Шу вақитларда, Йәһя [пәйғәмбәрниң] мухлислири Әйсаниң йениға келип униңға: — Немишкә биз вә Пәрисийләр пат-пат роза тутимиз, лекин сизниң мухлислириңиз тутмайду? — дәп сорашти.
Tunc accesserunt ad eum discipuli Ioannis, dicentes: Quare nos, et Pharisæi ieiunamus frequenter: discipuli autem tui non ieiunant?
15 Әйса җававән: — Тойи болуватқан жигит техи тойда һәмдәстихан олтуған чағда, той меһманлири һаза тутуп олтарса қандақ болиду!? Амма шу күнләр келидуки, жигит улардин елип кетилиду, улар шу күндә роза тутиду.
Et ait illis Iesus: Numquid possunt filii sponsi lugere, quamdiu cum illis est sponsus? Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus: et tunc ieiunabunt.
16 Һеч ким кона көйнәккә йеңи рәхттин ямақ салмайду. Ундақ қилса, йеңи ямақ [киришип], кийимни тартип житиветиду. Нәтиҗидә, житиқ техиму йоғинап кетиду.
Nemo autem immittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus: tollit enim plenitudinem eius a vestimento: et peior scissura fit.
17 Шуниңдәк, һеч ким йеңи шарапни кона тулумларға қачилимайду. Әгәр ундақ қилса, [шарапниң ечиши билән] тулумлар йерилип кетиду-дә, шарапму төкүлүп кетиду һәм тулумларму кардин чиқиду. Шуниң үчүн кишиләр йеңи шарапни йеңи тулумларға қачилайду; шундақ қилғанда, һәр иккилиси сақлинип қалиду.
Neque mittunt vinum novum in utres veteres. alioquin rumpuntur utres, et vinum effunditur, et utres pereunt. Sed vinum novum in utres novos mittunt: et ambo conservantur.
18 У [Йәһяниң мухлислириға] бу сөзләрни қиливатқан вақтида, мана бир һөкүмдар келип, униң алдиға баш уруп: — Мениң қизим һазирла өлүп кәтти; амма сиз берип униңға қолиңизни тәккүзүп қойсиңиз, у тирилиду, деди.
Hæc illo loquente ad eos, ecce princeps unus accessit, et adorabat eum, dicens: Domine, filia mea modo defuncta est: sed veni, impone manum tuam super eam, et vivet.
19 Әйса орнидин туруп, мухлислири билән биллә униң кәйнидин маңди.
Et surgens Iesus, sequebatur eum, et discipuli eius.
20 Вә мана, йолда хун тәврәш кесилигә гириптар болғиниға он икки жил болған бир аял Әйсаниң арқисидин келип, униң тониниң пешини силиди.
Et ecce mulier, quæ sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis, accessit retro, et tetigit fimbriam vestimenti eius.
21 Чүнки у ичидә «Униң тонини силисамла, чоқум сақийип кетимән» дәп ойлиған еди.
Dicebat enim intra se: Si tetigero tantum vestimentum eius: salva ero.
22 Амма Әйса кәйнигә бурулуп, уни көрүп: — Қизим, жүрәклик бол, ишәшиң сени сақайтти! деди. Шуниң билән у аял шу сааттә сақайди.
At Iesus conversus, et videns eam, dixit: Confide filia, fides tua te salvam fecit. Et salva facta est mulier ex illa hora.
23 Әнди Әйса һелиқи һөкүмдарниң өйигә киргәндә, нәй челиватқан вә һаза тутуп вайсаватқан кишиләр топини көрүп,
Et cum venisset Iesus in domum principis, et vidisset tibicines et turbam tumultuantem, dicebat:
24 уларға: — Чиқип кетиңлар, бу қиз өлмиди, бәлки ухлаватиду, деди. [Шуни аңлап] көпчилик уни мәсқирә қилди.
Recedite: non est enim mortua puella, sed dormit. Et deridebant eum.
25 Кишиләр чиқириветилгәндин кейин, у қизниң йениға кирип, униң қолини тутивиди, қиз орнидин турди.
Et cum eiecta esset turba, intravit: et tenuit manum eius. Et surrexit puella.
26 Бу тоғрисидики хәвәр пүтүн жутта пур кәтти.
Et exiit fama hæc in universam terram illam.
27 Әйса у йәрдин чиққанда, икки қариғу униң кәйнидин келип: — И Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсиз! — дәп нида қилишти.
Et transeunte inde Iesu, secuti sunt eum duo cæci, clamantes, et dicentes: Miserere nostri, fili David.
28 У өйгә киргәндин кейин, шу икки қариғу униң алдиға кәлди. Әйса улардин: — Силәр мениң бу ишқа қадир екәнлигимгә ишинәмсиләр? — дәп сориди. — И Рәббим, ишинимиз, — дәп җавап бәрди улар.
Cum autem venisset domum, accesserunt ad eum cæci. Et dicit eis Iesus: Creditis quia hoc possum facere vobis? Dicunt ei: Utique, Domine.
29 У қолини уларниң көзлиригә тәккүзүп туруп: — Ишәшиңлар бойичә болсун! девиди,
Tunc tetigit oculos eorum, dicens: Secundum fidem vestram fiat vobis.
30 Уларниң көзлири ечилди. Әйса уларға: Бу ишни һеч кимгә ейтмаңлар! дәп қаттиқ тапилиди.
Et aperti sunt oculi eorum: et comminatus est illis Iesus, dicens: Videte ne quis sciat.
31 Лекин улар у йәрдин чиқипла, униң нам-шөһритини пүткүл жутқа йейивәтти.
Illi autem exeuntes, diffamaverunt eum in tota terra illa.
32 Улар чиқип кетиватқанда, кишиләр җин чаплашқан бир гачини униң алдиға елип кәлди.
Egressis autem illis, ecce obtulerunt ei hominem mutum, dæmonium habentem.
33 Униңға чаплашқан җинниң һайдилиши биләнла, һелиқи адәм зуванға кәлди. Халайиқ интайин һәйрануһәс болуп: — Бундақ иш Исраилда зади көрүлүп бақмиған, — дейишти.
Et eiecto dæmonio, locutus est mutus, et miratæ sunt turbæ, dicentes: Numquam apparuit sic in Israel.
34 Лекин Пәрисийләр: — У җинларни җинларниң әмригә тайинип қоғлайдикән, дейишти.
Pharisæi autem dicebant: In principe dæmoniorum eiicit dæmones.
35 Вә Әйса барлиқ шәһәр вә йеза-қишлақларни кезип, уларниң синагоглирида тәлим берип, әрш падишалиғидики хуш хәвәрни җакалиди вә һәр хил кесәлләрни вә һәр хил мәйип-аҗизларни сақайтти.
Et circuibat Iesus omnes civitates, et castella, docens in synagogis eorum, et prædicans evangelium regni, et curans omnem languorem, et omnem infirmitatem.
36 Лекин у топ-топ адәмләрни көрүп уларға ич ағритти, чүнки улар харлинип падичисиз қой падилиридәк панаһсиз еди.
Videns autem turbas, misertus est eis: quia erant vexati, et iacentes sicut oves non habentes pastorem.
37 Шуниң билән у мухлислириға: — Һосул дәрвәқә көп екән, бирақ [һосул елиш үчүн] ишләйдиғанлар аз екән.
Tunc dicit discipulis suis: Messis quidem multa, operarii autem pauci.
38 Шуңа һосулниң Егисидин, Өз һосулиңни жиғивелишқа ишләмчиләрни җиддий әвәткәйсән, дәп тиләңлар, — деди.
Rogate ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam.
